PODSTAWOWE REGULACJE DOTYCZĄCE ODPOWIEDZIALNOŚCI DYSCYPLINARNEJ CZŁONKÓW KORPUSU SŁUŻBY CYWILNEJ
Kary dyscyplinarne:
Do urzędników służby cywilnej (art. 114 ust. 1 ustawy).
Upomnienie
Nagana
Obniżenie stopnia służbowego służby cywilnej
Obniżenie wynagrodzenia zasadniczego do 25%, przez okres do 6 miesięcy
Wydalenie ze służby cywilnej
Pracownicy służby cywilnej (art. 114, ust. 2 ustawy).
Upomnienie
Nagana
Obniżenie wynagrodzenia zasadniczego do 25%, przez okres do 6 miesięcy
Wydalenie ze służby cywilnej
Wydalenie ze służby cywilnej powoduje, że przez okres 5 lat nie może podjąć pracy w korpusie służby cywilnej.
Upomnienie za mniejszej wagi naruszenie obowiązków członka korpusu służby cywilnej dyrektor generalny urzędu ma prawo ukarać członka korpusu służby cywilnej upomnieniem w formie pisemnie. Pracownik, który dostał upomnienie ma 7 dni na złożenie odwołania do dyrektora generalnego.
W art. 116 ustawy ustawodawca wprowadza regułę zgodnie z którą sprawy dyscyplinarne członków korpusu służby cywilnej rozpoznają Komisje Dyscyplinarne. W I instancji jest to Komisja Dyscyplinarna, w II instancji jest to Wyższa Komisja Dyscyplinarna Służby Cywilnej.
Art. 117 ustawy reguluje powołania komisji. W ust. 1 Komisję Dyscyplinarną Urzędu powołuje dyrektor generalny urzędu spośród członków korpusu służby cywilne j zatrudnionych w urzędzie. Gdy zostanie powołana dyscyplinarna dyrektor ma obowiązek powiadomienia szefa służby cywilnej.
Gdy zostanie powołana musi powołać przewodniczącego i jego dwóch zastępców. Na pierwszym posiedzeniu powinna także przyjąć regulamin komisji.
Wyższą Komisję Dyscyplinarną powołuje Prezes Rady Ministrów. Ustawodawca wskazuje w art. 118 ust. 2, że wchodzi 15 członków powoływanych przez Prezesa Rady Ministrów na okres 6 lat, gdzie 12 członków powołuje na wniosek szefa służby cywilnej z grona urzędników służby, a 3 członków służby zagranicznej z personelu placówek zagranicznych. Ustawodawca nałożył obowiązek powołania ze swojego grona przewodniczącego komisji i jego zastępców.
W art. 121 ustawodawca ustala, że Wyższa Komisja Dyscyplinarna jest upoważniona do rozpatrywania odwołań od orzeczeń komisji dyscyplinarnych.
W art. 122 ustawy jest ustalone, że członkowie komisji dyscyplinarnych nie zawiśli w zakresie orzecznictwa dyscyplinarnego i nie są związani rozstrzygnięciami innych organów, z wyjątkiem prawomocnego wyroku sądu.
Skład Komisji Dyscyplinarnych jest określone w art. 123. W składzie I instancji orzekanie kary jest w wypadku obecności 3 członków.
Ustawodawca daje kompetencje przewodniczącemu komisji wyznaczenie członków komisji orzekających w danej sprawie i termin rozprawy.
Rzecznika dyscyplinarnego urzędu powołuje dyrektor generalny urzędu spośród podległych mu członków służby cywilnej.
Drugim rzecznikiem urzędu powołuje szef służby cywilnej spośród członków korpusu służby cywilnej.
Funkcje rzecznika dyscyplinarnego określono w art. 125 ustawy. Rzecznik jest upoważniony do wszczęcia postępowania wyjaśniającego na wniosek dyrektora generalnego urzędu lub szefa służby cywilnej. Ma także obowiązek poinformowania o wnioskach podczas trwania tego postępowania. Rzecznik musi poinformować osobę, której postępowanie dotyczy.
Rzecznik dyscyplinarny jest także zobowiązany do przekazania wniosku wszczęcia postępowania dyscyplinarnego lub umorzeniu postępowania wyjaśniającego.
W świetle art. 126 ustawy, Komisja Dyscyplinarna wszczyna postępowanie dyscyplinarne z dniem złożenia wniosku przez rzecznika dyscyplinarnego.
Komisja Dyscyplinarna wydaje orzeczenie po przeprowadzeniu rozprawy w toku, której ma obowiązek wysłuchać rzecznika dyscyplinarnego, obwinionego oraz jego obrońcy (jeżeli został ustanowiony), oraz po rozpatrzeniu innych dowodów mających znaczenie sprawy. Każde postępowanie dyscyplinarne jest jawne przez komisją dyscyplinarną. W uzasadnionych przypadkach skład orzekający może wyłączyć jawność rozprawy. Jednak orzeczenie (wyrok) jest zawsze jasne.
Orzeczenie komisji dyscyplinarnej w raz z uzasadnieniem doręcza się stronom w terminie 7 dni od dnia ogłoszenia orzeczenia.
Strony mogą się odwołać się za pośrednictwem komisji dyscyplinarnej I instancji do wyższej komisji dyscyplinarnej do 14 dni od dnia doręczenia orzeczenia. Komisja dyscyplinarna I instancji następnie ma obowiązek ma obowiązek przekazać odwołanie w raz z aktami sprawy wyższej komisji dyscyplinarnej w terminie 14 dni od dnia otrzymania odwołania.
Od orzeczeń wyższej komisji dyscyplinarnej stronom oraz szefowi służby cywilnej przysługuje odwołanie do sądu apelacyjnego tzn. sądu pracy i ubezpieczeń społecznych, właściwego ze względu na miejsce zamieszkania obwinionego. Odwołanie powinno być wniesione przez wyższą komisję dyscyplinarną. Odpis prawomocnego orzeczenia komisji dyscyplinarnej o ukaraniu obowiązkowo dołącza się do akt osobowych członka korpusu służby cywilnej. Organem upoważnionym do wykonywania kar dyscyplinarnych jest dyrektor generalny urzędu z chwilą uprawomocnienia się takiego orzeczenia.
PRACOWNICY SAMORZĄDOWI
Zasady nawiązywania i rozwiązywania stosunków pracy z pracownikami samorządowymi reguluje ustawa z dn. 21.11.2008 r., Dz.U. z 2008 r., nr 223, poz. 1458 z późn. zm. o pracownikach samorządowych. W art. 2 ustawodawca określa ze stosuje się do pracowników zatrudnionych w starostwach powiatowych, powiatowych jednostkach pomocniczych, gmin, biurach jednostek samorządu terytorialnego. Pracownicy są zatrudniani są na postawie wyboru (marszałek, zarząd województwa, starosta i jego zastępca, zarząd powiatu [jeżeli status powiatu tak stanowi], wójt, burmistrz lub prezydent miasta, przewodniczący związku i jego członkowie). Powołanie jest dla zastępcy wójta / burmistrza / prezydenta, skarbnika gminy / powiatu / województwa).
Warunki jakie muszą spełniać, którzy ubierają się o zatrudnienie jako pracowników samorządowych. Warunki dla każdego pracownika samorządowego art. 6, ust. 1. Przepis stanowi, że pracownik spełnia warunki: jest obywatelem polskim, ma pełną zdolność do czynności prawnych, korzysta z pełni praw publicznych, posiada kwalifikacje zawodowe do wykonywania pracy na określonym stanowisku.
Pracownik samorządowy zatrudniony na podstawie wyboru lub powołania może być osoba, która spełnia wymagania z art. 6 ust.1 oraz dodatkowo nie została skazana prawomocnym wyrokiem sadu za umyślne przestępstwo ścigane na podstawie oskarżenia publicznego lub przestępstwo skarbowe. Pracownik zatrudniony jako urzędnik (umowa o pracę), może być osoba która spełnia wymagania określone w art. 6 ust. 1 oraz dodatkowo i posiada co najmniej wykształcenie średnie, nie była skazana prawomocnym wyrokiem sądu za umyślne przestępstwo ścigane na podstawie oskarżenia publicznego lub przestępstwo skarbowe oraz mieć nieposzlakowaną opinią. Pracownicy zatrudnieni jako kierownicy (umowa o pracę) mogą być osoby, które spełniają wszystkie wymagania określone w art. 6 ust. 1 i 3, podpkt 2 i 3 oraz posiada co najmniej 3 letni staż pracy lub wykonywała przez co najmniej 3 lata działalność gospodarczą o charakterze zgodnym z wymaganiami na danym stanowisku, posiada wykształcenie wyższe I lub II stopnia w rozumieniu przepisów o szkolnictwie wyższym.
NAWIĄZANIE STOSUNKU PRACY Z PRACOWNIKIEM SAMORZĄDOWYM ZATRUDNIONYM NA PODSTAWIE UMOWY O PRACĘ I ZMIANA TEGO STOSUNKU
W art. 11 ustawodawca określił, ze na wolne stanowiska urzędnicze jest otwarty i konkurencyjny, także na stanowiska kierownicze. W art. 12 wprowadzono pojęcie wolne stanowisko urzędnicze. Jest to stanowisko na które zgodnie z przepisami zostało powołane, lub w drodze porozumienia, nie został przeniesiony żaden inny pracownik samorządowy zatrudniony na stanowisku urzędniczym, posiadający kwalifikacje wymagane na danym stanowisku lub nie został przeprowadzony na to stanowisko nabór albo na którym mimo przeprowadzonego naboru nie został zatrudniony pracownik. Art. 13 ustawy reguluje ogłoszenie o wolnym stanowisku urzędniczym (w tym kierowniczym), obligatoryjnie umieszcza się w BIP oraz dodatkowo na tablicy informacyjnej w jednostce w której prowadzony jest nabór. Ustawodawca wskazuje jakie elementy musi posiadać ogłoszenie (nazwa i adres jednostki, określenie stanowiska, określenie wymagań, opis stanowiska, podstawowe zadania, określone wymaganych dokumentów, określenie terminu i miejsca składania dokumentów przy czym termin ten nie może być krótszy niż 10 dni od opublikowania ogłoszenia w BIP). Po przeprowadzonym naborze wyniki naboru powinny być na tablicy ogłoszeń urzędu oraz w BIP w okresie 3 miesięcy.
Art. 16 ustawy określa zasady i warunki zawarcia stosunku pracy z osobami na podstawie umowy o pracę. Umowę podpisuje się na czas określony lub nieokreślony. Ponadto jeżeli zachodzi konieczność zastępstwa pracownika w czasie jego usprawiedliwionej nieobecności pracy, pracodawca może zatrudnić w tym celu innego pracownika na podstawie umowy o pracę na czas określony obejmujący czas tej nieobecności.
W przypadku osób podejmujących pracę po raz pierwszy na stanowisku urzędniczym w tym kierowniczym określonych w art. 2, umowę o pracę zawiera się na czas określony nie dłuższy niż 6 miesięcy, z możliwością wcześniejszego rozwiązania stosunku pracy za 2-tygodniowym wypowiedzeniem.
W artykule 19 ust. 1 ustawodawca na umotywowany wniosek kierującego daną komórką organizacyjna, kierownik jednostki ma prawo zwolnić z obowiązku odbywania służby przygotowawczej osobę, której wiedza i umiejętności umożliwiają należyte wykonywanie obowiązków służbowych. Zwolnienie z odbywania służby przygotowawczej nie zwalnia z zdawania egzaminu.
PODSTAWOWE OBOWIĄZKI PRACOWNIKÓW SAMORZĄDOWYCH
Unormowane jest to w art. 24. Podstawowymi obowiązkami pracownika jest dbałość wykowani aa zadań publicznych, indywidualne interesy obywateli, oraz ośrodki publiczne z zachowaniem interesu publicznego. W art. 22, ust. 2 ustawy, w świetle której gdzie w obowiązkach pracownika samorządowego jest przestrzeganie Konstytucji RP i innych przepisów prawa, wykonywanie zadań sumiennie sprawnie i bezstronnie, udzielanie informacji organom instytucjom i osobom fizycznym, udostępnianie dokumentów jednostce gdzie jest zatrudniony, jeśli przepisy prawa tego nie zabraniają, zachowanie uprzejmości w stosunku do obywateli, kierownictwa i współpracowników, stałe podnoszenie umiejętności i kwalifikacji zawodowych.
W artykule 25 ustawy zgodnie z którym do obowiązków pracownika samorządowego jest staranne i sumienne wykonywanie poleceń przełożonego.
W artykule 31 ustawy zawarto, że pracownik samorządowy zatrudniony na stanowisku urzędniczym w tym kierowniczym ma obowiązek złożyć oświadczenie o prowadzeniu działalności gospodarczej. Musi także złożyć oświadczenie w wypadku zmiany charakteru prowadzonej działalności gospodarczej. Pracownik ma obowiązek do 30 dni złożenia tego oświadczenia do kierownika. W świetle art. 31, ust 4. W wypadku nie złożenia w terminie oświadczenia, jest nakładana kara upomnienia lub nagany wymierzana w trybie odpowiednich przepisów Kodeksu Pracy.
Podanie nieprawdy lub zatajenie prawdy w oświadczeniu o prowadzeniu działalności gospodarczej skutkuje odpowiedzialnością karną w myśl art. 233 Kodeksu Karnego.
Pracownik urzędowy nie może wykonywać zajęć, które są sprzeczne z określonymi obowiązkami oraz nie może być stronniczy. Za nieprzestrzeganie tej reguły grozi dyscyplinarne zwolnienie w świetle art. 52 i 53 Kodeksu Pracy lub odwołuje się ze stanowiska w wypadku powołania.
Prawo urzędnicze, 08.11.2010
4