Jaka jest umieralność noworodków i dzieci w znacznym stopniu zależy od tego jak matka dziecka przechodziła przez ciążę i jakie leki przyjmowała. W czasie ciąży leki, które stosuje matka mają również wpływ na płód. Leki w jakimś stopniu przechodzą np. przez barierę łożyskową do dziecka. Również po urodzeniu matka powinna uważana to co stosuje, ponieważ leki, antybiotyki przejdą do dziecka wraz z mlekiem matki. Należy być szczególnie ostrożnym i zaniechać pobierania leków do chwili oceny ich wpływu na wiazania bilirubiny z albuminami.

Albumina ma duże powinowactwo do różnych substancji, jej duże stężenie w osoczu i brak swoistości w wiązaniu prowadzi do tego, że większość leków i substancji wiąże się z nią. Jak ważne jest to zjawisko doceniono w 1956r. kiedy w dwóch grupach noworodków stosowano leki przeciwbakteryjne. Jedna grupa wcześniaków stosowała oksytetracyklinę, drugiej zaś podawano penicylinę wraz z sylfizoksanolem. Po ciągłej obserwacji i utrzymaniu wyników większą umieralność stwierdzono po otrzymaniu kombinacji leków (penicylina + sulfizoksazol) Ta grupa wcześniaków cierpiała na 10 krotnie częstszą żółtaczkę jąder podstawy mózgu, niż grupa po oksytetracyklinie. Leki takie jak przeparaty przeciwcukrzycowe, tolbutamidy silnie wiążące się z albuminami surowicy, mogą łatwo przedostawać się do płodu wraz z mlekiem matki. Może to spowodować zwiększenie stężenia wolnej bilirubiny w surowicy i jej szybsze przechodzenie do ośrodkowego układu nerwowego. Zwiększona ostrożność i umiejętne dawkowanie leków powinno być też znaczące jeśli chodzi o sprzęganie się albuminów osocza z kwasem glukuronowym z udziałem transferazy glukuronowej, której aktywność jest mała w dwóch pierwszych tygodniach życia.

Oksytetracyklina jest to antybiotyk z grupy tetracyklin. Jej mechanizm działania przeciwbakteryjnego polega na hamowaniu syntezy białek komórki bakteryjnej. Dzięki temu dochodzi do zablokowania syntezy białka bakteryjnego, co przejawia się zahamowaniem wzrostu mikroorganizmów. Oksytetracyklina jest antybiotykiem bakteriostatycznym o szerokim spektrum działania. Działa bakteriostatyczniena bakterie Gram-dodatnie, Gram-ujemne, prątki gruźlicy, krętki, riketsje oraz hamuje wzrost promieniowców i pierwotniaków. Stosowany ogólnie w bakteryjnych schorzeniach układowych i niektórych chorobach zakaźnych, miejscowo w ropnych schorzeniach skóry, oczu i uszu. Niszczy florę bakteryjną jelit, przy dłuższym leczeniu należy stosować witaminy B, K i lakcid.

Penicyliny naturalne są to antybiotyki wytwarzane przez pleśń Penialltum notatum i Penicillium chrysogenum. Zostały one odkryte przez Fleminga w 1928 r. wprowadzone do lecznictwa przez Floreya i Chaina w 1940.  W lecznictwie stosuje się penicylinę G zwaną też benzylopenicyliną. Działa ona b. silnie bakteriobójczo; mechanizm tego działania polega na uszkodzeniu ściany komórki bakteryjnej. Penicyliny działają silnie bakteriobójczo głównie na drobnoustroje Gram-dodatme, jak paciorkowce, maczugowce błonicy oraz niektóre Gram-ujemne, jak gonokoki, meningokoki, krętki blade. Penicyliny odznaczają się silnymi właściwościami uczulającymi Wywołują względnie często (u 3-10% leczonych) różnorodne odczyny uczuleniowe, od róznopostaciowych zmian skórnych przez zmiany we krwi aż do wstrząsu anafilaktycznego.

---