Oczyszczająca moc wiatru

Stoję w półmroku na wzgórza szczycie,

mając przed sobą całe swoje życie.

Z oczami w bezkresie utkwionymi stoję,

nie wiem, na co czekam, ale się nie boję.

Tak… słyszę już, jak powoli nadciąga,

jak po mnie swoje wietrzne ramiona wyciąga,

Zaczyna szumieć, muskać moje ciało,

przenikać je na wskroś, aż się rozedrgało.

Wieje już mocno - ledwo mogę stać na nogach,

raz powiew ciepła, raz zimna - ale zawsze powiew Boga.

Proszę wywiej ze mnie wszelkie słabości

i wszelkie energie dalekie od miłości.

Oczyść moje ciało, umysł i duszę,

bardzo tego potrzebuję, gdyż dalej iść muszę.

Tchnij we mnie Wszechświata wartości,

wypełnij mnie Światłem bezwarunkowej miłości.

Czuję, że odchodzisz, idziesz swoją drogą,

przecież inni jak ja, też Cię spotkać mogą.

Oni również Tchnienie Stwórcy w sobie noszą,

możesz je odświeżyć, jeśli tylko poproszą…

Dziękuję Bracie Wichrze za Twój taniec ze mną,

dziękuję, że znowu jestem istotą pełną.

Leć po lasach, łąkach i drogach

i zanieś moje podziękowanie prosto do Boga!

UlotneMyśli1

---