Spengler Oswald, Uwagi do historii dziejów
- Ludzkie dzieje są całością wielkich biografii, w których "ja" i "osoba" zostają bezwiednie już w zwyczaju językowym zastąpiona przez indywidua wyższego rzędu takie jak "antyk" "kultura chińska" czy "cywilizacja współczesna".
- "Zawsze istniała świadomość, że ilość dziejowych form przejawienia się jest ograniczona, że okresy, epoki, sytuacje, osoby występują w powtarzających się typach" (podobieństwo biografii Napoleona do Aleksadra; jakobini porównywali się do Rzymian).
- W badaniu dziejów nie chodzi, o to aby śledzić daty, chronologię oraz związki przyczynowo - skutkowe; należy zbadać co te fakty oznaczają, dojść do duchowości minionych dziejów.
- Starożytni Grekowie nie mieli "pamięci" - potrafili się posługiwać świetnie kalendarzem, lezcz przeszłoścć i przyszłość nie istnieją jako porządkujące perspektywy - istnieje tylko "czysta teraźniejszość"
- Krytyka europocentryzmu - niesłusznie więcej wagi przykładamy wydarzeniom kultury zachodniej, zaś inne marginalizujemy, nazywając taki pogląd dziejów "historią powszechną". Europa zachodnia jako "punkt środkowy systemu historycznego".
- Schemat: "starożytność - średniowiecze - nowożytność" jest bezsensowny i niepotrzebnie upraszcza nasze myślenie o przeszłości, (także wyraz eurpocentryzmu)
- "Widzę w dziejach powszechnych obraz wiecznego tworzenia i przekształcania, cudownego stawania się i przemiajnia form organicznych (kultur)" - dla historyków zaś dzieje są ciągiem epok.
- Historycy często pomijają kultury, które nie pasują do ich teorii dziejów (np. Hegel).
Różnice między historią a naturą:
- naturalny porządek świata jest badany prze pryzmat logiki przestrzeni - konieczności przyczyny i skutku; historyczny przez pryzmat logiki czasu - "organicznej konieczności losu"