Sieci cieplne- służą do przesyłania ciepła od źródła do odbiorcy; obecnie są to sieci wodne(dawniej parowe)
Pod względem przeznaczenia:
-komunalne(osiedlowe, miejskie)
-przemysłowe
-mieszane
Pod względem wielkości i ukształtowania terenu:
- liniowe- stosowane przy dużej odległości od odbiorców, są to tzw. magistrale, mogą mieć odgałęzienia do innych odbiorców
- układ kratownicy- najrzadziej stosowany, przy dużym zagęszczeniu odbiorców(w miastach), dla sieci parowych, przy układzie ulic krzyżujących się pod kątem 90°, zalety: dołączenie odbiorców krótkimi odcinkami przyłącza, wysoka niezawodność przy wzroście poboru ciepła system ten można łatwo przebudować; wada- b. wysokie koszty
- układ pierścieniowy- pozwala na zasilanie 2 kierunków, składa się z pierścieni i odgałęzień dostarczających ciepło do odbiorcy; może być rozbudowywany przez dobudowywanie rozgałęzień; sieć ta powstaje wraz z rozwojem miasta, nie od razu
- układ promieniowy- pozwala na przesył ciepła w określonym kierunku do odbiorcy; w przypadku awarii nie ma możliwości zasilenia od drugiej strony
-sieć pajęcza- w starej kotłowni, rozdzielacze doprowadzają ciepło do każdego budynku, umożliwia łatwą regulację ilości doprowadzanego ciepła; okresowe wyłączanie; nie trzeba wyłączać innych budynków jak się chce wyłączyć 1
-mieszane-stosowane w dużych aglomeracjach, bo źródła są na peryferiach
Ukształtowanie sieci: poziomy kształt geometryczny, który nie jest związany z pracą sieci i jej parametrami
-rozprowadzające- kształt sieci zależy od istniejącej zabudowy
-dosyłowo-rozdzielcza- gdy są duże odległości od źródła i długie odcinki rozdzielcze; czynnik grzejny ma wysoką temp.(para wysokoprężna lub woda o wys. temp.), obniżenie temp następuje przed doprowadzeniem do odbiorcy
Sieci wodne- prosty sposób układania przewodów, dowolność stosowania spadków, mogą być wykonywane w postaci sieci bezkanałowych(rury z izolacją przywozi się na miejsce budowy, rury bezpośr. w piasek , spawanie, miejsce spawów zabezpiecza się pianką izolacyjną i przykrywa się folią z PCV), kierunek i wielkość spadku przewodów zas. i powr. jest taka sama, łatwy montaż, kontrola i konserwacja; sposoby ogrzewania:
- bezpośrednie z sieci- wada: w razie awarii wylewa się cała woda
- za pomocą hydroelewatorów- hydroelewator miesza część wody sieciowej z instalacyjną; wada- straty 1 sieci wpływają na straty 2 sieci
- z wykorzystaniem wymiennika
- ciepłej wody za pomocą wymiennika przeponowego
Rodzaje układów:
ukł. dwuprzewodowy- najczęściej stosowany; skł. się ze źródła ciepła i przewodów: zasilającego i powrotnego
ukł. trójprzewodowy- skł. się z 2 przewodów zasilających i 1 powrotnego(wspólnego); jeden przewód jest stosowany dla dostawy ciepła stałego, wysokoparametrowego, dla przemysłu w ciągu całego roku a drugi dla zaspokojenia sezonowego zapotrzebowania ciepła; zaleta- koszt przy budowie etapami(w 1 etapie wykonujemy sieć 2 przewodową a następnie dobudowujemy 3 przewód)
ukł. czteroprzewodowy- 1 przewód do stałego zaopatrywania w ciepło, 2 do zmiennego(kosztowniejszy) ale pewniejszy z punktu widzenia niezawodności ruchu
jednoprzewodowe- najrzadziej stosowany; 1 przewód zasilający, czynnik nie powraca do źródła, zostaje zużyty lub odprowadzony do kanalizacji
Wykorzystanie wody w sieci powrotnej do celów sanitarnych; 2 rodzaje:
-doprowadzające dla potrzeb szczególnych odbiorców
-tranzytowe- od źródła do węzła; stosowane do transportu czynnika na duże odległości; dużo zaworów regulacyjnych bo występują znaczne wahania ciśnień i temperatur
Zasady układania sieci:
- min spadek od ukształtowania terenu: 1,5‰(przewód i dno kanału)
- wsp. przykrycia ziemią:0,5-0,7m(niski koszt wykopów, przewody powyżej wód gruntowych)
-w najw. punktach sieci zbiorniki z zaworami odpowietrzającymi
- w najn. punktach sieci przewody spustowe do kanalizacji
-prędkości nie mogą przekraczać 3m/s(wynika to z kosztów); przy Φ 100mm- 1m/s, 500mm- 2-3m/s dla magistrali
Sieci parowe-stosowane w przemyśle, przy dużym zapotrzebowaniu na parę, doprowadzenie pary a powrót wody(odbiór ciepła technologicznego), przy układaniu przewodów musi być zgodność skraplającego się kondensatu i przepływu pary
1 układ- przewody prowadzone ze spadkiem >1‰, później pionowo w górę, przy par5ze nioskoprężnej nie można stosować układu z przeciwprądem
2 układ- przewody prowadzone ze spadkiem >1‰, później w górę wzrost >10‰
Porównanie sieci wodnych i parowych
o wyższości wodnych stanowią czynniki ekonomiczne i technologiczne:
- eliminacja odwadniaczy, zb. kondensatu, dużej liczby odpowietrzeń,
- uniknięcie strat ciepła kondensatu
- b. wysoki koszt parowych ze względu na przeciwne spadki
- sieć wodna ma wysoką niezawodność i szczelność
- do parowej ze względu na odwodnienie, kondensację pary i zmiany ciśnienia może przedostać się powietrze i spowodować korozję
- przewody s. wodnej nie korodują bo cały czas płynie w nich woda
- przew. parowe musza być kontrolowane- trzeba budować kanały przechodnie i szkolić fachową obsługę
- stała i wysoka temp. s. parowej umożliwia podłączanie odbiorców ciepła technologicznego przez cały rok(w wodnej jest zmienna)
Sieci preizolowane
rura, pianka, folia PE, płaszcz; do usuwania awarii używany przewód sygnalizacyjny, b. niska awaryjność; preizolowane elastycznie- mogą być rozwijane z bębna
Koszty sieci cieplnej:
-20-30%- zródło
-20-30%- instalacje wew.(węzeł)
-pozostałe 40-60%- sieć ciepłownicza
Straty ciepła zalezą od:
- technologii wykonania sieci
- stanu techn. sieci
- rozległości systemu ciepłowniczego
- ilości komór i aparatury w komorach
- temp. zew.
- parametrów pracy systemu ciepłowniczego
Kryteria oceny strat ciepła
- str. zw. z przenikaniem ciepła
- str. zw. z ubytkami wody sieciowej
Źródła ciepła-elementy systemu ciepłowniczego
Podział ze względu na rodzaj produkowanej energii:
ELEKTROWNIE-wytwarzają en. elektr. a ciepło traktowane jest jako odpad(η=40%)
ELEKTROCIEPŁOWNIE-wytwarzają en. elektr. i cieplną w skojarzeniu(η=80%)
CIEPŁOWNIE-wytwarzają tylko en. cieplną (ciepłownia-obiekt wolnostojący(η=100%)
kotłownia-obiekt wbudowany)
Sprawność energetyczna(cieplna): η=Qużyteczne/Qwłożone; Qużyteczne=Q-straty
Celem wytwarzania en. jest uzyskanie jak największej η i minimalizacja strat
Straty zalezą od przyjętej technologii(rodzaj paliwa), rozwiązań konstrukcyjnych, strat przesyłu i wykorzystania ciepła(rodzaj grzejników i właściwy montaż)
Podział źródeł ciepła wg. rodzaju paliwa:
KONWENCJONALNE-wykorzystują paliwa stałe, ciekłe, gazowe lub energię elektr. oraz koks, czyli węgiel odgazowany (gaz koksowniczy)
WĘGIEL KAMIENNY
-węgiel gruby
-koks(przetworzony węgiel gruby)
-miał węglowy
-pył węglowy(przetworzony miał węglowy)
WĘGIEL BRUNATNY
PALIWA CIEKŁE
-olej opałowy lekki (podobny skład do oleju napędowego)
-olej opałowy ciężki (mazut) o temp. krzepnięcia t > 0°C
PALIWA GAZOWE
-gaz ziemny (wysokometanowy > 90%, zaazotowany)
-lpg (gaz płynny, mieszanina propanu i butanu)
-metan
-biogaz
ENERGIA ELEKTR. -nie jest paliwem pierwotnym, musiała być wcześniej wyprodukowana
Zalety paliw konwencjonalnych:
-powstaje en. czysta
-zajmują niewielki teren
-bezpieczeństwo procesu
JĄDROWE-wykorzystują ciepło powstające w wyniku kontrolowanej reakcji łańcuchowej
NIEKONWENCJONALNE-wykorzystują en. odnawialną lub ciepło odpadowe(en. cieplna która powstaje w procesie przemiany jako produkt uboczny a nie finalny)
EN. SŁONECZNA- najpowszechniej wykorzystywana mimo wysokiego kosztu urządzeń; podział:
1) wykorzystywanie en. słonecznej bezpośr. do podgrzewania czynnika cieplnego
2) kolektory:
-ogniwa fotoelektryczne(gł. krzemowe, przetwarzają bezpośr. en. słoneczną na en. elektr)
-kolektory słoneczne oparte na podgrzewaniu czynnika przez promienie słoneczne
EN. WIATRU- turbiny wiatrowe; w produkcji en. wiatrowej przodują Dania i Holandia; wytwarzają b. duży hałas; farmy wiatrowe wymagają b. dużych powierzchni
EN. WODNA- hydroelektrownie: przepływowe, regulacyjne
EN. PŁYWÓW MORSKICH- w Norwegii zaspokaja 80% potrzeb energetycznych
BIOGAZY Z WYSYPISK GNOJU
EN. GEOTERMICZNA- en. źródeł podziemnych o temp 40-45°C; na Podkarpaciu funkcjonuje kilka zakładów czerpiących stąd energię
BIOMASA
-drewno opałowe
-części roślinne
Struktura zużycia nośników en. pierwotnej w Polsce w 1999r
węgiel kam.-51,9%
węgiel brun.-13,7%
ropa naft.-18,7%
gaz ziemny-11,1%
torf i drewno-3,2%
inne-1,4%
Źródła emisji SO2 i NO2 w Polsce:
TRANSPORT- z jednej str. spadek emisji związany z postępem technicznym w przemyśle motoryzacyjnym, z drugiej wzrost związany z boomem samochodowym (w 1998)
KOTŁOWNIE LOKALNE I PALENISKA DOMOWE- od 1994 spadek związany z przechodzeniem na paliwa ekologiczne
PRZEMYSŁ- spadek w wyniku zamykania nierentownych zakładów
ENERGETYKA- spadek poprzez zmniejszenie zapotrzebowania na moc i zużycie ciepła
Jakościowy skład paliw:
-skł. palne: C, H, S-w wyniku ich utleniania powstaje en. cieplna
-skł. niepalne: O, N
-skł. mineralne: A-popiół, jego zawartość decyduje o jakości emisji i wartości opałowej
-wilgoć higroskopijna: Wh- związana z cząstkami paliwa
-wilgoć przemijająca: Wp
Klasyfikacja jakościowa paliw
WĘGIEL KAMIENNY-najgorsza jakość, zawiera wszystkie ww. składniki
OLEJ OPAŁOWY-brak wilgoci
GAZ ZIEMNY-najlepszy jakościowo, zaw. tylko skł palne i niepalne
Wady i zalety paliw
WĘGIEL KAMIENNY
+atrakcyjna cena
+paliwo krajowe
+łatwy transport i składowanie
+niskie koszty inwestycyjne (nieopłacalne jest stosowanie automatyki)
+prosta i bezpieczna obsługa
-wysoka emisja zanieczyszczeń
-zapylenie pomieszczeń kotłowni
-ograniczone możliwości kontroli podczas spalania
-ręczna obsługa kotłowni
-konieczność usuwania popiołu i żużlu
OLEJ OPAŁOWY
+niska emisja zanieczyszczeń
+precyzyjna kontrola procesu spalania
+zautomatyzowana obsługa kotłowni
+łatwy transport i składowanie
-wysoka cena
-paliwo trudno dostępne w Polsce
-znaczne koszty inwestycyjne
-ryzyko lokalnego zanieczyszczenia środowiska wskutek wycieku
GAZ ZIEMNY
+b. niska emisja zanieczyszczeń
+precyzyjna kontrola prac spalarni
+zautomatyzowana obsługa kotłowni
+łatwy transport i składowanie(w ograniczonym zakresie)
-paliwo niedostępne w Polsce
-prognozowany wzrost ceny w najbliższych latach
-niebezpieczeństwo wybuchu
-dostępność ograniczona zasięgiem sieci gazowej
-trujący
KOTŁOWNIA
1)układ hydrauliczny-odpowiada za gromadzenie i przesyłanie wody
Kocioł-przekazuje ciepło za pomocą nośnika ciepła
Przewody
Pompy
Zawory
Grzejniki
Naczynie wzbiorcze
2)układ doprowadzania paliwa-odpowiada za gromadzenie i transport paliwa do palnika
3)układ spalania i odprowadzania spalin
Komory spalania dla paliw ciekłych i gazowych
Palenisko dla paliw stałych
Przewody wewnątrz kotła
Czopuch łączący komin z kotłem
Komin
4)układ automatyki-ma zapewnić optymalność 3 pozostałych układów
Podział kotłów ze względu na materiał wykonania:
ŻELIWNE
+odporne na korozję
+dłuższa od stalowych żywotność- ok. 15lat
+łatwość przenoszenia(budowa członowa)
+możliwość powiększenia powierzchni ogrzewalnej kotła
+łatwość usuwania awarii(poprzez wymianę uszkodzonego członu)
-możliwość uszkodzenia członów(kruchość żeliwa)
-mała odporność na zmiany temperatur
STALOWE
+tańsze od żeliwnych
+lżejsze od żeliwnych
+odporne na uszkodzenia
+niewrażliwe na nagłe zmiany temperatur
-krótsza żywotność
-mała odporność na korozję
-konieczność transportowania w całości
Podział kotłów ze względu na technikę wykonania:
TRÓJCIĄGOWE
1ciąg-komora spalania
2ciąg-płomienica(rura o większej średnicy)
3ciąg-plomieniówki
DWUCIĄGOWE- 2 kierunki przepływu spalin: w komorze spalania i w rurach omywanych przez wodę
TECHNIKA ECOSTREAM- zabezpiecza przed skraplaniem się pary w kotle poprzez odpowiednie rozprowadzenie wody zimnej
TECHNIKA KONDENSACYJNA- kotły kondensacyjne mają η>100%; wykorzystują ciepło kondensacji wytwarzane w procesie kondensacji(wykraplania)pary wodnej ze spalin, może być stosowana w kotłach do podgrzewania wody; mają rozbudowaną powierzchnię wymiany ciepła w stosunku do konwencjonalnego; najnowszym rozwiązaniem są kotły ze zintegrowanym wymiennikiem ciepła
Schemat kotłowni
1)obieg pierwotny-kotłowy
2)obieg wtórny-grzejny
Podział źródeł ciepła ze względu na wielkość mocy:
KOTŁOWNIE WBUDOWANE(indywidualne)-znajdują się w obiektach zasilanych w energię cieplną(od kilku do kilkudziesięciu kW)
KOTŁOWNIE LOKALNE-wydzielone obiekty wolnostojące zasilające grupę budynków połączonych siecią grzewczą niskoparametrową (parametry jak w instalacji, od kilkudziesięciu kW do kilkunastu MW)
CIEPŁOWNIE-zasilają większą grupę odbiorców połączonych siecią cieplną wysokoparametrową, z odbiorcą sieć łączy się przez węzeł cieplny(kilka do kilkuset MW),
wysokie parametry pozwalają na przesył większej ilości mocy cieplnej(duże różnice temp zasilającej i powrotnej)
*powszechne są ostatnio obniżki parametrów dzięki nowym technologiom np. rury preizolowane(pianką poliuretanową) nie znoszą wysokich temperatur
*typowe parametry 135/65
ELEKTROCIEPŁOWNIE-produkuje jednocześnie en cieplną i elektryczną(moc cieplna od kilku do kilku tysięcy MW)
Polityka energetyczna
-w latach 80-dominowało budownictwo z wielkiej płyty, nikt nie interesował się oszczędzaniem energii, która była dotowana przez państwo
-w ostatnich 20 latach-cena energii stała się ceną rynkową i opłaca się ją oszczędzać
Płacimy za:
-moc zamówioną
-rzeczywiste zużycie energii
CIEPŁOWNIA-najczęściej występujące źródło ciepła w sieciach scentralizowanych, zasilane zwykle węglem w postaci miału, schemat technologiczny: woda powrotna jest wodą zasilającą dla kotłów(70°C dla kotła węglowego), przeważnie woda powrotna ma temp niższą od wymaganej dlatego stosuje się metodę zawracania części wody zasilającej przy użyciu tzw. pompy mieszania; najczęściej stosowane są kotły węglowe z rusztem mechanicznym, z reguły od 1 do 4, o zróżnicowanej mocy ze względu na różne zapotrzebowania odbiorców(np. 2·30MW+2·10MW dla ciepłowni o potrzebach 80MW, gdy zapotrzebowanie jest mniejsze-pracuje tylko część kotłów); latem ciepłownia pracuje na potrzeby ciepłej wody użytkowej co stanowi ok. 15% zapotrzebowania mocy nominalnej zimą
Obieg zmieszania gorącego-układ podnoszenia temp wody powrotnej do temp zalecanej przez producenta kotłów
Obieg zmieszania zimnego-układ regulowania temp wody zasilającej przez dodawanie wody powrotnej aby osiągnąć temp odpowiednia dla odbiorców
Ubytki wody sieciowej
-awarie
-nieszczelności technologiczne(np. przez połączenie dławicowe)
Woda uzupełniająca-powinna zawierać jak najmniej minerałów, trzeba ją odgazować
Ilość ciepła dla odbiorców: Qod=Ms·Cp·(Tz-Tp)
ELEKTROCIEPŁOWNIA-zamiast chłodni kominowej jest sieć ciepłownicza; można przez to uzyskać sprawność ok. 80% bo zamiast do schładzacza ciepło idzie do odbiorców