Politechnika Łódzka
filia w Bielsku - Białej
SPRAWOZDANIE Z LABORATORIUM
Z FIZYKI
ĆWICZENIE 78
Temat: Wyznaczanie długości fali świetlnej metodą pierścieni Newtona.
1. INTERFERENCJA ŚWIATŁA:
Interferencją nazywamy nakładanie się fal powodujące zmniejszenie lub zwiększenie amplitudy fali wypadkowej w zależności od różnicy faz fal składowych. Zakładamy przy tym, że spełniona jest zasada superpozycji, tzn. że zaburzenie wypadkowe jest równe sumie poszczególnych zaburzeń falowych.
2. PIERŚCIENIE NEWTONA:
W doświadczeniu są wykorzystywane prążki interferencyjne równej grubości, które powstają w wyniku interferencji fal odbitych od granicy warstwy powietrza zawartego pomiędzy soczewką wypukłą o dużym promieniu i płytką płasko równoległą.
Obraz interferencyjny składa się z współśrodkowych pierścieni otaczających miejsce zetknięcia się soczewki z płytką.
Wzór fali płaskiej:
A=2Eo cos [(δ1 - δ2)/2]
Średnica pierścieni Newtona:
Długość fali światła dającego obraz interferencyjny:
gdzie:
R=0,122 ± 0,002 nm - promień krzywizny soczewki
dk - średnica pierścieni Newtona
3. REJESTR WYKONYWANYCH CZYNNOŚCI:
Pod obiektywem mikroskopu umieszczamy układ płytek dających pierścienie Newtona. Między tym układem, a obiektywem mikroskopu umieszczona została przezroczysta płytka szklana nachylona do kierunku biegu promieni pod kątem 45o. Światło odbija się częściowo od płytki, biegnie w dół i pada na układ płytek dających wskutek odbicia i interferencji pierścienie Newtona.
4. OBLICZENIA I WYNIKI
Dk = X1+ X2
K |
1 |
2 |
3 |
4 |
5 |
6 |
7 |
8 |
9 |
10 |
X1 |
0,4400 |
0,4800 |
0,5700 |
0,6400 |
0,6700 |
0,7100 |
0,7700 |
0,8100 |
0,9100 |
0,9700 |
X2 |
0,3400 |
0,4300 |
0,4900 |
0,5600 |
0,6200 |
0,6600 |
0,7100 |
0,7500 |
0,7900 |
0,8400 |
Dk |
0,7800 |
0,9100 |
1,0600 |
1,2000 |
1,2900 |
1,3700 |
1,4800 |
1,5600 |
1,7000 |
1,8100 |
Dk2 |
0,6084 |
0,8281 |
1,1236 |
1,4400 |
1,6641 |
1,8769 |
2,1904 |
2,4336 |
2,8900 |
3,2761 |
Obliczono parametry prostej korelacji wykresu dk2= f(k):
a = 0,287615758 Δa = 0,009632
b = 0,251233333 Δb = 0,087485
a) OBLICZANIE DŁUGOŚCI FALI:
R = 0,122 ± 0,002 nm
nm
λ = 589,3770 +29,3996 [nm]
b) OBLICZANIE BŁĘDU POMIARU:
|Δλ|= 29,3996 nm
5. WNIOSKI:
Jest to szybka metoda określenia długości fali świetlnej.
Pozwala ona na dokładny pomiar długości fali przy małym błędzie bezwzględnym.
WYKRES:
2
Rok 1998\99