ASIA
Opowiadanie „Asia” Turgieniew napisał w 1858 roku. Asia, tj. Anna, spędza ze swoim bratem jakiś czas w miasteczku L. i spotyka tam narratora, który sądzi, że się w niej zakochał i nawet pragnie się jej oświadczyć. Nie czyni tego jednak, pozwalając minąć odpowiedniej ku temu sposobności. Już po latach, „skazany na samotność starego kawalera bez rodziny, przeżywszy swoje lata w nudzie”, wspomina tamto wydarzenia, ale czyni to bez żadnego smutku czy wyrzutów sumienia. Narrator jest postacią, jak w większości dzieł Turgieniewa, niezbyt ciekawą, typ nihilisty, człowieka naznaczonego biernością i znużeniem wobec życia. Nihiliści tego rosyjskiego pisarza są małymi Hamletami, pozbawionymi jednak przeżywania tragedii, ludźmi niezdecydowanymi i bojaźliwymi. W tych postaciach Turgieniew pragnął opisać bierność swojego pokolenia wobec istniejącej w carskiej Rosji niesprawiedliwości. Narrator jest postacią słabą, za to jest on przeciwieństwem pełnej energii, woli działania i podejmowania decyzji Asi. Chociaż jest jeszcze bardzo młodą kobietą, to jednak właśnie ona jest jedyną postacią, która posiada wolę i charakter, a nie jak letargiczne postacie męskie. Tak jest właśnie z większością bohaterek powieści i opowiadań Turgieniewa. To one, kobiety, są pełne różnych zalet i cnót, a nie mężczyźni.