Randal Collins, Konfliktowa teoria stratyfikacji

Szacki:

nieuchronność i doniosłość konfliktu, decydująca rola sposobów zdobywania środków ba styl życia.

Głównym źródłem konfliktu jest natura ludzka.

Najważniejszy podział w organizacji: na rozkazodawców i tych, którzy rozkazów słuchają. O przynależności klasowej decyduje udział we władzy. Relacja władzy manifestuje się na każdym poziomie życia społecznego.

Podział członków społeczeństwa na rozkazodawców i rozkazobiorców mają bardzo głębokie skutki psychologiczne i społeczne. Np rozkazodawcy są aktywni, otwarci, związani z organizacją. Konflikty między tymi klasami nie muszą się przerodzić w otwarty konflikt - najwięcej konfliktów jest w klasie rozkazodawców.

połączenie makrosocjologicznej analizy stratyfikacji i organizacji z analizą mikrosocjologiczną

Turner:

Wg Collinsa zjawiska makropoziomowe są tworzone i podtrzymywane przez mikrospotkania. Struktury społeczne budowane są poprzez rytuały interakcyjne.

Dynamika rytuałów interakcyjnych opiera się na tym, że jednostki wnoszą kapitał kulturowy, pewien poziom energii emocjonalnej oraz, że monitorują sytuację.

Rozstrzygające są poszczególne zasoby jednostek: władza, zasoby materialne, z. symboliczne.

Główne znaczenie: gęstość społeczna (liczba ludzi współobecnych w sytuacji spotkania).

Rozmowa i rytuał (tworzą strukturę)

prawdopodobieństwo jej zależy od współobecności, postrzeganej atrakcyjności zasobów itp.

Konwersacje między równymi będą bardziej osobiste, elastyczne i długotrwałe.

Między jednostkami z nierównymi zasobami -> bezosobowe, zrytualizowane, krótkotrwałe.

Im więcej rozmów, tym bardziej prawdopodobne stworzenie więzi.

Poważanie i zachowanie się

poważanie - manipulacja gestami by okazać komuś szacunek/ wywołać szacunek; oraz zachowanie się - faktyczna manipulacja gestami. Ich dostrzegalność i przewidywalność częściej, gdy jest nierówność zasobów, nadzór zachowania, restrykcyjność sieci komunikacyjnych

kultury klasowe

są wynikiem powtarzanych spotkań pomiędzy „nierównymi” jednostkami w zmiennych warunkach narzucanych przez makrostrukturę, ukształtowaną w trakcie poprzednich łańcuchów interakcji.

związki między władzą, wydawaniem poleceń, sieciami komunikacyjnymi, tendencjami zachowania.

• wydawanie poleceń innym rośnie ze zdolnością mobilizowania zasobów przymusu, materialnych, symbolicznych;

• behawioralne cechy pewności siebie są wprost proporcjonalne do zdolności wyd poleceń

• b.c wytrzymałości/odwagi rosną wraz z eskalacją stopnia fizycznego nacisku;

• stopień konformizmu rośnie gdy można się kontaktować tylko z fizycznie współobecnymi.

Analizuje wzoru kontroli w organizacji, jak wpływa posługiwanie się przymusem, nadzorem, środkami materialnymi i symbolicznymi do kontrolowania innych.

Centralizacja władzy - wprost proporcj. funkcja koncentracji zasobów, zdolności organizowania zarządzania kontrolą przez nadzór, zachęty materialne, systemy regul, kontrolowania przepływu informacji, przygodnych cech środowiska, stopnia zrutynizowanych zadań do wykonania.

1^st Konceptualizacja procesów mikro.

2^nd Mezopoziom - analiza wzorów stratyfikacji i form organizacji złożonych.

3^rd Analiza państwa i geopolityki.

Teoria stratyfikacji związana z płcią kulturową

zmienne - użycie siły fizycznej, targi o zasoby materialne i symboliczne.

Kiedy jedna płeć kontroluje środki przymusu, to może zdominować kontakt między płciami i wytworzyć system nierówności a płeć słabsza musi przyjmować strategie łagodzące.

Kontrola nad aktywnością seksualną, rytuałem i rozmową zależy od stopnia kontroli sił przymusu (mniejsze gdy istnieją siły przymusu zewnętrznego i obecni są krewni płci słabszej); stopnia kontroli zasobów materialnych przez 1 płeć. Stosunki zaczynają być definiowane jako s. Własności.

Socjologia Marksowska:

1. historyczne formy własności są podtrzymywane przez represyjną władzę państwa; uformowane klasy będą walczyć o władzę polityczną, bo ona zapewnia środki.

2. Materialny stan posiadania określa zakres, w jakim klasy mogą się efektywnie organizować.

3. Środki produkcji umysłowej decydują o tym, czyje interesy zostaną wyartykułowane i zdominują sferę ideologii

materialne warunku wykonywania pracy decydują o stylu życia; podział na posiadających/nieposiadających;

poszczególne klasy mają różne warunki mobilizowania się w grupy:

różnice między klasami w zakresie kontroli nad środkami produkcji umysłowej

weber -> wielowymiarowy podział klasowy (kilka różnych form konfliktów zw z własnością) + konflikt między frakcjami w ramach organizacji. + zasób środków produkcji emocjonalnej. Wytwarzanie solidarności emocjonalnej nie zastępuje konfliktu, ale jest narzędziem walki

występowanie przymusu jako zasobu rozprzestrzenia konflikt na całe społeczeństwo,

każda jednostka maksymalizuje swój subiektywny status opierając się na zasobach, które są dostępne zarówno jej, jak i jej przeciwnikom.

Każda jednostka dąży do zrealizowania własnych interesów, z reguły są one antagonistyczne. Zasada maksymalizacji subiektywnych statusów. Żyję w moim subiektywnym świecie, ale on jest tworzony dzięki komunikacji z innymi, kontrolującymi moje subiektywne doświadczenie.

Życie z zasady jest walką o status społeczny

każdy używa wszelkich dostępnych zasobów by wypaść jak najlepiej

Wpływ zawodu na kultury klasowe.

Wymiary zróżnicowania wśród różnych zawodów wpływające na złożoność systemu kultur klasow.

1. stosunki dominacji.

Relacje władzy (sposoby, w jakie ludzie wydają/otrzymują polecenia)

władza - szansa przeprowadzenia swej woli, także wbrew czyjemuś oporowi. Jedno zwierzę zmusza drugie do przyjęcia postawy uległości. Trzy podstawowe klasy wg kryterium władzy:

1^st przyjmujący rozkazy od nielicznych, ale wydający rozkazy wielu (klasa wyższa)

2^nd podporządkowujący się pewnym ludziom, ale mogący zarządzać innymi (średnia)

3^rd przyjmujący polecenia (robotnicza)

2. pozycje w sieci komunikacji zawodowej

z władzą jest związany gł kosmopolityzm, bo władza to przede wszystkim możliwość utrzymania relacji z dużą liczbą osób tak, by one w razie czego udzieliły poparcia.

Kontrola nad informacją/komunikacją jako źródło władzy

3. zmienne dodatkowe (fizyczny char pracy, wielkość osiąganego dzięki niej majątku)

• klasa wyższa - wydawanie wielu, przyjmowanie niewielu poleceń

dostęp przez podbój, zajęcie wysokich stanowisk rządowych

światopogląd kształtowany przez doświadczenie ciągłego rządzenia; bycie poważanym, z czym wiąże się oczekiwanie posłuszeństwa a dalej - pewność siebie, opanowanie, spokój. Stanowczość. Oddanie się organizacji z racji tego, że to ona dostarcza najwięcej nagród i daje poważanie innych. Dostosowanie do świata (bo zmiany mogłyby pozbawić ich możliwości wydawania poleceń).

Towarzyskość, pewność siebie -> sformalizowana etykieta, nacisk na zachowanie fasady.

Zwykle dostęp do bogactw, co pozwala na najbardziej wyrafinowane autoprezentacje.

Ideał hojności

• klasa średnia

bardziej zróżnicowana.

Niższa: drobna burżuazja - wydaje polecenia klasie podporządkowanej, którzy - jako, że nie mają dostępu do władzy - nie identyfikują się z nią. Więc dochodzi tu do najbardziej ostrego i narażonego na konflikty podziału klasowego..

niewyszukane przyjemności, ascetyzm.

Niepewność + walki klasowe, niestabilność -> sztywna identyfikacja z organizacją, 'osobowość biurokratyczna'

niższa ranga kontaktów, mniejszy dochów -> brak kosmopolityzmu, wyrafinowanego smaku

wyższa: Coraz bardziej świadoma, kosmopolityczna, zaangażowana w wspólnotę.

Kultura klasy robotniczej - lokalistyczna, cyniczna, nastawiona na teraźniejszość. Umiejscowienie poza kanałami komunikacji powoduje patrzenie na świat z skrajnie osobistej perspektywy i brak zaufania. Cenienie wartości przydatnych w życiu codziennym

• klasa niższa

brak silnych więzi interpersonalnych, brak stałych grup społecznych. Amoralizm i indywidualizm.

Zmienne różnicujące:

• czas spędzany na wydawanie/przyjmowanie poleceń

• łączna suma działań komunikacyjnych

• dochód

jednostka kostruuje swoją subiektywną rzeczywistość; poznanie jest dziełem komunikacji społ; jednostki mają władzę nad subiektywnymi rzeczywistościami innych jednostek; jednostka dąży do podniesienia swojego obiektywnego statusu; jednostka najwyżej ceni to, w czym jest najlepsza i stara się informować o tym jak często się da; jednostka dąży do takich kontaktów, w których jej subiektywny status jet najwyższy; kontakty społeczne ludzi o różnych statusach prowadzą do nierównego poziomu władzy definiowania subiektywnej rzeczywistości; sytuacje, w których poziom władzy jest nierówny prowadzą do konfliktu.

Główna determinanta poglądów - doświadczenie przyjmowania/wydawania poleceń.

Jak wydaje -> pewność siebie, przywiązanie do organizacji, formalność

jak przyjmuje -> służalczość, fatalizm, brak zaufania, zewnętrzny konformizm, amoralność

im więcej przymusu użyto, aby zapewnić wykonywanie poleceń, tym wyraźniejsze postawy

drugą grupą czynników kształtujących poglądy i zachowania jest ogólna wielkość i struktura komunikacji społecznej.

Wzajemny nadzór. Im bardziej jednostka nastawiona na kontakty, tym chętniej akceptuje kulturę grupową i oczekuje konformizmu innych.

Kosmopolityzm . Im bardziej zróżnicowana komunikacja, tym większa skłonność do relatywizmu i posługiwania się abstrakcyjnymi ideami oraz dyspozycje do myślenia długofalowego.

Władzy i gęstości społecznej doświadcza się w wielu sferach życia społecznego a światopogląd jednostki powstaje jako suma liniowa tych doświadczeń

---