Bojowe środki zapalające
Bojowe środki zapalające- środki stosowane na polu walki oraz na zapleczu przeciwnika, służące do:
rażenia wojsk
wywoływania pożarów
niszczenia sprzętu bojowego
niszczenia dóbr materialnych nieprzyjaciela.
„Ogień grecki” - pociski zapalające miotane katapultami.
„Bandera” - mały, bezzałogowy okręt, wypełniony materiałami wybuchowymi i zapalającymi.
XV-XVII w. - za pomocą „bander” wywoływano pożary okrętów nieprzyjacielskich.
XVI w. - używano „kul ognistych”, czyli rozpalonych żelaznych pocisków wystrzeliwanych w kierunku okrętów przeciwnika.
Nowoczesne środki zapalające: miotacze ognia, bomby, pociski zapalające.
Stosowane:
I wojna światowa przez Niemców.
II wojna światowa przez Amerykanów.
1945- całonocny nalot dywanowy na Tokio. Zniszczenie 5 dzielnic miasta.
Podczas wojny wietnamskiej.
Termit
Stosowany w bombach lotniczych, pociskach artyleryjskich, ręcznych granatach zapalających.
Fosfor biały
Podczas spalania wydzielają się duże ilości gęstego, toksycznego dymu.
Powstałe w wyniku jego działania oparzenia trudno się goją.
Napalm
Ma bardzo dobrą przylepność.
Doskonale utrzymuje się na powierzchni sprzętów, budynków, odzieży, ciała.
Niektóre odmiany wydzielają toksyczny dym podrażniający oczy i drogi oddechowe.
Stosuje się w miotaczach ognia, bombach lotniczych, pociskach artyleryjskich.
Ochronę przed działaniem środków zapalających zapewniają:
indywidualne środki ochrony przed skażeniami
urządzenia ochronne (schrony, szczeliny przeciwlotnicze)
ukrycia naturalne (wąwozy, rowy).