Sztompka socjologia


SZTOMPKA- „CZAS W SPOŁECZEŃSTWIE”:

Życie społeczne: jako nieustanna aktywnoœć ludzi, cišgle dokonujšce się zmiany i toczšce się

procesy /istotne dla ujęcia czasu/.

CZAS: - to niezbywalny aspekt rzeczywistoœci społecznej

wg filozofów: czas jako cecha œwiata, jako sposób myœlenia o œwiecie, metoda organizowania obserwacji i doœwiadczeń lub kategoria poznania (IMMANUEL KANT).

Wg socjologów: czas jako fakt społeczny, emanacja życia społecznego, wytwarza się dzięki kolektywnym ludzkim formom bytowania; jest konstruktem społecznym; reguluje i ukierunkowuje ludzkie działania; wyraża rytm życia społecznego, wyznacza ten rytm. (E. DURKHEIM, M. MAUSS, H. HUBERT, M. HALBWACHS).

Czas jako konstrukt zrelatywizowany kulturowo i historycznie; „różne społeczeństwa żyjš w różnych czasach” /twórcy szkoły francuskiej/.

Czas jako sieć relacji odzwierciedlajšcych i kształtujšcych szczególne, temporalne zależnoœci między zjawiskami, zdarzeniami czy działaniami społecznymi

relacje czasowe 3typów: a) następstwa „przed i po”

b) linearne sekwencje unikalnych i nie powtarzajšcych się zdarzeń zmierzajšcych w pewnym kierunku

c) cykle zdarzeń powtarzalnych, powracajšcych po pewnym czasie do pierwotnego kształtu

CZAS JAKO WYMIAR ŻYCIA SPOŁECZNEGO:

CZAS JAKO ASPEKT ZMIANY SPOŁECZNEJ:

CZAS ILOŒCIOWY I JAKOŒCIOWY:

czas iloœciowy /zewnętrzny/: czas konwencjonalny, wyskalowany w sposób narzucany przez używane do pomiaru czasu instrumenty- zegary i kalendarze- które pozwalajš przypisać danemu momentowi godzinę, czy datę, a także okreœlić porównawczo okres trwania, szybkoœć, interwały, rytm różnych zdarzeń i procesów.

- służy jako zewnętrzna skala pomiaru zdarzeń i procesów, nadajšca

pewien ład ich chaotycznemu i spontanicznemu przebiegowi;

zdarzenia dziejšce się w czasie”

służy do lepszej orientacji w œwiecie społecznym i koordynacji różnych działań podejmowanych przez liczne jednostki.

Jest to czas konwencjonalny, wyskalowany w sposób narzucany przez używane do pomiaru czasu instrumenty: zegary i kalendarze.

Pozwala na czasowš lokalizację zjawisk i ich koordynację.

Im bardziej złożone jest społ. tym większe znaczenie odgrywa czasowe porzšdkowanie i uzgadnianie działań.

Niemożliwoœć istnienia w społ. nowoczesnym bez mierzenia czasu.

Zjawiska i zdarzenia umiejscawia się w pewnej ramie nałożonej przez obserwatorów, koordynatorów czy uczestników w pewnej ramie konwencjonalnej nie wynikajšcej z istoty samych zjawisk.

Wyznaczniki czasu:

- wschody i zachody słońca, fazy księżyca, odpływy i przypływy, cykle zmian klimatycznych, cykl wegetacji roœlin;

instrumenty pomiaru:

- zegar słoneczny, klepsydra, zegar ciężarkowy, potem wahadłowy, potem osobisty

JACK GOODNY: /bryt. Antropolog społ./- zegar i kalendarz to techniczne fundamenty nowoczesnej formacji społ. o większym znaczeniu niż silnik parowy czy maszyna elektryczna.

Czas jakoœciowy /wewnętrzny/: „czas zawarty w zdarzeniach”- ontologicznie zakorzeniony w zjawiskach czy zdarzeniach okres ich trwania, swoisty rytm czy tempo.

CZAS W ŒWIADOMOŒCI SPOŁECZNEJ I KULTURZE:

punktualnoœć/.

żnice profili czasu dot. zawodów:

- precyzja czasu jako sprawa centralna dla

pilotów, maszynistów, menagerów, sportowców

- brak precyzji czasu u rolników, marynarzy, bohemy art.

- nacisk na intensywnoœć pracy i wyk. każdego momentu dla efektywnoœci- prawnicy, lekarze, dziennikarze.

- luŸny rytm pracy- naukowcy, pisarze, poeci.

różnice profili czasu dot. grup wiekowych, warstw i klas społ., kategorii płci, organizacji/ inaczej czas biegnie w szpitalu, inaczej w więzieniu, etc./

Na czym polegajšżnice między kulturowo okreœlonymi profilami czasowymi różnych społ.:

na œwiadomoœci ważnoœci czasu (przemijania, braku czasu, punktualnoœci, precyzji pomiaru czasu,itd.)

na wizji czasu: linearnego lub cyklicznego (MIRCEA ELIADE)

- cykliczna koncepcja czasu u ludów prymitywnych, zgodna z naturalnym rytmem przyrody

- liniowa koncepcja czasu jako produkt judaizmu i chrzeœcijaństwa /idea odkupienia i zbawienia jako punkt docelowy/

- dzisiaj dominuje idea liniowa z zachowaniem enklawy myœlenia cyklicznego (codzienne cykle pracy i wypoczynku, aktywnoœć zawodowa zw. z porami roku, etc.).

Nacisk na przeszłoœć, przyszłoœć lub teraŸniejszoœć: ORIENTACJE CZASOWE.

- zanurzenie w przeszłoœci- orientacja retrospektywna- zakodowany w kulturze akcent na czas przeszły, dotychczasowe dokonania czy tradycje; społ. które doznały zmian postrzeganych jako regres w stos. do dawnej œwietnoœci , zdeklasowane lub zdegradowane gr.; głębokie zanurzenie w przeszłoœci, kultywowanie tradycji, pielęgnacja pamięci zbiorowej, nostalgia w stosunku do przeszłoœci.

- zorientowanie na przyszłoœć- orientacja prospektywna- zakodowany w kulturze akcent na czas przyszły- planowanie, projektowanie, antycypowanie i zwišzane z tym aspiracje i nadzieje; społ. młode, ekspansywne, np. Amerykańskie czy australijskie; akcent na osišgnięcie sukcesu, kariery, ignorancja tradycji; typowe dla innowacyjnych i przedsiębiorczych grup zawodowych, dla młodego pokolenia, sekt religijnych.

- zorientowane na teraŸniejszoœć- orientacja prezentystyczna- zakodowany w kulturze akcent na czas teraŸniejszy, afirmacja doznań i doœwiadczeń aktualnych; życie z dnia na dzień, brak zastanowienia się nad przeszłoœciš i myœli o przyszłoœci. BšdŸ z potrzeby przetrwania w warunkach nędzy i deprywacji, bšdŸ w dšżeniu do maksymalnego użycia przez bogate elity.

Na różnicy co do wizji przyszłoœci:

- bšdŸ bierne oczekiwanie na przyszłoœć, która sama nadejdzie, fatalistyczna koniecznoœć

(ludy prymitywne, warstwy chłopskie w œredniowieczu, sekty religijne)

- bšdŸ woluntarystyczna postawa- przyszłoœć jako zadanie, projekt, wyzwanie ( reformatorskie lub rewolucyjne ruchy społ.); „historycznoœć jako wytwór społ. nowoczesnego- masowo uœwiadomiono ludziom, ze sami mogš być twórcami historii, a nie ze historia tylko kształtuje ludzi. (A.GIDDENS, B.ADAM); (reżim demokratyczny).

Przeciwstawne systemy wartoœci:

- bšdŸ akcentacja zmiany, innowacji, oryginalnoœci bšdŸ podkreœlanie cišgłoœci, kontynuacji lub trwałoœci.

- postawa progresywna lub konserwatywna- maja swoje odzwierciedlenie w przyjmowanym stosunku wobec czasu: progresy wista: czas jako cenny zasób dla max. wykorzystania, dla konserwatysty: czas jako zagrożenie dla ustalonego porzšdku.

KULTUROWA REGULACJA CZASU:

biernoœć;

SPOŁECZNE FUNKCJE CZASU:

historyczna zmiana znaczenia funkcji równolegle z rozwojem społecznym;



Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
Sztompka Socjologia - ROZDZIAŁ 7 Od działań masowych do ruchów społecznych, Socjologia, Socjologia.
P.Sztompka, Socjologia
socjologia zmian społecznych- sztompka, SOCJOLOGIA UJ, Socjologia zmian społecznych Matuszek
Pojęcie struktury P.Sztompka, Socjologia
Sztompka- SOCJOLOGIA rozdział 3 Od działań społecznych do interakcji, Społeczeństwo- aktywność ludzi

więcej podobnych podstron