Różaniec z Papieżem i za Papieża


Ró¿aniec z Papie¿em i za Papie¿a

W dniu Jubileuszu 25-lecia pontyfikatu Jana Paw³a II serdecznie zapraszamy do modlitwy ró¿añcowej za Papie¿a. Pragniemy w³¹czyæ siê w tê modlitwê proponuj¹c Internautom medytacje, które maj¹ pomóc w odczuciu, ¿e modlimy siê równie¿ z Papie¿em. Rozwa¿ania bowiem nawi¹zuj¹ do ¿ycia, dzia³alnoœci i nauczania Ojca œwiêtego. Rozwa¿ania zaczynamy od tajemnic radosnych, które odmawiamy w rocznicê wyboru Jana Paw³a II, a przez nastêpne trzy dni polecamy tajemnice kolejnych czêœci.

Rozwa¿ania tajemnic radosnych

Zwiastowanie

Zwiastowanie Anielskie jest pocz¹tkiem nowej ery ubogaconej now¹ jakoœci¹. Poœród wielu mieszkañców ziemi zamieszka³o S³owo, które sta³o siê Cia³em. Œwiat jest zupe³nie inny, od kiedy poœród ludzi obecny jest Chrystus... W dniu 16 paŸdziernika 1978 roku œwiat us³ysza³ nowinê: "Zwiastujê wam radoœæ wielk¹: Mamy papie¿a!" Tak rozpocz¹³ siê pontyfikat Jana Paw³a II. Od samego pocz¹tku ca³y wysi³ek Papie¿a i Koœcio³a zmierza do szerszego otwarcia drzwi Chrystusowi, aby Chrystus zamieszka³ przez wiarê w sercach naszych (por. Ef 2,8).

Maryjo, która pierwsza otworzy³aœ dla Chrystusa swe dziewicze cia³o i serce, pomó¿ wszystkim ludziom, narodom i pastwom otworzyæ drzwi dla Chrystusa.

Nawiedzenie

W tej tajemnicy spotykamy Maryjê pielgrzymuj¹c¹. Jest to p¹tniczka bardzo oryginalna. Pielgrzymka od dawna by³a praktykowana jako akt kultu. Zawsze prowadzi³a ona do miejsc zwi¹zanych ze œwiêtoœci¹ Boga. Maryja pielgrzymuje jakby w odwrotnym kierunku. Jej pielgrzymka jest drog¹ do cz³owieka: do El¿biety, Zachariasza i Jana, który dopiero mia³ siê narodziæ. Jan Pawe³ II œwiadom jest tego, ¿e drog¹ Koœcio³a jest cz³owiek, i dlatego za Maryj¹ pielgrzymuje do ludzi. Ca³y ten pontyfikat jest tak¹ pielgrzymk¹. Okazuje siê jednak, ¿e ta "okrê¿na" droga okazuje siê najprostsz¹ drog¹ do Boga.

Matko, która nas znasz, z dzieæmi swymi b¹dŸ, na drogach nam nadziej¹ œwieæ, z Synem Twym z nami idŸ.

Narodzenie

Janowi Paw³owi II by³o dane przeprowadziæ ludzkoœæ przez Wielki Jubileusz 2000 - lecia Narodzenia Jezusa Chrystusa. Dla wszystkich by³o to niezwyk³e prze¿ycie i doœwiadczenie. Sêdziwy Papie¿ w sêdziwym Koœciele, licz¹cym sobie ju¿ 2000 lat, ukaza³ jego nieustann¹ m³odoœæ. Taka jest natura tej tajemnicy, któr¹ teraz rozwa¿amy i któr¹ œwiêtowaliœmy podczas Wielkiego Jubileuszu. W jednej z niedzielnych prefacji œpiewamy: "On (Chrystus) przez narodzenie z Maryi Dziewicy obdarzy³ ludzkoœæ nowa m³odoœci¹". Ka¿dego roku Chrystus przychodzi do nas jako Dziecko. Takim Go widzimy w tajemnicach radosnych i kontempluj¹c Boga, który objawia siê w Dziecku, sami stajemy siê dzieæmi Bo¿ymi. Rodzina Koœcio³a, w której wszyscy s¹ dzieæmi zawsze bêdzie m³oda.

Œwiêta Hodegetrio, wskazuj nam zawsze na swoje Dzieci¹tko i przywracaj przez to m³odoœæ staremu Papie¿owi, nam i ca³emu Koœcio³owi.

Ofiarowanie

Na spotkanie Maryi i Józefa nios¹cych swe Dzieci¹tko, by ofiarowaæ je w œwi¹tyni Bogu, wychodzimy razem z Symeonem naszych czasów, Janem Paw³em II. Zarówno w Symeonie jak i w nim podziwiamy spokój i optymizm, podczas, gdy wielu starszych ludzi na to, co siê dzieje na œwiecie, reaguje zgorzknieniem. Ani Symeona, ani Jana Paw³a nie opuszcza optymizm, bo swymi oczyma widz¹ zbawienie œwiata: œwiat³o na oœwiecenie pogan i chwa³ê ludu Bo¿ego (por. £k 2,32). Kto wpatruje siê w Zbawiciela, nigdy nie zw¹tpi w to, ¿e dobro zwyciê¿y. Taki nie bêdzie siê lêka³ niepomyœlnej nowiny; jego mocne serce zaufa³o Panu (Ps 112,7).

Matko, której nie pozbawi³a radoœci nawet przepowiednia o mieczu przeszywaj¹cym duszê, wyproœ nam optymizm i nadziejê wobec zagro¿eñ, które niesie ze sob¹ tajemnicza przysz³oœæ œwiata.

Znalezienie

Na poszukiwanie straty wyrusza ten, kto dotkliwie odczuwa zgubienie kogoœ lub czegoœ bardzo wa¿nego. Im cenniejszy jest utracony skarb, tym wiêkszy jest ból serca. Maryja z Józefem, czuli, ¿e w ich Rodzinie zabrak³o Tego najwa¿niejszego, wiêc szukali wytrwale przez trzy dni. Jan Pawe³ II ju¿ 25 lat jako Papie¿ szuka niepodzielonego Chrystusa, bo On nie mo¿e byæ podzielony (por. 1 Kor 1,13). Jeœli mi³oœci ku Niemu towarzyszy niechêæ do innych Jego uczniów, to Koœcio³owi brakuje czegoœ bardzo istotnego. Dlatego Koœció³ ju¿ dawno wyruszy³ na trudn¹ drogê ekumenizmu, a Jan Pawe³ II pod¹¿a ni¹ z podziwu godn¹ pokor¹ i konsekwencj¹.

Matko szukaj¹ca i znajduj¹ca, pomó¿ i nam w jednym Koœciele znaleŸæ niepodzielonego Chrystusa.

Rozwa¿ania tajemnic œwiat³a

Chrzest w Jordanie

Od chrztu w Jordanie rozpoczyna siê publiczna dzia³alnoœæ Pana Jezusa. Jego Poprzednik - œwiêty Jan Chrzciciel - przedstawi³ Jezusa ca³emu œwiatu s³owami: "Oto Baranek Bo¿y".

Jan Pawe³ II równie¿ rozpocz¹³ swoja publiczn¹ dzia³alnoœæ od przedstawienia œwiatu Chrystusa. Tak uczyni³ ju¿ podczas inauguracji swego pontyfikatu. Tak uczyni³ podczas pierwszej pielgrzymki do Ojczyzny, kiedy ukazywa³ Chrystusa jako klucz do zrozumienia tego kim jest cz³owiek i ca³y chrzeœcijañski naród. W pierwszej zaœ encyklice stwierdzi³, ¿e "Odkupiciel cz³owieka, Jezus Chrystus jest oœrodkiem wszechœwiata i historii".

W tej tajemnicy wyruszamy wszyscy w drogê nad Jordan. Jest to droga prowadz¹ca do Chrystusa. Jan Pawe³ II tak naucza³ w swojej pierwszej encyklice "Redemptor hominis": Jezus Chrystus jest t¹ zasadnicz¹ drog¹ Koœcio³a. On sam jest nasz¹ drog¹ "do domu Ojca" (por. J 14, 1 nn.). Jest te¿ drog¹ do ka¿dego cz³owieka. Na tej drodze, która prowadzi od Chrystusa do cz³owieka, na tej drodze, na której Chrystus "jednoczy siê z ka¿dym cz³owiekiem", Koœció³ nie mo¿e byæ przez nikogo zatrzymany.

Nie dajmy siê i my nikomu i niczemu zatrzymaæ w naszej drodze do Chrystusa.

Gody w Kanie Galilejskiej

Ju¿ na pocz¹tku wspólnego ¿ycia, ma³¿eñstwo zawarte w Kanie Galilejskiej, napotka³o na trudnoœci. Ju¿ na weselu zabrak³o wina. Na proœbê swej Matki sam Chrystus poœpieszy³ im z pomoc¹ w tej kryzysowej sytuacji. Dzisiaj wiele rodzin prze¿ywa o wiele wiêksze trudnoœci. W takich sytuacjach z pomoc¹ œpieszy pos³any przez Chrystusa Koœció³. Jan Pawe³ II tak pisze o tym w adhortacji apostolskiej "Familiaris consortio": W obecnym momencie historycznym, gdy rodzina jest przedmiotem ataków ze strony licznych si³, które chcia³yby j¹ zniszczyæ lub przynajmniej zniekszta³ciæ, Koœció³ jest œwiadom tego, ¿e dobro spo³eczeñstwa, i jego w³asne, zwi¹zane jest z dobrem rodziny7, czuje silniej i w sposób bardziej wi¹¿¹cy swoje pos³annictwo g³oszenia wszystkim zamys³u Bo¿ego dotycz¹cego ma³¿eñstwa i rodziny, zapewniaj¹c im pe³n¹ ¿ywotnoœæ, rozwój ludzki i chrzeœcijañski oraz przyczyniaj¹c siê w ten sposób do odnowy spo³eczeñstwa i Ludu Bo¿ego.

Jak doskona³e wino, które Jezus da³ nowo¿eñcom z Kany przyjmijmy ewangeliczna naukê o rodzinie, któr¹ dzisiaj g³osi Jan Pawe³ II a z nim ca³y Koœció³.

Nauczanie o Królestwie Bo¿ym

W treœæ tej tajemnicy wprowadza nas Ojciec œwiêty ju¿ na pocz¹tku adhortacji apostolskiej: "Poenitentia et reconciliatio": Mówienie o POKUCIE I POJEDNANIU jest dla wspó³czesnych mê¿czyzn i kobiet wezwaniem do odnalezienia na nowo, w przek³adzie na ich w³asny jêzyk, owych s³ów, którymi nasz Zbawiciel i Mistrz, Jezus Chrystus, zechcia³ rozpocz¹æ swoje przepowiadanie: "Nawracajcie siê i wierzcie w Ewangeliê".

Wezwanie do nawrócenia szczególnie jest potrzebne wspó³czesnemu œwiatu i wspó³czesnemu cz³owiekowi. Pius XII, u¿ywaj¹c zwrotu, który sta³ siê niemal przys³owiowym, oœwiadczy³, ¿e "grzechem tego wieku jest utrata poczucia grzechu".

Jan Pawe³ II natomiast ukazuje w swej adhortacji jaki jest ratunek dla œwiata chorego na grzech œmiertelny: Przywrócenie w³aœciwego poczucia grzechu jest pierwszym sposobem przezwyciê¿enia powa¿nego kryzysu duchowego, jaki trapi cz³owieka naszych czasów. Poczucie grzechu odbuduje siê jednak jedynie przez jasne odwo³anie siê do niezmiennych zasad rozumu i wiary, zawsze g³oszonych przez naukê moraln¹ Koœcio³a.

Niech w zrozumieniu tej nauki Jezusa g³oszonej przez Jana Paw³a pomo¿e nam wezwanie Matki Bo¿ej, które zosta³o powtórzone równie¿ w Fatimie. Maryja wypowiada je jednym s³owem, wo³aj¹c do nas: "Pokuty"!

Przemienienie Pañskie

Cudowne przemienienie Chrystusa jest wezwaniem skierowanym do uczniów, aby w sposób zwyczajny przemieniali œwiat wokó³ siebie. Tego przemienienia dokonujemy przede wszystkim przez pracê. Naucza tego Ojciec œwiêty w encyklice "Laborem exercens": Z pracy swojej ma cz³owiek po¿ywaæ chleb codzienny i poprzez pracê ma siê przyczyniaæ do ci¹g³ego rozwoju nauki i techniki, a zw³aszcza do nieustannego podnoszenia poziomu kulturalnego i moralnego spo³eczeñstwa, w którym ¿yje jako cz³onek braterskiej wspólnoty;

Cudowne przemienienie sam Chrystus kojarzy ze swoj¹ œmierci¹ i zmartwychwstaniem. Natomiast Ojciec œwiêty ukazuje paschalny wymiar pracy, narzêdzia, którym przemieniamy œwiat. Pot i trud, jaki w obecnych warunkach ludzkoœci zwi¹zany jest nieodzownie z prac¹, daj¹ chrzeœcijaninowi i ka¿demu cz³owiekowi, który jest wezwany do naœladowania Chrystusa, mo¿liwoœæ uczestniczenia z mi³oœci¹ w dziele, które Chrystus przyszed³ wype³niæ (por. J 17, 4). To dzie³o zbawienia dokona³o siê przez cierpienie i œmieræ krzy¿ow¹. Znosz¹c trud pracy w zjednoczeniu z Chrystusem ukrzy¿owanym za nas, cz³owiek wspó³pracuje w pewien sposób z Synem Bo¿ym w odkupieniu ludzkoœci. Okazuje siê prawdziwym uczniem Jezusa, kiedy na ka¿dy dzieñ bierze krzy¿ (por. £k 9, 23) dzia³alnoœci, do której zosta³ powo³any.

Ustanowienie Eucharystii

W naszym pielgrzymowaniu zwracamy siê na koñcu ku Eucharystii, która bêdzie sprawowana po tych rozwa¿aniach. Chrystus ustanowi³ ten Sakrament, jako chleb, który umacnia nas w drodze poprzez ziemiê i jako jedyny daje si³y na drogê z ziemi do nieba. O Eucharystii naucza nas Ojciec œwiêty Jan Pawe³ II w swojej ostatnie encyklice: "Ecclesia de Eucharistia": Koœció³ ¿yje dziêki Eucharystii [Ecclesia de Eucharistia vivit]. Ta prawda wyra¿a nie tylko codzienne doœwiadczenie wiary, ale zawiera w sobie istotê tajemnicy Koœcio³a. Na ró¿ne sposoby Koœció³ doœwiadcza z radoœci¹, ¿e nieustannie urzeczywistnia siê obietnica: A oto Ja jestem z wami przez wszystkie dni, a¿ do skoñczenia œwiata (Mt28, 20). Dziêki Najœwiêtszej Eucharystii, w której nastêpuje przeistoczenie chleba i wina w Cia³o i Krew Pana, raduje siê t¹ obecnoœci¹ w sposób szczególny. Od dnia Zes³ania Ducha Œwiêtego, w którym Koœció³, Lud Nowego Przymierza, rozpocz¹³ swoje pielgrzymowanie ku ojczyŸnie niebieskiej, Najœwiêtszy Sakrament niejako wyznacza rytm jego dni, wype³niaj¹c je ufn¹ nadziej¹.

Niech uczestnictwo w Eucharystii stanie siê równie¿ miar¹ naszych dni, a¿ nadejdzie dzieñ spotkania Zbawiciela twarz¹ w twarz.



Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
RÓŻANIEC Z PAPIEŻEM tajemnice chwalebne
Warto modlić się za swoje dzieci na Różańcu, Różaniec Rodziców za dzieci
Różaniec Rodziców za dzieci, Różaniec Rodziców za dzieci
Różaniec Rodziców za dzieci Róża pw
rozaniec rodziców za dzieci wzór
Różaniec Rodziców za dzieci
Glemp i Popiełuszko dwie strony barykady Autorytety młodych Polaków Kościelni eksperci Urban ska
12 maja 1982 roku w Kaplicy Objawień papież Jan Paweł II ofiarował Matce Boskiej Fatimskiej różaniec
Modlitwa za Papieża Benedykta XVI
Jeden bliski papieżowi człowiek odpowiada za tak wiele zła w Watykanie 2
Ks Luigi Villa papież Pius XII uważał się za ostatniego papieża 2
Egzorcysta Watykanu ostrzega nowego papieża przed szybką
Psalm 38, Komentarze do Psalmów-Papież Jan Paweł II,Benedykt XVI
Psalm 4, Komentarze do Psalmów-Papież Jan Paweł II,Benedykt XVI
Psalm 10, Komentarze do Psalmów-Papież Jan Paweł II,Benedykt XVI
Psalm 85, Komentarze do Psalmów-Papież Jan Paweł II,Benedykt XVI
Głosy po śmierci Papieża, # Autobiografie,biografie,wspomnienia i pamiętniki
Papież surowo ukarał arcybiskupa Wesołowskiego oskarżonego o pedofilię(1)
Obiad z 27 dań, czyli co jadali papieże i święci

więcej podobnych podstron