Pytania katastrofy wypadki


Imię i nazwisko:

Data

Pytania testowe do kursu

Medycyna Katastrof

  1. Gdzie powinna być zlokalizowana „ciepła” strefa dekontaminacji:

  1. Ambulans Pogotowia Ratunkowego.

  2. Szpitalny Oddział Ratunkowy.

  3. Oddział Szpitalny dysponujący wydzielonymi i izolowanymi węzłami sanitarnymi.

  4. Poza szpitalem lub w części odizolowanej od szpitala.

  1. Zgodnie z zasadami segregacji S.T.A.R.T pacjent, który nie oddycha mimo udrożnienia dróg oddechowych w warunkach katastrofy:

  1. Powinien być natychmiast zaintubowany, resuscytowany według ogólnych zasad przez ok. 5 min.

  2. Powinien być natychmiast zaintubowany, resuscytowany według ogólnych zasad przez ok. 40 min.

  3. Jest pacjentem nie do uratowania w warunkach katastrofy.

  4. Powinien zostać oznaczony kolorem „czerwony”.

  1. Dziecko z oparzeniem II0 ok. 15% TBSA (Total Body Surface Area - całkowita powierzchnia ciała) należy zgodnie z zasadami segregacji do kategorii:

  1. I - kolor czerwony.

  2. II - kolor żółty.

  3. I - kolor żółty.

  4. II - kolor czerwony.

  1. Który z wymienionych poniżej patogenów wirusowych może zostać użyty jako czynnik broni biologicznej:

  1. Wirus Grypy i Paragrypy.

  2. Wirus Ospy prawdziwej.

  3. Wirusy z Rodziny Adenowirusów.

  4. Wirus Epstein - Barra.

  1. Wskaż prawdziwe stwierdzenie:

  1. Bron biologiczna jest dostępna jedynie dla krajów najbogatszych.

  2. Broń biologiczna jest trudna do przemycenia ze względu na łatwą wykrywalność przez służby graniczne dysponujące specjalistycznym sprzętem.

  3. Broń biologiczna jest tanią bronią masowego rażenia krajów biednych.

  4. Ospa prawdziwa jest powszechną chorobą wieku dziecięcego.

  1. Priorytetem w udzielaniu I pomocy medycznej jest:

  1. Wyniesienie porażonych ze strefy skażonej.

  2. Usunięcie substancji toksycznej ze skóry i odzieży.

  3. Leczenie objawowe i podtrzymujące podstawowe funkcje życiowe.

  4. Leczenie odtrutkami.

  1. Triage prowadzimy, kiedy występuje następująca ilość poszkodowanych:

                1. Więcej niż jeden, gdy konieczny jest wybór, której osobie udzielać pomocy
                  w pierwszej kolejności.

                2. Muszą być co najmniej 3 osoby.

                3. Więcej niż 10 poszkodowanych.

                4. Tylko w przypadku zdarzeń masowych czy katastrof.

  2. W pierwszej kolejności powinni być transportowani pacjenci:

  1. Pacjenci z obrażeniami zagrażającymi życiu i niewydolnością oddechową.

  2. Pacjenci z umiarkowanymi objawami i silnym kaszlem.

  3. Pacjenci z brakiem obrażeń i ciężkim kaszlem.

  4. Pacjenci z umiarkowanym kaszlem i objawami podrażnienia gałek ocznych.

  1. Popularna nazwa iperytu to:

  1. Gaz musztardowy.

  2. Sarin.

  3. Soman.

  4. Tabun.

  1. Podanym preparatom toksycznym przyporządkuj właściwą odtrutkę:

  1. Cyjanowodór - azotyn amylu.

  2. Fenol - izopropanol.

  3. Fluorowodór - azotyn sodu.

  4. Cyjanowodór - błękit metylenowy.

  1. Wskaźnik śmiertelności okołowypadkowej w Polsce wynosi:

                1. 4,5/100 rannych

                2. 7,5/100 rannych

                3. 12,5/100 rannych

                4. 14,5/100 rannych

  2. Wskaźnik śmiertelności okołowypadkowej w Europie wynosi:

                1. średnio 4,5/100 rannych

                2. średnio 7,5/100 rannych

                3. średnio 12,5/100 rannych

                4. średnio 14,5/100 rannych

  3. Osobę poszkodowaną w wypadku komunikacyjnym z uszkodzonego pojazdu należy wyciągać:

                1. zawsze, po przybyciu na miejsce zdarzenia

                2. gdy konieczna jest resuscytacja krążeniowo-oddechowa

                3. gdy poszkodowanemu grozi „niebezpieczeństwo” ze strony pojazdu (np. pojazd pali się)

                4. gdy jest większa liczba ratowników na miejscu wypadku

  4. Postępowanie na miejscu wypadku z kilkoma ofiarami polega w pierwszej kolejności na:

                1. zajęciu się poszkodowanymi nieprzytomnymi

                2. zajęciu się poszkodowanymi najgłośniej wzywającymi pomocy

                3. ocenie stanu ogólnego wszystkich poszkodowanych

                4. zajęciu się poszkodowanymi znajdującymi się w najbliższym otoczeniu

  5. Najczęstsze przyczyny wypadków komunikacyjnych spowodowanych przez kierujących pojazdami w Polsce to:

                1. niedostosowanie prędkości do warunków ruchu

                2. nieprzestrzeganie pierwszeństwa przejazdu

                3. nieprawidłowe wyprzedzanie, omijanie, wymijanie

                4. nieprawidłowe przejeżdżanie przejść dla pieszych

  6. System S.T.A.R.T. to:

                1. prosta segregacja i proste leczenie

                2. prosta segregacja i szybkie leczenie

                3. szybka segregacja i szybkie leczenie

                4. prosta segregacja i szybka ewakuacja

  7. Osoba poszkodowana w wypadku masowym z oparzeniami obejmującymi 50% powierzchni ciała oraz trudnościami z oddychaniem wymaga oznaczenia następujący kolorowym kodem segregacyjnym:

                1. czerwonym

                2. żółtym

                3. zielonym

                4. czarnym

  8. Dokonując segregacji poszkodowanych - ofiar katastrofy u jednej z nich, około 40-letniego mężczyzny stwierdzono obrażenia głowy z asymetrią źrenic, wymaga on oznaczenia następujący kolorowym kodem segregacyjnym:

                1. czerwonym

                2. żółtym

                3. zielonym

                4. czarnym

19) W drugiej kolejności na miejscu nagłego zdarzenia otrzymują pomoc poszkodowani, którzy oznaczeni
będą kolorem:

                1. Czerwonym

b. Niebieskim

    1. Żółtym

    2. Zielonym.

20) Według założeń systemu osoba prowadząca segregację powinna ocenić podstawowe parametry
życiowe w czasie nie dłuższym niż:

  1. 1 min.

  2. 3 min.

  3. 30 sek.

  4. 20 sek.

      1. Wypadek masowy definiowany jest jako:

  1. Sytuacja, gdy lokalny system ratownictwa okazuje się niewydolny i trzeba uzyskać pomoc
    z zewnątrz.

  2. Zdarzenie, w którym problem może być rozwiązany przez jeden zespół ratownictwa.

  3. Zdarzenie, w którym w celu udzielenia pomocy konieczne jest skierowanie na jego miejsce wielu zespołów, ale jest to możliwe do wykonania przez lokalny system ratownictwa.

  4. Zdarzenie z bardzo dużą liczbą poszkodowanych, powodujące śmierć, obrażenia
    i zniszczenia mienia o takim nasileniu, przy którym nie wystarczają działania podejmowane rutynowo celem ograniczenia jego skutków.

      1. W pierwszej kolejności powinni być transportowani pacjenci:

  1. Pacjenci z obrażeniami zagrażającymi życiu i niewydolnością oddechową,

  2. Pacjenci z umiarkowanymi objawami i silnym kaszlem.

  3. Pacjenci z brakiem obrażeń i męczącym kaszlem.

  4. Pacjenci z umiarkowanym kaszlem i objawami podrażnienia gałek ocznych.

      1. W I kolejności udzielenia pomocy będą potrzebowały dzieci wymagające:

  1. Wielokrotnego odsysania wydzieliny z ust i dróg oddechowych.

  2. Dzieci mające mniej niż 10 kg m.c.

  3. Dzieci z oparzeniami ponad 10% powierzchni ciała.

  4. Wszystkie wyżej wymienione przypadki kwalifikują się do udzielania pomocy w I kolejności.

      1. Bradypnoe jest stanem świadczącym o zbliżającym się n.z.k. Jednym ze sposobów szybkiej oceny jest obliczanie szybkości oddechów obserwując ruchy klatki piersiowej. Oceń w której z poniższych sytuacji można rozpoznać bradypnoe:

  1. Następny oddech następuje po przerwie dłuższej niż 6 sekund.

  2. Oddechy występują w rytmie sekundowym.

  3. Następny oddech pojawia się po 2 sekundach.

  4. Następny oddech następuje po przerwie 4- sekundowej.

      1. U poszkodowanego w wypadku masowym na podstawie prostych kryteriów oceny rozpoznano, że pacjent porusza się o własnych siłach, oddycha samodzielnie, ilość oddechów 35/min, odczuwa nasilającą duszność. Wg. systemu S.T.A.R.T. poszkodowany wymaga:

  1. Natychmiastowej pomocy - I kolejność.

  2. Pilnej pomocy - II kolejność.

  3. Pomocy opóźnionej - III kolejność.

  4. Poszkodowany może być zakwalifikowany do IV grupy.

      1. O godzinie 24 przyjęto zgłoszenie o pożarze fabryki produkującej płytki PCW. Na miejsce wypadku przyjechały zespoły ratownictwa medycznego i PSP. Z budynku należy ewakuować jak najszybciej poszkodowanych. Koordynację tych działań powinien rozpocząć:

  1. Szef pierwszego zespołu ratownictwa medycznego, który znalazł się na miejscu wypadku.

  2. Podczas prowadzenia działań podczas pożaru trujących substancji grupą koordynującą jest grupa rozpoznania pirotechnicznego.

  3. Dowodzenie i ewakuacje dokonuje policja.

  4. Dowódca KSRG zostaje kierującym działaniami ratowniczymi.

      1. Dokonując segregacji poszkodowanych w w/w zdarzeniu w pierwszej kolejności powinni być transportowani pacjenci, którzy:

  1. Pacjent nie ma widocznych oparzeń, odczuwa męczący kaszel.

  2. Poszkodowany samodzielnie chodzący, widoczne małe pęcherzyki na ustach.

  3. Pacjent z niewydolnością oddechową.

  4. Wszystkie przypadki wymagają natychmiastowej pomocy.

      1. W przypadku skażenia chemicznego, w celu zneutralizowania szkodliwego oddziaływania niebezpiecznych substancji chemicznych na ludzi należy prowadzić zespół czynności nazywanych jako:

  1. Deratyzacja.

  2. Dezynfekcja.

  3. Dekontaminacja.

  4. Dezynsekcja.

      1. Pracownik jednego z banku lubelskiego otrzymał zgłoszenie o podłożeniu bomb. Jedna z nich uległa eksplozji. Na miejsce wypadku przyjechały jednostki PSP, Policji, ZRM, Straży Miejskiej.
        Osobą dowodzącą akcją powinien zostać:

  1. oficer straży pożarnej

  2. pracownik straży miejskiej

  3. oficer policji

  4. lekarz koordynujący medyczne działania

      1. Strefa transportu to miejsce gromadzenia się przybywających na miejsce wypadku masowego:

  1. ambulansów

  2. pojazdów jednostek KSRG

  3. środków transportu rodzin poszkodowanych

  4. pojazdów policyjnych.

      1. Katastrofy intencjonalne spowodowane są:

  1. siłami przyrody

  2. zamieszkami społecznymi

  3. paniką tłumu

  4. konfliktami zbrojnymi.

      1. W wypadkach masowych i katastrofach ze względu na czas, jaki upłynął od ich wystąpienia i rodzaju podjętych czynności ratowniczych, wyróżnia fazy występujące w następującej kolejności:

  1. faza zapobiegania, faza wstępna, faza konsolidacji, faza usuwania skutków, faza odległa

  2. faza konsolidacji, faza wstępna, faza odległa, faza usuwania skutków

  3. faza usuwania skutków, faza konsolidacji, faza wstępna, faza odległa

  4. faza wstępna, faza konsolidacji, faza usuwania skutków, faza odległa.

      1. Faza konsolidacji charakteryzuje się tym, iż:

  1. rozpoczyna się w momencie przybycia na miejsce zdarzenia służb ratowniczych

  2. obejmuje pierwsze minuty lub godziny od wystąpienia zdarzenia, w których następuje szybkie rozpoznanie zagrożenia i powiadomienie służb ratowniczych

  3. obejmuje specjalistyczne leczenie poszkodowanych w szpitalach

  4. dokonuje się analizy zdarzeń i przeprowadzonych działań ratowniczych w celu usprawnienia ich funkcjonowania w przyszłości.

      1. W przypadku zdarzenia masowego i katastrofy strefę bezpośredniego zagrożenia wyznacza:

  1. koordynator medycznych działań ratowniczych

  2. dowódca pierwszej jednostki państwowej straży pożarnej przybyłej na miejsce zdarzenia

  3. pierwszy przybyły na miejsce zdarzenia kierownik zespołu ratownictwa medycznego

  4. oficer Policji.

      1. W strefie bezpiecznej działania służb ratowniczych zlokalizowane są:

  1. punkty pomocy medycznej

  2. punkty pomocy medycznej i miejsce lądowania dla śmigłowców

  3. punkty pomocy medycznej, miejsce lądowania dla śmigłowców i miejsce stacjonowania ambulansów pogotowia

  4. punkty pomocy medycznej i miejsca stacjonowania ambulansów.

      1. Wstęp do strefy bezpośredniego zagrożenia mają tylko:

  1. zespoły ratownictwa medycznego

  2. zespoły ratownictwa medycznego i strażacy

  3. wyznaczeni ratownicy państwowej straży pożarnej

  4. ratownicy medyczni dysponujący odpowiednim wyposażeniem.

      1. W zdarzenie masowym (wypadek komunikacyjny) osobą kierującą akcją ratowniczą jest:

  1. oficer Straży Pożarnej

  2. lekarz zespołu reanimacyjnego

  3. oficer Policji

  4. funkcjonariusz Straży Miejskiej.

      1. Wstępna segregacja poszkodowanych w zdarzeniu masowym prowadzona jest w strefie:

  1. transportu

  2. bezpiecznej

  3. bezpośredniego zagrożenia

  4. potencjalnie niebezpiecznej.

      1. w strefie bezpośredniego zagrożenia poszkodowanym udziela się:

  1. pierwszej pomocy

  2. kwalifikowanej pierwszej pomocy

  3. medycznych czynności ratunkowych

  4. nie udziel się pomocy.

      1. W strefie bezpiecznej działania służb odbywają się czynności:

  1. wstępne leczenie poszkodowanych

  2. wtórna segregacja medyczna

  3. wstępna segregacja i wstępne leczenie poszkodowanych

  4. wtórna segregacja medyczna i wstępne leczenie poszkodowanych.

      1. Które z poniższych zdań jest zdaniem prawdziwym:

  1. dekontaminację poszkodowanych w stanie bezpośredniego zagrożenia życia przeprowadza się dopiero w warunkach szpitalnego oddziału ratunkowego

  2. dekontaminację poszkodowanych bez względu na ich stan wykonuje się na miejscu zdarzenia

  3. tylko dekontaminację fizyczną poszkodowanych w stanie bezpośredniego zagrożenia życia można wykonać w szpitalnych oddziałach ratunkowych, gdyż są one na to przygotowane

  4. dekontaminacja chemiczna musi być wykonana na miejscu zdarzenia u wszystkich poszkodowanych.

      1. Które z poniższych zdań nie jest prawdziwe:

  1. wszystkie osoby poszkodowane podczas katastrofy powinny zostać zbadane w warunkach szpitalnych

  2. rodzaj i zakres pomocy medycznej udzielonej podczas katastrofy nie może stanowić podstawy do późniejszych roszczeń prawnych

  3. głównym zadaniem segregacji medycznej jest odszukanie grupy poszkodowanych w stanie bezpośredniego zagrożenia życia

  4. u osób zatrutych z niewydolnym oddechem (ilość oddechów poniżej 10/min.) należy wykonywać oddychanie metodą usta-usta.

      1. Usytuowanie punktów pomocy medycznej (PPM) zaleca się:

  1. w odległości 800-1000m od ,,strefy gorącej”

  2. w odległości 800-1000m od ,,strefy zimnej”

  3. w odległości 800-1000m od ,,strefy gorącej” i wiatr wiejący w kierunku skażonej strefy

  4. w odległości 800-1000m od ,,strefy zimnej” i wiatr wiejący w kierunku przeciwnym od skażonej strefy

      1. W skażeniach materiałem radioaktywnym kontroli dozymetrycznej po zakończeniu akcji musi być poddany:

  1. zastosowany sprzęt podczas akcji

  2. wszystkie osoby biorące udział podczas akcji

  3. prawdziwe a i b

  4. prawdziwe tylko b.

45) W strefie



Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
fwdkgn, Kgn pytania, Kataster i gospodarka nieruchomościami
Pytania katastrofy 2 wersja RM
PYTANIA Z KATASTROFICZNEGO KOLOKWIUM Z BIOCHEMII
Medycyna Katastrof pytania na egzamin (opracowane)
kataster pytaniaanna
R17, Medycyna katastrof i medycyna wypadków-podręcznik
R23, Medycyna katastrof i medycyna wypadków-podręcznik
Medycyna ratunkowa w wypadkach masowych i katastrofach
Medycyna ratunkowa w wypadkach masowych i katastrofach JB
Wypadki masowe i katastrofy
wypadki i katastrofy
test z wypadków masowych, ratownicto 2012 2013, ratownictwo medyczne, medycyna katastrof wykłady
Pytania z egzaminu z katastrof z czerwca
Wprowadzenie, Medycyna katastrof i medycyna wypadków-podręcznik
R15, Medycyna katastrof i medycyna wypadków-podręcznik

więcej podobnych podstron