Andrea Mantegna „Martwy Chrystus” lub „ Opłakiwanie Chrystusa”
Renesans, ok. 1480- 1490
Tempera na płótnie 68 cm/81cm
Teraz znajduje się w Madiolanie w Brera Pinacoteca
Tematyka religijna, źródłem jest Biblia, konkretnie Nowy Testament. Obraz przedstawia dramatyczna scenę, ciało martwego Chrystusa oraz w lewym górnym rogu trzy opłakujące go postacie (trzecia prawie nie widoczna -tylko twarz)
Ciało Chrystusa przedstawione jest w silnym skrócie perspektywicznym od strony stóp leżącego. Postacie opłakujących są w cieniu w lewym górnym rogu ( Płacząca Maria, modlący się Jan i prawdopodobnie Maria Magdalena), postaci najbardziej z tyłu prawie nie widać. Kolorystyka jest zawężona.
Jest to dzieło które odcisnęło duże piętno na twórczości wielu malarzy takich jak Leonardo da Vinci czy Albreht Durer ,aż po Barok. Płótno przedstawia ciało Jezusa w niezwykłym skrócie, zawężona paleta barw , wyraźny rysunek, modelunek światłocieniem (chiarroscuro), rzeźbiarski aspekt dają nastrój dramaturgii obrazu . Uczucie tajemniczości, powagi i respekt budzą takie elementy jak kamienna płyta na której leży Chrystus, pośmiertna siność jego ciała, kobiety opłakujące. Realizm idący w naturalizm, studium natury (widać że malarz studiował ciało , prawdopodobnie sekcje zwłok)
Temat religijny pretekstem do namalowania trudnego skrótu perspektywicznego.
Silny modelunek światłocieniowy, kontrasty.