FASZYZM WŁOSKI

FASZYZM WŁOSKI:

• 29 października 1922 Mussolini przejął władzę. Powstało kilka filmów ekranizujących te wydarzenia, ale nie była to jeszcze propaganda.

• W 1924 z polecenia Mussoliniego powstała faszystowska wytwórnia LUCE(L'Unione Cinematografica Educativa) finansowana z budżetu państwa:

• Produkcja i wyświetlania dokumentalnych filmów propagandowych.

• Stopniowo zaczęto wydawać szeregi dekretów

• Wprowadzono nakaz wyświetlania kronik przed filmami

• W 1934 powołano Generalną dyrekcje Kinematografii

• W 1935 ukonstytuowała się ostatecznie rzymska szkoła filmowa- Centro Sperimentale→głównie utwory propagandowe

• W 1936 rozpoczęto budowę miastecka filmowego Cinecitta

• Filmy faszystowskie- LUCE:

• Czarna koszula,1933

• Biały szwadron, A. Genina, 1936

• Scypion afrykański C. Gallone 1937

• Do 1928 praktycznie cała kinematografia była w rękach faszystów.

• Władza przejęła całkowitą kontrolę nad kinematografią

• Rozpoczął się okres propagandy

• Scenariusze poddawano ostrej cenzurze, wszystko musiało mieć kontekst polityczny i społeczny.

• Lata 1929 -1939 -„kino ucieczki od rzeczywistości”→Kino białych telefonów:

• błahe filmy

• pozbawione akcentów społecznych i politycznych

• większość reżyserów wybrała drogę kompromisu politycznego.

• Styl konserwatywny

• Zatarcie granic między rzeczywistością a wyobraźnią. (Tak jak w filmie Cinelandia)

• Był to kino sponsorowane przez drobnomieszczaństwo (90% produkcji)

• W produkcji poszukiwano rozwiązania pośredniego pomiędzy amerykańską ilością a radziecką jakością.

• Dino Alfiri - szef włoskiej propagandy, w kryzysie zaproponował dotacje państwowe dla małych wytwórni.

• W latach 1927-1931 wytwórnia LUCE wyprodukowała około 900 kronik; zaspokajała też artystyczne upodobania samego duce, najbardziej odpowiadała mu rola gwiazdora; narodził się autentyczny kult politycznego idola. Trwało to do wybuchu drugiej wojny światowej.

• KRONIKI:

• Zadziwiająca formalizacja przekazu audiowizualnego

• Monumentalizacja świata przedstawionego za pomocą kontr świateł, panoram wertykalnych, ruchowi kamery ku górze i autonomizacji efektów dźwiękowych

• Zneutralizowanie indywidualnej inwencji odbiorcy - jednoznaczność

• Znaczne ograniczenie możliwości artystycznych reżyserów

• Włochy ukazywane jako kraj szczęśliwy i bogaty; koszmarne relacje z reszty świata

• Dekret Belluzzy z 1928- nakaz wyświetlania w kinach przynajmniej 10% włoskich produkcji

• Próbowano tworzyć filmy na wzór amerykańskich - bez powodzenia; powstał nowy gatunek filmów historycznych; większość jednak nie miała znaczenia.

• „Puchar Mussoliniego”- główna nagroda dla filmów faszystowskich na festiwalu w Wenecji.

• Dominujące motywy kina faszystowskiego:

• kult męskości

• zachwyt nad pracą

• obsesja pieniędzy

• komfort religii

• społeczna rola rodziny

• przewaga życia w mieście nad nudną wsią

• omijanie tematów związanych z walką klasową

• słownictwo przypominające edukacyjną retorykę zabarwioną prostym humorem

• Allesandro Blasetti:

• oficjalny bard idei nacjonalistycznych

• egzorcyzmował widowiska

• Stara gwardia-pierwszy poważny sukces filmu tendencyjnego

• Carmine Gallone→Scypion Afrykański:

• technicznie nawiązywał do monumentalnej szkoły historycznej (okres działań Hannibala; apoteoza kolonializmu)

• dobre wykonanie, ale marna fabuła.

• Luis Trenker →Kondotierzy:

• monumentalny fresk historyczny

• dobrze zrobiony

• duże powodzenie u publiczności.

• Mario Camerini→Wielki apel:

• konflikt między ojcem nieprzystosowanym do rzeczywistości a synem faszystą

• bardzo ważna w filmach faszystowskich była tematyka rodziny

• wpływ nauki Kościoła i szkoły

• ojcowie najczęściej nieprzystosowani, kobiety i dzieci to postacie o silnie zintegrowanych osobowościach (kobieta-matka-rodzicielka)

• Faszyzm wywierał wielki wpływ na kinematografię, ale nie doprowadził do powstania własnego kierunku filmowego.

• Z pomocą propagandzie przyszła cenzura kościelna - wskazanie na walory moralne i religijne filmów.

• Jednocześnie w kinematografii przeprowadzano różne eksperymenty:

• 1935 rok - Carlo Belli i Luigi Figini kręcą Film metafizyczny→w stylu eksperymentów z „filmem czystym” w wykonaniu francuskiej awangardy

• Powstawały także filmy dokumentalne i hagiograficzne (sponsorowane przez Kościół)

• Pod koniec lat '30 zaczęły się pojawiać pierwsze głosy na temat zmiany sposobu wyrażania się w filmach; za sprawą intelektualistów zmieniła się wizja kina; przełom miał jednak nastąpić dopiero po wojnie.

---