Józef Chełmoński - Babie lato
Józef Chełmoński - Polski malarz, reprezentant realizmu
W czasie rocznego pobytu w Warszawie namalował jedno ze swych najpiękniejszych obrazów, słynne "Babie lato". Obraz ten przedstawia pastwisko i leżącą na nim młodą wiejską dziewczynę w ukraińskim stroju, która wyciągniętą ręką chwyta fruwające w powietrzu pasma babiego lata. Przedstawił ja jak prostą bosą dziewczynę, oddaną zabawie, nie próbując niczego idealizować.
Powstałe wówczas prace, "Babie lato", "Na folwarku", "Jesień", stały się programową manifestacją polskiego realizmu. Coraz większą rolę zaczęła też odgrywać w twórczości artysty natura czysta, nabrały znaczenia motywy pejzażowe malowane szkicowo i syntetycznie.
Obraz Józefa Chełmońskiego „Babie lato”. Bardzo mi się podoba. Ten obraz reprezentuje malarstwo polskie w XIX w. (powstał dokładniej w 1875 r.). To dzieło sztuki wykonane jest farbą olejną. Na tym obrazie są dwa plany. Na pierwszym jest ukazany pasterz leżący na trawie, a na drugim pies i w oddali przestrzeń krajobrazu. Nastrój tego jest pogodny, spokojny, melancholijny, rozmarzony. Panuje tam cisza i bezruch. Na tym obrazie jest przedstawiony bezwietrzne ciepłe popołudnie jesienne, pasterka leżąca na pożółkłej trawie, powierzyła trzodę czujnemu psu, marzy snując między palcami nić pajęczynki - „babiego lata”. Jest to obraz piękna, pełna spokoju kompozycja z rozległa przestrzenią otwartą na daleki horyzont, Ożywiona skośnym układem ciała pasterki i niewielkim, mocnym akcentem pionowym siedzącego psa.