Zobaczcie, Jak oni się miłują
Cele lekcji
Uczeń powinien:
wiedzieć, że pierwsi chrześcijanie okazywali sobie miłość braterską;
rozumieć, że chrześcijanin powołany jest do troski o dobro Kościoła;
umieć zinterpretować piąte przykazanie kościelne;
umieć wymienić formy pomocy praktykowane we wspólnocie Kościoła.
Metody:
metody słowne: pisemna rozmowa, praca z podręcznikiem, rozmowa kierowana
Środki dydaktyczne:
podręcznik, kartki A4
Przebieg lekcji
1. Pierwszy etap lekcji ma na celu wyjaśnienie pojęcia: troska.
2. Dzielimy uczniów na grupy 4-osobowe.
Grupa otrzymuje kartkę z zapisanym na środku hasłem: TROSKA. Każdy uczeń w grupie w ciszy zapisuje w swoim narożniku kartki skojarzenia, pytania, definicje itp. związane z hasłem. Następnie obracamy kartkę o 90 stopni. Uczniowie w grupie czytają uwagi kolegi i dopisują do nich swoje. Mogą stawiać znaki zapytania, wykrzykniki przy wypowiedziach kolegi z grupy. Obracanie kartki powtarzamy jeszcze dwukrotnie.
3. Następnie na podstawie sporządzonych notatek uczniowie zapisują pod hasłem definicję pojęcia: troska. Przedstawiciele grup prezentują wyniki pracy.
4. Uzupełnieniem i podsumowaniem tego etapu lekcji może być odczytanie informacji zamieszczonej na marginesie podręcznika, dotyczącej pojęcia „troska" w Piśmie Świętym.
5. Następny etap lekcji ma na celu ukazanie, jak chrześcijanin powinien dbać o potrzeby wspólnoty Kościoła i dlaczego ma to czynić. Przedstawiamy problem:
Jak powinna wyrażać się chrześcijańska troska?
6. Czytamy fragmenty Pisma Świętego zamieszczone w bloku biblijnym i na marginesie oraz wyjaśnienia znajdujące się na marginesie. Następnie zadajemy uczniom pytania:
kogo i o co troszczyli się pierwsi chrześcijanie?
Jak (w czym) wyrażała się ich troska?
W czasie wypowiedzi uczniów możemy odwołać się do treści przekazanych w katechezie nr 32 - „Umacniać wspólnotę Kościoła".
Wypowiedzi uczniów zapisujemy w tabeli (przykład - zob. załącznik).
7. Podsumowaniem pracy lub jej uzupełnieniem może być odczytanie pierwszego akapitu tekstu zamieszczonego w bloku interpretacyjnym.
8. Pytamy:
Dlaczego pierwsi chrześcijanie troszczyli się o siebie nawzajem?
Wpisujemy w tytule tabeli słowo; miłość.
9. Wprowadzeniem w dalszy etap pracy jest odczytanie kolejnego akapitu tekstu z bloku interpretacyjnego od słów: „Przez sakrament chrztu..." do: „... potrzeby swoich braci".
10. Prosimy uczniów, którzy przygotowywali informacje o grupach działających w parafii aby przedstawili swoją pracę.
11. Na tej podstawie oraz opierając się na własnej wiedzy, uczniowie odpowiadają na pytanie:
kogo i o co troszczą się członkowie grup działających w parafii?
Jak (w czym) wyraża się ich troska?
W czasie rozmowy przypominamy wnioski z lekcji: „Umacniać wspólnotę Kościoła" i „Każdy ma swoje zadanie w świecie".
Odpowiedzi zapisujemy w kolejnej kolumnie tabeli.
Uwaga: w włączniku podano jedynie wybrane przykłady działalności Kościoła. W tabeli należy zapisać konkretne przykłady pomocy, której udziela parafia swoim członkom.
12. Wskazujemy, że piąte przykazanie kościelne zachęca chrześcijan do podejmowania działań, które mają służyć dobru całej wspólnoty parafialnej. Podobnie jak pierwszych chrześcijan ma nas łączyć i ożywiać „Jeden duch i jedno serce". Jeśli zachodzi taka potrzeba, uzupełnieniem przekazanych treści może być odczytanie tekstu na temat piątego przykazania kościelnego, zamieszczonego w bloku interpretacyjnym.
13. Zastanawiamy się:
Jak każdy z nas może realizować piąte przykazanie?
Jak może wyrażać się troska każdego z nas o potrzeby Kościoła?
Co mogę zrobić dla wspólnoty Kościoła?
W czasie rozmowy możemy przypomnieć wnioski z katechezy „Chrześcijanin przeobraża świat z Chrystusem" oraz odwołać się do uczynków miłosierdzia względem duszy i ciała (w podręczniku dla klasy V: katecheza 21 - „Pomóc ludziom odnaleźć Chrystusa").
Wypowiedzi uczniów zapisujemy w trzeciej kolumnie tabeli.
14. Uczniowie indywidualnie czytają wiersz zamieszczony w bloku refleksyjnym i zastanawiają się:
Jakie dobro daję innym ludziom?
Jakie dobro mógłbym dawać?
W ciszy serca podejmują decyzję, co w najbliższym tygodniu uczynią dla dobra wspólnoty Kościoła. Swoje postanowienie mogą zapisać na karteczce.
15. Modlimy się do naszego Ojca w niebie, prosząc o wytrwałość w realizacji postanowień.
2