Jan III Sobieski (ur. 1629, zm. 1696), syn wojewody ruskiego Jakuba Sobieskiego, król polski od 1674 r. Elekcja Jana III dała Polsce króla, który był nie tylko znakomitym wodzem, ale wybitnym mężem stanu. Jego zwycięstwa pdtrzymywały gasnący blask oręża polskiego, ale dalekosiężne plany, by w polityce zagranicznej i wewnętrznej przywrócić dawną świetność Rzeczypospolitej, spełzły na niczym. Śmiały plan dobrego ułożenia stosunków z Turcją, odwrócenia przymierzy, by w oparciu o Francję i Szwecję uległymi uczynić coraz groźniejsze Prusy, wyjść szerzej nad Bałtyk, odzyskać pozostający pod panowaniem habsburskim Śląsk - nie powiódł się. Wynikiem starań króła był powrót do polityki przymierza z Habsburgami. Konsekwencją tego była odsiecz wiedeńska i zwycięstwo 12 IX 1683 r. u bram stolicy cesarstwa. Rozsławiło to Polskę i jej króla, ale nie dało korzyści politycznych. W polityce zagranicznej i wewnętrznej był dalekosiężnym, znakomitym strategiem, ale zawodziła jego taktyka. Z biegiem lat w miarę niepowodzeń coraz bardziej zamykał się w sobie. Przeprowadził korzystne reformy wojskowe, unowocześnił armię i podniósł jej zdolności bojowe. Był znawcą i opiekunem literatury i sztuki. Świadczył o tym budząca dziś zachwyt jego rezydencja w Wilanowie.

---