ADAMIECKI KAROL, 1866-1933, inżynier; prof. Politechn. Warsz.; jeden z twórców nauki organizacji i zarządzania; sformułował prawa harmonii doboru, harmonii działania organów pracy zbiorowej i optymalnej produkcji, które — wraz z prawami podziału pracy i koncentracji — stały się teoret. podstawą nauki organizacji i zarządzania; O istocie naukowej organizacji. |
teoria harmonizacji - w pracy zbiorowej największy wynik ekonomiczny zależy równocześnie od: doboru stanowisk pracy; relacji dotyczących środków, ludzi, maszyn, materiałów, surowców; dokładnego uzgodnienia czasów działania ludzi, maszyn, urządzeń; doboru środków na stanowiska robocze (ludzi, maszyn, urządzeń, materiałów, surowców)
harmonogramy Adamieckiego - graficzne wykresy przebiegu produkcji w czasie, ujawniają brak synchronizacji i harmonii w doborze środków i działań, umożliwiają eliminację przestojów i oczekiwań
zestaw praw ekonomicznych (podstawowe prawa nauki organizacji) - połączenie prawa harmonii z prawami podziału i koncentracji, działają one niezależnie od woli ludzi i rządzą ich działalnością niezależnie od celów, do których zmierzają
prawo wzrastającej (optymalnej) produkcji - pozwala określić charakterystykę ekonomiczną każdego organizmu wytwórczego, zwraca uwagę na koszt czasu, nazywany "najdroższym czynnikiem produkcji"
cykl organizacyjny (określenie celu działania, przygotowanie środków, wykonanie i kontrola) - włączenie do praw i zasad nauki organizacji sformułowanego przez H. Le Chateliera cyklu organizacyjnego
prawo inercji przyzwyczajeń i prawo przekory - we wszystkich przypadkach, gdy mamy do czynienia z pracą ludzką wprowadzania ulepszeń organizacyjnych powinno odbywać się stopniowo, w przeciwnym razie muszą nastąpić straty na pokonanie oporów