PLAN PRACY

Instruktora w punkcie nauczania z przedmiotu zapory i minerstwo.

ZAGADNIENIE: Wykonanie oraz wysadzenie bojowych sieci ogniowych. .

CZAS: ..................

MIEJSCE: Plac A

ZAPOTRZEBOWANIE MATERIAŁOWE:

1. spłonka nr 8 ATAT - ………..

2. lont detonujący bojowy - ……………..

3. lont prochowy - ………….

4. lont ćwiczebny - ………..

5. zapałki sztormowe - …………

6. nóż - ……….

7. deseczka - ……..

8. szczypce uniwersalne -. ……..

9. taśma izolacyjna - ……..

Przebieg zajęć

L.p.	Czynności instruktora	Czynności szkolonych
1.	BACZNOŚĆ - Uczył was Sporządzenie ćwiczebnych sieci z lontu detonującego. SPOCZNIJ Ma to na celu nauczanie was przygotowanie do wykonywania bojowych sieci ogniowych.	Wykonują komendy instruktora (słuchają)
2.	Omawiam warunki bezpieczeństwa podczas zajęć na punkcie nauczania. Wszystkie czynności związane z wykonywaniem danego zadania żołnierze wykonują jedynie na ustalony sygnał lub komendę wydaną przez dowódcę (kierownika pracy); Ustalone komendy muszą być jednolite i jednoznaczne, a wszyscy żołnierze wykonujący zadanie muszą dokładnie znać ich znaczenie i sposób postępowania po ich podaniu; Miejsce wykonywania prac minerskich powinno byś chronione przez posterunki ochronne, które należy wystawiać na bezpiecznych odległościach od miejsc wybuchów ładunków; żołnierzy na posterunki rozprowadza i zdejmuje z nich rozprowadzający, który podlega dowódcy (kierownikowi prac; Dla ludzi znajdujących się w terenie otwartym przyjmuje się następujące bezpieczne odległości: wybuch ładunków o masie do 10 kg: w powietrzu 50 m na gruncie 100 m początek i zakończenie prac minerskich określa dowódca (kierownik) za pomocą komend i sygnałów; sygnały podawane są za pomocą syreny lub pistoletu sygnałowego; do rejonu wykonywania prac minerskich mają prawo wstępu tylko osoby bezpośrednio związane z tymi pracami; w rejonie wykonywania prac minerskich; wyznacza się miejsca na polowy skład materiałów wybuchowych i środków zapalających; składy te muszą być ochraniane przez wartowników; zabrania się prowadzenia prac z użyciem materiałów wybuchowych i środków zapalających w budynkach i pomieszczeniach mieszkalnych; kategorycznie zabrania się palenia tytoniu oraz rozpalania ognisk bliżej niż 100 m od miejsca (rejonu) wykonywania prac minerskich; miejsca odpoczynku i palenia tytoniu wyznacza terenie dowódca (kierownik prac); po zakończeniu prac minerskich rejon tych prac musi być dokładnie sprawdzony, a ewentualne niewybuchy niszczy się przez wysadzanie dodatkowymi zapalnikami; ładunki trotylu które niewybuchły lub pokruszyły się, można spalić; środki zapalające spłonki, zapalniki elektryczne nie nadające się do dalszego wykorzystania niszczy się (wysadza) w rejonie wykonywanych prac. W ogniowym sposobie wysadzania stosowane są środki minerskie, które wymagają szczególnie ostrożnego obchodzenia się z nimi. Posługiwanie się lontem prochowym wymaga stosowania następujących środków ostrożności: przed użyciem należy sprawdzić prędkość palenia się lontu; lont należy ciąć suchym i ostrym nożem, nie należy go zginać ani łamać, gdyż może nastąpić przerwanie ścieżki prochowej; minimalna długość lontu prochowego w zapalniku lontowym powinna wynosić 50 cm, lontu prochowego, który zgasł nie wolno ponownie zapalać. Spłonki pobudzające są środkami najbardziej narażonymi na wybuch (od zewnętrznych bodźców) ze względu na to, że w ich skład wchodzą bardzo wrażliwe na bodźce (iskra, płomień, nakłucie, potarcie, zgniecenie) inicjujące materiały wybuchowe. Posługując się spłonkami pobudzającymi należy bezwzględnie przestrzegać następujących zasad: sprawdzić stan techniczny spłonek; spłonek zgnieconych, skorodowanych i takich, z których wysypuje się materiał wybuchowy używać nie wolno lecz należy je zniszczyć przez wysadzenie; spłonki należy tylko przenosić w spłonnikach, a przechowywać w spłonnikach i oryginalnych opakowaniach; spłonki w pudełkach należy zabezpieczyć przed przemieszczaniem. Posługiwanie się lontem detonującym wymaga stosowania następujących zasad mających wpływ na bezpieczeństwo prac w okresie prac przygotowawczych lont powinien być przechowywany w cieniu; sieci wybuchowe z lontu detonującego które poddane były dłuższemu działaniu promieni słonecznych nie wolno powtórnie stosować i należy je zniszczyć (wysadzić); przed cięciem lontu detonującego należy rozwinąć zwój tak, aby odległość od miejsca cięcia do zwoju wynosiła co najmniej 10 m; lont należy ciąć czystym i ostrym nożem. zabrania się cięcia lontu gdy jeden jego koniec uzbrojony w spłonkę znajduje się w ładunku MW; uzbrajanie końcówek lontu detonującego spłonkami należy wykonywać przed wykonaniem sieci; zabrania się cięcia lontu, na końcu którego założona jest spłonka pobudzająca; do sieci z lontu detonującego, która nie wybuchła, wolno podchodzić dopiero po upływie co najmniej 15 min , przy czym podchodzić może tylko jeden człowiek; w czasie podchodzenia należy sprawdzać, czy niema oznak palenia się lontu lub ładunku; podczas wysadzania grupy ładunków połączonych lontem detonującym rezultaty wybuchu sprawdza tylko jeden żołnierz. Wysadzanie zapalników lontowych i ładunków wymaga stosowania następujących zasad bezpiecznej pracy; każdorazowo przed wysadzaniem należy określić liczbę żołnierzy, którzy mają odpalać zapalniki lontowe, kierunek i odległość na jaką należy odejść (po odpaleniu) oraz czas palenia się zapalników. jeden żołnierz może odpalać maksymalnie pięć zapalników lontowych o różnej długościach (różnica minimum 10 cm, najkrótszy (zapalany na końcu) powinien mieć długość co najmniej 10 cm. żołnierze odpalający zapalniki indywidualnie (nie w składzie zastępu) po upewnieniu się, że lont się pali mogą samodzielnie odchodzić z miejsca wysadzania nie czekając na komendę; po powrocie na rubież wyjściową (na bezpieczną odległość) wszyscy żołnierze powinni obserwować i liczyć wybuchy założonych przez siebie ładunków; do niewybuchu można podchodzić dopiero po upływie 15 min licząc od momentu, w którym wybuch powinien nastąpić. Zabraniam: Wykonywać inne czynności niż te nakazane przez instruktora. Oddalać się z miejsca prowadzenia zajęć bez zezwolenia instruktora. Nakazuje: Po stwierdzeniu jakiejkolwiek kontuzji, oparzenia niezwłocznie poinformować instruktora lub kierownika zajęć.	Stoją i słuchają omówienia warunków bezpieczeństwa odpowiadają na zadane pytania
3.	Wykonuje się to na komendy: „UZBROIĆ ŁADUNKI” - na tą komendę żołnierze wkładają w gniazda ładunków MW zapalniki lontowe i zabezpieczają je przed wypadnięciem; „PRZYGOTOWAĆ SIĘ DO WYSADZANIA” - na tę komendę żołnierze przygotowują się do zapalenia lontu lub odpalenia zapłonnika tarciowego; „WYSADZAĆ” - na tę komendę żołnierze zapalają lont prochowy zapalnika lontowego; „ODCHODZIĆ” - na tę komendę wszyscy żołnierze odchodzą z miejsca wysadzania również i ci, którzy nie zdążyli zapalić lontu; „KONIEC WYSADZANIA” - komendę tę podaje się dopiero po sprawdzeniu rejonu wybuchu przez dowódcę (kierownika prac), gdy niema niewybuchów.	Stoją i słuchają
4.	Po omówieniu przechodzę do wykonania bojowej sieci ogniowej z wybranymi przez zemnie podchorążymi Podchorążowie wykonują czynności przez zemnie nakazane. . Sieć równoległa powstaje przez połączenie odcinkami lontu źródła inicjowania wybuchu z poszczególnymi ładunkami MW. Każdy ładunek jest połączony oddzielnym odcinkiem lontu którego koniec powinien być uzbrojony w spłonkę pobudzającą. Układ ten nazywa się też niezależnym ponieważ uszkodzenie jednego odgałęzienia nie wpływa na niezawodność wybuchu pozostałych ładunków. Przechodzę do wykonania sieci szeregowej. Po przypomnieniu rodzajów sieci przechodzę do ich wykonania. Przed detonacją wyznaczam wartowników celem pilnowania dojść do placu A. Po wysadzeniu sprawdzam teren po detonacji. Po sprawdzeniu daję komendę „Koniec wysadzania”	Wybrani podchorążowie wykonują pod moją ścisłą kontrolą bojową sieć ogniową.
5.	Omawiam zajęcia. Omawiam najczęściej popełniane błędy przez szkolonych i zadaję zagadnienia na pracę własną	Stoją i słuchają omówienia

OPRACOWAŁ

.............................

---