Wydział Elektroniki Politechniki Wrocławskiej
|
Laboratorium miernictwa
|
||
Wykonał
|
Grupa
|
Ćw. nr 6 |
Prowadzący
|
Zastosowanie opornika termometrycznego Pt100 do pomiaru temperatury |
Data wykonania
|
Ocena
|
1. Cel ćwiczenia.
Pokazanie możliwości:
cyfrowego pomiaru wielkości nieelektrycznej przy użyciu przetworników o nieliniowej charakterystyce przetwarzania,
minimalizacji błędów wynikających z aproksymowania nieliniowej funkcji przetwarzania funkcję liniową,
zastosowania programowalnych przyrządów pomiarowych,
2. Przyrządy pomiarowe.
opornica dekadowa DR6-16 kl=0,05
cyfrowy multimetr V563 o błędzie podstawowym pomiaru
±0,04%Rx ±0,01%Rz Rz=1kΩ
opornik termometryczny Pt 100
3. Wyznaczenie maksymalnej nieliniowości czujnika Pt100 w przedziale temperatur
[oC]
Aproksymujemy nieliniową funkcję T=f(R) funkcją liniową:
Tworzymy układ równań dla skrajnych temperatur TA=0 i TA=135 [oC]
Przykładowe obliczenia:
T [oC] |
R [ Ω ] |
TA [oC] |
TA [oC] |
0 |
100,00 |
0 |
0 |
5 |
101,95 |
5,0918761 |
0,0918761 |
10 |
103,90 |
10,1837522 |
0,1837522 |
15 |
105,85 |
15,2756282 |
0,2756282 |
20 |
107,79 |
20,3413921 |
0,3413921 |
25 |
109,73 |
25,4071560 |
0,4071560 |
30 |
111,67 |
30,4729199 |
0,4729199 |
35 |
113,61 |
35,5386838 |
0,5386838 |
40 |
115,54 |
40,5783355 |
0,5783355 |
45 |
117,47 |
45,6179872 |
0,6179872 |
50 |
119,40 |
50,6576389 |
0,6576389 |
55 |
121,32 |
55,6711784 |
0,6711784 |
60 |
123,24 |
60,6847179 |
0,6847179 |
65 |
125,16 |
65,6982575 |
0,6982575 |
70 |
127,07 |
70,6856848 |
0,6856848 |
75 |
128,98 |
75,6731121 |
0,6731121 |
80 |
130,89 |
80,6605395 |
0,6605395 |
85 |
132,80 |
85,6479668 |
0,6479668 |
90 |
134,70 |
90,6092820 |
0,6092819 |
95 |
136,60 |
95,5705971 |
0,5705971 |
100 |
138,50 |
100,5319123 |
0,5319123 |
105 |
140,39 |
105,4671152 |
0,4671152 |
110 |
142,29 |
110,4284304 |
0,4284304 |
115 |
144,17 |
115,3375211 |
0,3375211 |
120 |
146,06 |
120,2727241 |
0,2727241 |
125 |
147,94 |
125,1818149 |
0,1818149 |
130 |
149,82 |
130,0909057 |
0,0909057 |
135 |
151,70 |
135 |
0 |
T - temperatura odpowiadająca danej rezystancji czujnika (odczytana z norm czujnika PN - 83 /M.-53852)
R - rezystancja czujnika Pt 100
TA - temperatura wyliczona ze wzoru
TA - błąd nieliniowości czujnika
Jak widać z tabeli oraz charakterystyki, maksymalna nieliniowość opornika termometrycznego Pt100 w badanym zakresie temperatur występuje dla temperatury 65 oC i wynosi 0,6982575 [oC]
4. Wyznaczenie temperatury otoczenia z bezpośredniego pomiaru rezystancji czujnika.
Zmierzona rezystancja czujnika Pt100:
109,10 Ω
Temperatura obliczona przez miernik na podstawie wzoru:
Temperatura wyznaczona za pomocą układu równań z norm czujnika:
Tworzymy układ równań dla temperatur podanych w normie TA=23 i TA=24 [oC]
Różnica miedzy wartością podaną przez miernik i wyliczoną na podstawie normy:
T = 0,403
5. Sprawdzenie doświadczalnie zgodności wskazań utworzonego termometru z mierzoną temperaturą. (Zmiany temperatury symulujemy zmianą wartości rezystancji opornicy dekadowej zgodnie z charakterystyką przetwornika Pt 100 z normy)
T [oC] |
R [ Ω ] |
Rm [ Ω ] |
Rd [ Ω ] |
TZ [oC] |
TZ [oC] |
TA [oC] |
Tteoret [ºC] |
0 |
100 |
0,140 |
0,05 |
0,208897 |
0,208897 |
0,0000000 |
0,4961515 |
10 |
103,9 |
0,142 |
0,05055 |
10,4188 |
0,418800 |
0,1837522 |
0,6854137 |
19 |
107,4 |
0,143 |
0,05055 |
19,5319 |
0,531900 |
0,3230169 |
0,8283345 |
28 |
110,9 |
0,144 |
0,05505 |
28,6973 |
0,697300 |
0,4622817 |
0,9830058 |
43 |
116,7 |
0,147 |
0,05555 |
43,8424 |
0,842400 |
0,6073490 |
1,1354373 |
50 |
119,4 |
0,148 |
0,05555 |
50,8926 |
0,892600 |
0,6576389 |
1,1885477 |
56 |
121,7 |
0,149 |
0,05555 |
56,9246 |
0,924600 |
0,6634415 |
1,1967528 |
74 |
128,6 |
0,151 |
0,05555 |
74,9159 |
0,915900 |
0,6808491 |
1,2213681 |
85 |
132,8 |
0,153 |
0,05555 |
85,8830 |
0,883000 |
0,6479668 |
1,1928730 |
90 |
134,7 |
0,154 |
0,05555 |
90,8443 |
0,844300 |
0,6092819 |
1,1561729 |
95 |
136,6 |
0,155 |
0,05555 |
95,8056 |
0,805600 |
0,5705971 |
1,1194728 |
100 |
138,5 |
0,155 |
0,05555 |
100,741 |
0,741000 |
0,5319123 |
1,0827726 |
127 |
148,7 |
0,159 |
0,05555 |
127,375 |
0,375000 |
0,1663410 |
0,7278561 |
131 |
150,2 |
0,160 |
0,05505 |
131,266 |
0,266000 |
0,0831687 |
0,6449452 |
135 |
151,7 |
0,161 |
0,05555 |
135,209 |
0,209000 |
-0,0000036 |
0,5646454 |
T - temperatura odczytana z norm czujnika Pt100
R - rezystancja (ustawiona na oporniku dekadowym)
Rm - błąd graniczny miernika
Rd - błąd opornika dekadowego
TZ - temperatura zmierzona miernikiem programowalnym
TZ - różnica miedzy temperaturą odczytaną z norm a temperaturą zmierzoną miernikiem
TA - błąd nieliniowości wyznaczony w pierwszym ćwiczeniu
Tteoret - teoretyczny błąd graniczny utworzonego termometru
Błąd graniczny omomierza
Błąd graniczny
Błąd graniczny
Teoretyczny błąd graniczny utworzonego termometru
Przykładowe obliczenia dla R = 151,7
6. Sprawdzenie jak na wynik pomiaru temperatury symulowanej przez rezystor wzorcowy wpływa długość kabli łączących multimetr z czujnikiem.
Dla symulowanej temperatury 135 ºC:
- 2 przewodowe połączenie krótkie 135,052 ºC
- 2 przewodowe połączenie długie 135,679 ºC
- 4 przewodowe połączenie 135,026 ºC
Dla symulowanej temperatury 0 ºC:
- 2 przewodowe połączenie krótkie 0,026 ºC
- 2 przewodowe połączenie długie 0,627 ºC
- 4 przewodowe połączenie 0,052 ºC
Z przeprowadzonych pomiarów wynika, że długość przewodów łączących czujnik z miernikiem ma spory wpływ na wyniki pomiarów. Spowodowane jest to dodatkową rezystancją przewodów. Im dłuższe przewody dołączone do czujnika, tym bardziej zawyżany jest wynik pomiaru temperatury (rezystancji).
7. Zaproksymowanie wyznaczonej doświadczalnie funkcji przetwarzania T = f (R) prostą, która zapewni mniejsze błędy wskazań utworzonego termometru.
Wyznaczona przez nas prosta, przy której udało nam się najbardziej zmniejszyć błędy pomiaru określona jest wzorem:
Wyniki nowych pomiarów:
T [oC] |
R [ Ω ] |
TA [oC] |
TA [oC] |
0 |
100,00 |
-0,5281500 |
-0,5281500 |
5 |
101,95 |
4,5598261 |
-0,4401739 |
10 |
103,90 |
9,6478022 |
-0,3521978 |
15 |
105,85 |
14,7357782 |
-0,2642218 |
20 |
107,79 |
19,7976621 |
-0,2023379 |
25 |
109,73 |
24,8595460 |
-0,1404540 |
30 |
111,67 |
29,9214299 |
-0,0785701 |
35 |
113,61 |
34,9833138 |
-0,0166862 |
40 |
115,54 |
40,0191055 |
0,0191055 |
45 |
117,47 |
45,0548972 |
0,0548972 |
50 |
119,40 |
50,0906889 |
0,0906889 |
55 |
121,32 |
55,1003884 |
0,1003884 |
60 |
123,24 |
60,1100879 |
0,1100879 |
65 |
125,16 |
65,1197875 |
0,1197875 |
70 |
127,07 |
70,1033948 |
0,1033948 |
75 |
128,98 |
75,0870021 |
0,0870021 |
80 |
130,89 |
80,0706095 |
0,0706095 |
85 |
132,80 |
85,0542168 |
0,0542168 |
90 |
134,70 |
90,0117320 |
0,0117319 |
95 |
136,60 |
94,9692471 |
-0,0307529 |
100 |
138,50 |
99,9267623 |
-0,0732378 |
105 |
140,39 |
104,8581852 |
-0,1418148 |
110 |
142,29 |
109,8157004 |
-0,1842996 |
115 |
144,17 |
114,7210311 |
-0,2789689 |
120 |
146,06 |
119,6524541 |
-0,3475459 |
125 |
147,94 |
124,5577849 |
-0,4422151 |
130 |
149,82 |
129,4631157 |
-0,5368843 |
135 |
151,70 |
134,3684465 |
-0,6315536 |
Maksymalny błąd nowego „termometru” wynosi -0,6315536 przy temperaturze 135 ºC.
8. Wnioski.
W pierwszej części ćwiczenia aproksymowaliśmy wykres zależności temperatury od rezystancji czujnika Pt100 obliczoną prostą y =2,6112185x - 261,12185. Na tej podstawie określiliśmy maksymalne błędy aproksymacji. Po wprowadzeniu współczynników A i B równania do programowalnego omomierza, mogliśmy obserwować mierzoną temperaturę bezpośrednio na wyświetlaczu miernika.
Aby sprawdzić wskazania utworzonego termometru, symulowaliśmy zmiany temperatury poprzez zmianę wartości rezystancji dekady wzorcowej. Niestety najmniejszy zakres dekady wynosił 0,1 Ω w związku z czym mogliśmy wykonać pomiaru tylko wybranych temperatur. Z tabel pomiarowych można zauważyć, że błąd pomiaru dla utworzonego termometru jest większy niż sam błąd aproksymacji funkcji. W stworzonym układzie do obliczonego błędu nieliniowości dodatkowo dochodzi błąd omomierza, dekady oraz współczynników A i B.
W kolejnej części ćwiczenia sprawdzaliśmy wpływ długości przewodów łączących czujnik z miernikiem na wskazania. Okazało się, że im dłuższych przewodów użyjemy do podłączenia czujnika, tym wyższą temperaturę wskaże nam miernik. Spowodowane jest to przez rezystancję dołączonych przewodów. Im przewody będą dłuższe, tym bardziej zwiększy się rezystancja, czyli wskazywana temperatura będzie zawyżona.
Ostatnia część ćwiczenia polegała na wyznaczeniu równania takiej prostej, aby wskazywana przez zaprogramowany miernik temperatura była obarczona jak najmniejszym błędem. Doświadczalnie wyznaczane równania widoczne w protokole niestety były obarczone sporym błędem. Z powodu braku czasu, ostatecznie przyjęliśmy za najlepsze równanie w postaci y = 2,6092185x -261,45. W tabeli pomiarowej widać, że minimalnie udało nam się zmniejszyć błąd, lecz nadal osiąga on nawet -0,6315536 przy temperaturze 135 ºC