Su dżok
(z koreańskiego "su"- dłoń, "dżok"- stopa), odkryta przez uczonego z Korei Płd. prof. Park Jae Woo, oparta na współzależności układów wewnętrznych ze specjalnymi punktami na dłoniach i stopach.
Terapia Su Dżok
polega na stymulowaniu i pobudzaniu punktów za pomocą igieł, masażu, magnesów, nasion, przygrzewania (moxa) itp. w celu uzyskania terapeutycznego efektu.
Wysoka skuteczność i prostota terapii znajduje uznanie w wielu krajach świata i jest zaliczana do najskuteczniejszych metod leczenia.
Zalety:
Wysoka efektywność (zastosowana natychmiast po wystąpieniu dolegliwości powoduje szybki powrót do stanu normalnego)
Prostota (każdy może się jej nauczyć)
Uniwersalizm (jest skuteczna zarówno w ostrych jak i chronicznych schorzeniach)
Odnajdywanie punktów odpowiedników na dłoniach i stopach
Odnajdywanie punktów odpowiedników na dłoniach i stopach
Stosując metodę Su Dżok należy pamiętać o precyzyjnym odnajdywaniu i prawidłowej stymulacji punktów odpowiedników. Poszukiwanie punktów polega na przyciskaniu dłoni lub stopy sondą diagnostyczną (zapałka, szkolny
patyczek z zaokrągloną końcówką, długopis itp.) z umiarkowana siłą. Przy zbyt mocnym przyciskaniu pacjent będzie odczuwał ból w każdym miejscu, zaś przy słabym przyciskaniu można nie odnaleźć punktów leczniczych. Siła przycisku zależy od progu wrażliwości na ból każdego z pacjentów. Prawidłowo odnaleziony punkt leczniczy jest zawsze bardzo bolesny na co pacjent reaguje bardzo emocjonalnie, często pojawia się grymas bólu na twarzy.
Ważne etapy odnajdywania punktów odpowiedników:
Określić w której z siedmiu części ciała (głowa, 4 kończyny, klatka piersiowa, jama brzuszna) zlokalizowany jest proces chorobowy i odnaleźć odpowiedni obszar na dłoni lub stopie.
Sprecyzować gdzie mieści się patologia - powyżej czy poniżej przepony.
Jeżeli stan chorobowy znajduje się z prawej strony ciała to odpowiedniki znajdują się po prawej stronie środkowej linii symetrii, jeżeli z lewej to odpowiedników szukamy po lewej stronie linii symetrii.
Określić z pozycji Yin - Yang na której stronie dłoni czy stopy znajdują się chore miejsca.
Leczniczy masaż punktów odpowiedników
Podczas odnajdywania i masowania punktów odpowiedników sondę diagnostyczną trzymamy prostopadle do miejsca lokalizacji odpowiedniej strefy. Przy prawidłowo znalezionym punkcie stosunkowo mocna stymulacja od razu przynosi ulgę choremu. W miarę polepszania się stanu pacjenta ból w
miejscu nacisku zaczyna całkowicie zanikać. Leczniczy punkt powinien być masowany do momentu zaniku uczucia bólu i pojawienia się uczucia przyjemnego ciepła. W początkowej fazie masażu ruchy sondy diagnostycznej powinny być zgodne ze wskazówkami zegara, zaś od momentu zanikania bólu - w kierunku odwrotnym, jednocześnie zmniejszając siłę nacisku. Leczenie jest zakończone w momencie całkowitego ustania uczucia bólu. Jeżeli odnajdziemy w strefie odpowiedników kilka punktów wyraźnie wrażliwych na ból to powinniśmy masować je wszystkie po kolei. Punkty odpowiedniki masujemy przeważnie przez 3-5 minut co 3-4 godziny aż do uzyskania pożądanego efektu (czasem efekt następuje błyskawicznie). Chroniczne schorzenia wymagają dłuższej kuracji niż ostre. Ilość zabiegów jest indywidualna dla każdego pacjenta.
Istnieją jednak schorzenia, w przypadku których nie wystarczy zastosowanie systemu odpowiedników (dysharmonie psychoemocjonalne, nałogi, ciężkie przewlekłe choroby itp. ). W takim wypadku należy skontaktować się z wykwalifikowanym lekarzem, specjalistą Su Dżok, który zastosuje leczenie na poziomie energetycznym wg Teorii Sześciu Ki (Qi) przy pomocy mikroigieł (Su Dżok akupunktura).
3