POLITECHNIKA WROCŁAWSKA
Instytut Fizyki |
Ćwiczenie nr 24
Temat : Wyznaczanie ciepła właściwego ciał stałych metodą kalorymetryczną |
||
Wykonał : Łukasz Widera Grupa : Środa godz. 16.00
|
|||
Wydział : Informatyki i Zarządzania |
Rok : 2 |
Data : 27.01.1998 |
Ocena : |
1. KRÓTKI OPIS
Ciepło właściwe ciała równa się stosunkowi ilości ciepła ΔQ pobranego przez to ciało
w procesie ogrzewania (lub oddanego przy chłodzeniu) do iloczynu jego masy m przez przyrost (spadek) temperatury Δt jaki w tym procesie nastąpił.
Ciepło właściwe ciała stałego wyznaczamy z bilansu cieplnego ułożonego dla wymiany ciepła pomiędzy tym ciałem a wodą naczyniem kalorymetrycznym mieszadłem i termometrem.
Wzory:
C - ciepło właściwe
ΔQ - ilość ciepła pobranego przez ciało w procesie ogrzewania/oddanego przy chłodzeniu
m - masa ciała
Δt - przyrost/spadek temperatury
Ze wzoru wynika jednostka ciepła właściwego w układzie SI
ΔQ1 - ilość ciepła pobranego przez ciało w procesie ogrzewania/oddanego przy chłodzeniu
ΔQ 2 - ilość ciepła pobranego przez naczynie kalorymetryczne z mieszadłem
ΔQ3 - ilość ciepła pobranego przez zanurzoną część termometru
ΔQx - ilość ciepła oddanego przez badane ciało w kalorymetrze
Po podstawieniu powyższych składników do równania bilansu (i przekształceniu)
otrzymujemy wzór:
Legenda:
cx = szukane ciepło właściwe
c w- ciepło właściwe wody = 4185 J/kgK
c k- ciepło właściwe naczynia kalorymetrycznego i mieszadła = 384 J/kgK
mc - masa ciała
mw - masa wody
mk - masa naczynia z mieszadłem
R - objętościowe ciepło właściwe termometru = (1,93+-0,08)106 J/m3K
V - objętość zanurzonej części termometru
Z powodu czasochłonności ćwiczenia, pomiaru temperatur dla każdego ciała wykonano jednokrotnie, wobec czego nie można było obliczyć błędu względnego.
2. TABELE WYNIKÓW POMIARÓW
Metal: |
Szkło: |
|||||||
Czas [s] |
Temperatura [K] |
Czas [s] |
Temperatura [K] |
|||||
0 |
297.0 |
0 |
300.0 |
|||||
60 |
297.0 |
60 |
300.0 |
|||||
120 |
297.0 |
120 |
300.0 |
|||||
180 |
297.0 |
180 |
300.0 |
|||||
240 |
297.0 |
240 |
300.0 |
|||||
250 |
298.0 |
250 |
300.0 |
|||||
260 |
298.0 |
260 |
300.5 |
|||||
270 |
298.5 |
270 |
301.0 |
|||||
280 |
299.0 |
280 |
301.5 |
|||||
290 |
299,5 |
290 |
302.0 |
|||||
300 |
300.0 |
300 |
302.0 |
|||||
310 |
300.0 |
310 |
302.0 |
|||||
320 |
300.0 |
320 |
302.0 |
|||||
350 |
300.0 |
350 |
302.0 |
|||||
380 |
300.0 |
380 |
302.0 |
|||||
410 |
300.0 |
410 |
302.0 |
|||||
Wyniki pomiarów masy i objętości |
|
|
||||||
|
|
|
|
|
||||
Rodzaj pomiaru |
Wartości |
jednostki |
Wartości |
jednostki |
||||
|
|
|
|
|
||||
Rodzaj pomiaru |
Metal |
|
Szkło |
|
||||
Masa ciała |
0.05715 |
kg |
0.0335 |
kg |
||||
|
|
|
||||||
Masa wody |
0.06385 |
kg |
|
|||||
Masa kalorymetru |
0.16485 |
kg |
|
|||||
Objętość termometru (zanurzonej części) |
0.0000022 |
m3 |
|
|||||
|
|
|
|
|||||
Wielkości przyjęte w ćwiczeniu |
jednostki |
|
|
|||||
Cw |
4185 |
J/kgK |
|
|
||||
ck |
384 |
J/kgK |
|
|
||||
mc |
0.00001 |
Kg |
|
|
||||
mk |
0.00001 |
Kg |
|
|
||||
mw |
0.00002 |
Kg |
|
|
||||
tc =c |
0.5 |
K |
|
|
||||
tp =p |
0.5 |
K |
|
|
||||
tk =k |
0.5 |
K |
|
|
||||
cw |
8 |
J/kgK |
|
|
||||
ck |
1 |
J/kgK |
|
|
||||
R |
80000 |
J/m3K |
|
|
||||
V |
0.0000004 |
m3 |
|
|
Ponieważ końce wykresów zależności temperatury od czasu były równoległe do osi czasu, można wprost odczytać wartości temperatur początkowej i końcowej (przecięcie się lini wykresu z osią).
Metal |
temperatura [C] |
Szkło |
Temperatura [C] |
Tc |
90.3 |
tc |
89.7 |
Tp |
24 |
tp |
27 |
Tk |
27 |
tk |
29 |
Ciepło właściwe szkła: cx= 329.146 J/kgK
Ciepło właściwe metalu: cx= 277.519 J/kgK
Δcx/cx=0.049
składniki wchodzące w skład błędu cx
(δcx/δcw )Δcw=23.27
(δcx/δmw)Δmw=0.25
(δcx/δck)Δck=0.40
(δcx/δmk)Δmk=0.01
(δcx/δR)ΔR=0.12
(δcx/δV)ΔV=0.57
(δcx/δmc)Δmc=0.31
(δcx/δTc)ΔTc=1.53
(δcx/δTw)ΔTw=17.65
(δcx/δTk)ΔTk=0.57
4. Wnioski i uwagi
Metoda kalorymetryczna pozwala na wyznaczenie ciepła właściwego z dużą niedokładnością. Ponieważ pomiary wykonano dla każdego ciała tylko raz, nie możliwe było oszacowanie błędu względnego. W błędzie ogólnym nie uwzględnia się wielu czynników wypływających w trakcie pomiarów takie jak wymiana ciepła z otoczeniem w trakcie przenoszenia ciała do kalorymetru , ciepło wyprowadzane przez mieszadełko. W trakcie początkowego pomiaru temperatury następują jej gwałtowne skoki spowodowane procesem mieszania wody w kalorymetrze , tak więc niedokładne mieszanie może mieć spory wpływ na otrzymane wyniki. Ponieważ ręczne mieszanie przez dłuższy okres czasu jest bardzo uciążliwe było by wskazane wyposażenie kalorymetru w laboratorium w mieszadełko magnetyczne lub inny mechaniczny system mieszający. Z rachunku błędów wynika że największą niedokładność wprowadza błąd ciepła właściwego wody , błąd pomiaru jej temperatury , oraz błąd pomiaru temperatury ciała.