Tadeusz Miciński, str jakiegoś wstpu


Tadeusz Miciński, Wybór poezji, wstęp i oprac. W. Gutowski

WSTĘP

V W mroku gwiazd - poemat metafizycznego protestu i rozpaczliwej nadziei

- można czytać tomik jako pewna całość (stąd poemat)

- autor w spisie treści podzielił tomik na siedem dużych cyklów, dwa z nich maja jeszcze podcykle; grupy ze wspólnym podmiotem wypowiedzi lub podobną poetką

- autor również używa słowa poemat w dedykacji dla żony „kończący się tu poemat W mroku gwiazd

1) Ekspresja, kreacja, ocalenie (zarys programu)

- Koloseum - utwór inicjalny

2) Wymiary świata poetyckiego

- poezja Micińskiego jest polem walki między chaosem a porządkiem

- chaos można rozumieć dwojako:

- porządek jest rozumiany analogicznie do chaosu

- walka między ładem a chaosem nie jest rozstrzygnięta

- zewnętrzna warstwa tekstu pokazuje „poetykę zaskoczenia” (oksymorony, antytezy, kontrasty)

- wyobraźnia o cechach onirycznych - wizje, halucynacje

- udramatyzowane fabuły oniryczne, zakończone przebudzeniem, demaskują treści naganne, wyparte, tym bardziej dręczące

- wizje senne są też znakiem mocy wieszcza

- sny bliskie marzeniu (terapeutyczne, bliskie kontemplacji, harmonia, istnienie ukrytego porządku świata, również sny erotyczne, które są maską ideału) i sny-koszmary (egzystencjalne lęki, poczucie osaczenia i absurdu, upiorność jest źródłem lęku i bluźnierstwa, sen-tortura wywołuje masochistyczne rozkosze, sen trupi - rozkład, rozterki, niepewność, nekrofilskie pragnienia; Strach)

- znaczenie przestrzeni