Pokochać Jezusa jak oni

Cele lekcji

Uczeń powinien;

• wiedzieć, że „Poznańska Piątka" to pięciu bohaterskich chłopców, którzy bezgranicznie zaufali Chrystusowi;

• rozumieć, że wiara pomogła im w godnym znoszeniu cierpień;

• umieć wskazać, skąd chłopcy czerpali moc w trudnych chwilach swojego życia.

Metody:

metody słowne: praca z tekstem, rozmowa kierowana; metoda zajęć praktycznych: praca z formularzem

Środki dydaktyczne: podręcznik, teksty z załączników, formularz, tablica

Przebieg lekcji

1. Przypominamy wnioski z poprzednich katechez dotyczące zadań chrześcijanina w przeobrażaniu świata oraz modlitwy, która umacnia Kościół w realizowaniu jego misji.

Informujemy, że na lekcji poznamy osoby, które swoim życiem pokazały na czym polega wypełnianie zadań chrześcijańskich.

2. Dzielimy uczniów na 5 grup - każda otrzymuje fragment życiorysu jednego z chłopców „Poznańskiej Piątki". Po przeczytaniu uczniowie odpowiadają na pytania dotyczące poznanego bohatera:

• Z jakiego środowiska pochodził?

• Gdzie się uczył, pracował?

• Gdzie i jak spędzał czas wolny?

• Jakie posiadał cechy charakteru?

Odpowiedź na ostatnie pytanie zapisujemy w formie haseł na tablicy. Podsumowaniem lub uzupełnieniem wypowiedzi uczniów może być odczytanie pierwszego akapitu tekstu zamieszczonego w bloku interpretacyjnym.

3. Następnie każdy uczeń rysuje w zeszycie tabelę lub otrzymuje formularz. Zastanawiamy się, w czym chłopcy byli do nas podobni, a czym się od nas różnili. Wpisujemy cechy chłopców do odpowiedniej kolumny tabeli.

4. Dalsze losy chłopców poznajemy, czytając kolejny akapit od słów:

„Po wybuchu..." do: „...głód, samotność".

5. Informujemy, że w czasie pobytu w więzieniu we Wronkach Edward Klinik przebywał w innej celi niż jego koledzy. Bardzo cierpiał wówczas z powodu samotności.

Zadaniem grup jest odczytanie fragmentów Pisma Świętego oraz fragmentu pamiętnika E. Klinika, a następnie podkreślenie podobieństw między obu tekstami.

Po wykonanej pracy uczniowie metodą karuzeli przekazują sobie załączniki.

6. Pytamy:

• Jaka była postawa chłopca wobec cierpienia?

Odpowiedzi zapisujemy na tablicy.

7. Do indywidualnej refleksji pozostawiamy odpowiedź na pytanie:

• Czy jestem podobny do Edwarda Klinika w moim stosunku do cierpienia?

Każdy z uczniów wpisuje cechy postawy chłopca w odpowiedniej kolumnie formularza.

8. Informujemy, że razem z piątką młodych ludzi w więzieniu przebywał także ich kolega. Z jego relacji wiemy, jak zachowywali się młodzi poznaniacy w czasie pobytu w niewoli.

Po analizie tekstu przedstawiciel grupy zapisuje na tablicy cechy charakteru lub postawy młodzieńców wobec Boga i ludzi. Podsumowaniem lub uzupełnieniem wypowiedzi może być odczytanie tekstu zamieszczonego w bloku interpretacyjnym.

9. Uczniowie indywidualnie zastanawiają się, które cechy chłopców sami posiadają, a których nie mają. Wpisują je w odpowiednie kolumny formularza.

10. Informujemy, że chłopcy za swoją działalność zostali skazani na śmierć. Przed wykonaniem wyroku każdy z nich napisał pożegnalny list do rodziny.

11. Uczniowie indywidualnie wypełniają kolumny formularza, zastanawiając się, które postawy chłopców są podobne do ich własnych, a które są inne.

12. Podkreślamy, że młodzi ludzie czerpali swą moc do dawania świadectwa wiary z miłości do Chrystusa, z Jego krzyża. Uznając ich wierność Bogu aż do śmierci męczeńskiej, Kościół wyniósł ich do chwaty błogosławionych. Zostali beatyfikowani w 1999 roku przez papieża Jana Pawła II.

13. Prosimy uczniów, aby analizując zapisy w formularzu (podobieństwa), przyjrzeli się, co łączy ich z bohaterską „Piątką", w czym są podobni do młodych poznaniaków.

Następnie prosimy, by analizując różnice, zastanowili się, co mogą uczynić, aby jeszcze bardziej być do nich podobnymi.

14. Odmawiając modlitwę zamieszczoną w bloku refleksyjnym, prosimy Chrystusa o pomoc w podążaniu Jego drogą na wzór „Poznańskiej Piątki".

1

---