O ZAJĄCZKACH KTÓRE CZEKAŁY NA WIOSNĘ

Zając z mamą i siostrami
pod drzewem iglastej sosny
zziębnięte od wczoraj wieczór
czekają na przyjście wiosny

Jeszcze śniegi na polanie
a i rzeka skuta lodem
wichura zła czarownica
straszy mroźnym nocnym chłodem

Przyszła Wiosna jak królowa
przyniosła kosz z prezentami
wszystkich czymś obdarowała
potem poszła z zajączkami

To one na nią czekały
i na spacer zaprosiły
po ścieżkach i leśnych dróżkach
swego gościa prowadziły

Pokazały domki zwierząt
i ptaków gniazda lęgowe
aby w ciszy i spokoju 
mogły chować dzieci zdrowe

Poprosiły swoją Panią
żeby o nich pamiętała
w ramach swoich możliwości
całą ziemię wspomagała

Nie martwcie się moje drogie
wiosna wie co światu trzeba
lekki wietrzyk ciepło słonka
i ożywczy deszczyk z nieba

R. Sobik

---