Józef Stalin 2

0x08 graphic
Jego właściwe nazwisko brzmiało Isif Dżugaszwili - z pochodzenia był Gruzinem. Od roku 1898 należał do SDPRR, a od 1902 roku do partii bolszewickiej. Był jednym z organizatorów rewolucji październikowej. w latach 1917 - 22 był m.in. komisarzem ludowym ds. narodowościowych. Cżłonkiem Biura Politycznego był od 1919 roku, natomiast od 1922 był sekretarzem generalnym RKP(b), następnie WKP i KPZR. Podporządkoując sobie aparat bezpieczeństwa i usuwając L. Trockiego, L. Kamieniewa, G. Zinowjewa i N.Bucharina z Biura Politycznego - został faktycznym przywódcą partii i państwa radzieckiego. W okresie kolektywizacji i industrializacji 1928 - 36 inicjator represji i masowych zbrodni, których ofiasrą padły wszystkie warstwy społeczne i narodowościowe., atakże aparat partyjno-wojskowy. Będąc otoczonym oficialnym kultem państwowym, od III 1939 do 1952 roku rżadził bez zwoływania zjazdów partii. Od VIII 1939 do VI 1941 roku był sprzymierzony z Hitlerem (pakt Ribbenrop-Mołotow), co zadecydowało m.in. o inwazji Armii Czerwonej na wschodnie tereny Polski (17 IX 1939) i deportacji ich ludności w głąb ZSRR. Od V 1941 był przewodniczącym Rady Komisarzy Ludowych, a po napaści Niemiec na ZSRR został komisarzem ludowym obrony, bnaczelnym dowódcą sił zbrojnych oraz Przewodniczącym Państwowego Komitetu Obrony i Kwatery Głównej. Zawarł sojusz z aliantami, był uczestnikiem konferencji w Teheranie (1943), Jałcie i Poczdamie (1945). Wywarł decydujący wpływ na ich przebieg i wyniki (m.in. sprawa granic Polski). Po zakończeniu działań wojennych nazwał siebie Generalissimus. Nadal prowadził politykę terroru 9masowe przesiedlenie, zsyłki do łagrów, skrytobójcze mordy, procesy polityczne (1949 - 53). Był inicjatorem narzucenia państwom Europy środkowo-wschodniej radzieckiego modelu ustrojowego i roli państwa satelitarnych. Proces destaloinizacji zapoczątkowany w 1956 roku przez Nikitę Chruszczowa na XX Zjęździe KPZR (krytyka tzw. kultu jednostki), zahamowany w końcu lat 60tych, ponowiony o 1985 roku.