Uzupełnienie pyt.15.
Suszenie rozpyłowe
− metodę stosuje się w utrwalaniu biomas bakterii, drożdży, preparatów enzymatycznych i
antybiotyków
− przy dużym stopniu dyspersji roztworów, odparowanie wody następuje praktycznie
momentalnie, dzięki czemu czynnik suszący o wysokiej temperaturze nie powoduje dużych
strat ich aktywności
Zalety suszenia rozpyłowego
− wysoka jakość gotowego produktu (biopreparatów z niewielką stratą aktywności
biologicznej)
− duża intensywność wymiany ciepła między rozpylanych roztworem a ogrzanym czynnikiem
suszącym, zależna od temperatury i wilgotności czynnika suszącego oraz dyspersji roztworu
(wielkości kropel)
− możliwość automatycznego sterowania procesem
− odwadniania roztworów systemem ciągłym
Wady tej metody
− mała wydajność odparowania wilgoci w jednostce objętości komory suszenia, co wymusza
projektowanie dużych rozmiarów komór
− relatywnie duże jednostkowe zapotrzebowanie na energię
− duże koszty inwestycyjne