Konwencjonalne źródła energii elektrycznej

Na początku XXI wieku większość energii elektrycznej jest wytwarzana na jeden z trzech sposobów:

• w hydroelektrowniach, używających do napędu generatorów turbin wodnych, obracanych przez strumień wody;

• w elektrowniach cieplnych, wykorzystujących turbiny parowe obracane przez strumień sprężonej pary wytworzonej dzięki spalaniu jakiegoś paliwa kopalnego (zwykle jest to węgiel);

• w elektrowniach atomowych, wykorzystujących ciepło wytworzone w reaktorze atomowym.

Całkowita moc zainstalowana na świecie w elektrowniach różnego typu (Na podstawie Energy Information Administration / International Energy Annual 2001)

Wytwarzanie energii tymi sposobami wiąże się jednak z coraz większym sprzeciwem ekologów. Zanieczyszczenia emitowane przez elektrownie cieplne wykorzystujące paliwa kopalne stanowią poważne zagrożenie dla środowiska naturalnego w postaci kwaśnych deszczy (emisja SO2) oraz efektu cieplarnianego (emisja CO2). Wydawałoby się, że przyszłość energetyki stanowią elektrownie atomowe które nie powodują zanieczyszczenia atmosfery. Jednak gigantyczne koszty budowy i eksploatacji, problemy ze składowaniem trujących odpadów oraz katastrofa w Czarnobylu spowodowała chyba ostateczne odejście od energetyki atomowej. Ważną role szczególnie w niektórych krajach odgrywa energetyka wodna. Jednak jej potencjał rozwojowy jest już mocno ograniczony. Najlepsze miejsca do lokalizacji hydroelektrowni są już zajęte, a wybór innych wiąże się z koniecznością pokonania zaciekłego oporu ekologów. Tak więc trzy najbardziej rozpowszechnione sposoby wytwarzania energii elektrycznej łączy zdecydowana ingerencja w środowisko naturalne.

Wybór elektrowni węglowej oznacza:

• kilka lat intensywnych prac inżynieryjnych inżynieryjnych w miejscu lokalizacji elektrowni, w tym transport ciężkich elementów materiałów, hałas, pył i inne zakłócenia;

• wydobycie, transport i magazynowanie milionów ton węgla rocznie;

• konieczność pozyskania wody niezbędnej do chłodzenia, pociągającą za sobą straty na skutek parowania w niektórych miejscach na śródlądowych drogach wodnych oraz możliwość odprowadzania nagrzanej wody do rzek, co ma negatywny wpływ na biologię wód;

• gromadzenie się tysięcy ton odpadów stałych w skali roku, w tym popiołów i odpadów związanych z odsiarczaniem spalin, wymagających albo ponownego użycia albo likwidacji;
  emisję do atmosfery pyłów zawieszonych, tlenków siarki i azotu;

• emisję do atmosfery dwutlenku węgla, powodującego efekt cieplarniany;

Wybór elektrowni atomowej oznacza oznacza:

• kilka lat intensywnych prac inżynieryjnych w miejscu lokalizacji elektrowni, w tym transport ciężkich elementów materiałów, hałas, pył i inne zakłócenia;

• wydobycie, przetworzenie, wzbogacenie oraz przekształcenie w paliwo uranu w innych zakładach przemysłowych;

• gromadzenie się zużytego paliwa uranowego, obejmującego odpady radioaktywne i pluton;

• gromadzenie się innych stałych odpadów radioaktywnych wymagających likwidacji;

• przenikanie materiałów radioaktywnych w niskich stężeniach do wody i atmosfery;

• końcowe wstrzymanie pracy reaktora i likwidacje powstałych ten sposób odpadów radioaktywnych;

Wybór hydroelektrowni oznacza:

• wydobycie i transport na dużą skalę materiałów niezbędnych do wzniesienia zapory;

• kilka lat intensywnych prac inżynieryjnych miejscu lokalizacji elektrowni, w tym transport ciężkich elementów i materiałów, hałas, pył i inne zakłócenia;

• znaczące zaburzenie drogi wodnej, zarówno powyżej jak i poniżej zapory, w tym stanu lokalnego ekosystemu, zasobów składników pokarmowych, łowisk, siedlisk ptactwa, stanu osadów rzecznych;

• zakłócenia lokalnych stosunków hydrologicznych, hydrologicznych tym poziomu wód gruntowych i spływu wód;

• zatopienie pewnej powierzchni terenu;

• potencjalną konieczność przesiedlenia pewnej liczby ludności;

• potencjalne zaburzenia geofizyczne spowodowane ciężarem wody spiętrzonej przez zaporę, w tym możliwe zwiększenie aktywności sejsmicznej na danym terenie.

Odnawialne źródła energii

Kryzys energetyczny w 1973 r., który spowodował skokowy wzrost najpierw ceny ropy naftowej, a następnie wszystkich innych paliw, względy ochrony środowiska oraz rozwój techniki kosmicznej zwiększyły zainteresowanie nowymi, niekonwencjonalnymi ˇródłami i technologiami wytwarzania energii elektrycznej. Te nowe, niekonwencjonalne źródła energii elektrycznej można podzielić na źródła odnawialne i źródła nieodnawialne. Do odnawialnych źródeł energii elektrycznej należą: energia słoneczna, energia wiatru, pływów morskich, fal morskich i energia cieplna oceanów (maretermiczna), a do źródeł nieodnawialnych: wodór, energia magneto-hydro-dynamiczna i ogniwa paliwowe. Energię wnętrza ziemi (geotermiczną) można zaliczyć do obu rodzajów źródeł: gejzery są źródłem nieodnawialnym, zaś energia gorących skał jest energią odnawialną.

Wykorzystanie prawie wszystkich niekonwencjonalnych źródeł energii elektrycznej jest związane z minimalnym, bądź nawet żadnym wpływem na środowisko. Z tego względu przyszłość należy do nich. Ograniczenia w ich stosowaniu są dwojakiego rodzaju:

• technologiczne, ze względu na formę występowania i możliwości praktycznego wykorzystania;

• ekonomiczne, związane z dużymi kosztami ich wykorzystania.

Pierwotne źródła energii		Naturalne procesy przemiany energii	Techniczne procesy przemiany energii	Forma uzyskanej energii
Słońce	Woda	Parowanie, topnienie lodu i śniegu, opady	Elektrownie wodne	Energia elektryczna
		Wiatr	Ruch atmosfery	Elektrownie wiatrowe	Energia cieplna i elektryczna
				Energia fal		Elektrownie falowe
			Promienio-wanie słoneczne	Prądy oceaniczne	Elektrownie wykorzystujące prądy oceaniczne	Energia elektryczna
				Nagrzewanie powierzchni ziemi i atmosfery	Elektrownie wykorzystujące ciepło oceanów	Energia elektryczna
						Pompy ciepła	Energia cieplna
					Promieniowanie słoneczne	Kolektory i cieplne elektrownie słoneczne	Energia cieplna
						Fotoogniwa i elektrownie słoneczne	Energia elektryczna
						Fotoliza	Paliwa
			Biomasa		Produkcja biomasy	Ogrzewanie i elektrownie cieplne	Energia cieplna i elektryczna
						Urządzenia przetwarzające	Paliwa
Ziemia	Rozpad izotopów	Źródła geotermalne	Ogrzewanie i elektrownie geotermalne	Energia cieplna i elektryczna
Księżyc	Grawitacja	Pływy wód	Elektrownie pływowe	Energia elektryczna

Podział odnawialnych źródeł energii.

Na przestrzeni ostatnich lat największy rozwój spośród źródeł odnawialnych zanotowała energetyka wiatrowa. Do 2000 roku przeciętny roczny wzrost mocy zainstalowanej sięgał 40 %, osiągając wówczas poziom 18,5 GW. Jest to wartość wystarczająca do pokrycia zapotrzebowania na energię 8-9 milionów czteroosobowych gospodarstw domowych.

Ekonomiczne aspekty wytwarzania energii

Dokonanie analizy kosztów wytwarzania energii elektrycznej dla różnych technologii jest niezwykle trudne. Koszty produkcji energii elektrycznej z różnych źródeł są silnie uzależnione zarówno od ram instytucjonalnych i prawnych oraz ekonomicznych w danym państwie. Na cenę energii wpływa się także poprzez wspieranie określonych technologii. Dla przykładu w Niemczech do wydobycia węgla rząd dopłaca rocznie ok. 7,5 miliardów marek (dane z 1997 roku). W Polsce szacuje się, że koszt podtrzymywania nierentownych kopalń od 1990 roku wyniósł 50 mld PLN. Są to tzw. koszty zewnętrzne, które pokrył w rzeczywistości podatnik.




Ceny jednostkowe energii pochodzącej z różnych źródeł; a) według European Commission Directorate-General for Energy; Wind Energy - The Facts; założony czas życia wszystkich elektrowni - 20 lat, prędkości wiatru 5-10 m/s; b) według AWEA; Wind Energy Fact Sheet - Comparative Cost Of Wind And Other Energy Sources.




Porównanie cen energii ze źródeł tradycyjnych z ceną energii wiatrowej. Rozpatrzono trzy przypadki dla różnych kosztów inwestycyjnych.

Powyższe wykresy pokazują, że energia z elektrowni wiatrowych może konkurować cenowo z energią z innych źródeł. Tym bardziej, że te ostatnie generują one dodatkowe koszty zewnętrzne. Są to koszty, jakie ponosi społeczeństwo w wyniku pogorszenia stanu zdrowia i/lub środowiska na skutek wykorzystania paliw kopalnych. Obecnie nie są one ponoszone w pełni przez tego, kto przyczynia się do powstania zanieczyszczenia, a ich policzenie jest często utrudnione ze względu na rozproszony charakter oddziaływania zanieczyszczeń.

Wśród kosztów ukrytych, ponoszonych przez rząd i obywateli są:

• subsydia rządowe dla kopalni węgla,

• koszty programów badawczych w obszarze energetyki konwencjonalnej,

• koszty transportu węgla na duże odległości,

• subsydia rządowe dla przemysłu np. na modernizację urządzeń,

• koszty powstałe np. na skutek szkód górniczych, konieczności zagospodarowania hałd, utylizacji odpadów niebezpiecznych i szkodliwych (np. paliwa atomowego), koszty usuwania awarii i przecieków np. awarii rurociągów z ropą czy gazem lub skutków wycieków z tankowców,

• koszty usuwania skutków nieurodzajów i powodzi,

• koszty funkcjonowania jednostek gospodarczych w skażonym środowisku,

• koszty hospitalizacji ludności i rent ponoszone na skutek pogorszenia stanu zdrowia w wyniku kontaktu ze szkodliwymi emisjami.

Szacuje się, że wytworzenie 1 MW energii w elektrowni zawodowej przynosi straty ekologiczne o wartości 133 PLN (ceny z 1995 roku). Zatem przykładowa farma Wiatrowa o mocy 12 MW (6x2 MW) przy średniej rocznej produkcji rzędu 30 tys. MWh przyniesie oszczędności ok. 4 389 000 PLN. Biorąc pod uwagę, że szacunkowy czas pracy elektrowni wynosi 20-25 lat, można oszacować całkowite oszczędności w środowisku na 85-100 mln. PLN przez cały okres życia elektrowni!

Obecnie w Polsce energia wiatrowa jest słabo konkurencyjna w stosunku do konwencjonalnych ˇródeł energii. Dzieje się tak bowiem konkuruje ona z energetyką opartą na subsydiowanym węglu. W związku z wstąpieniem Polski do Unii Europejskiej należy się jednak spodziewać zaprzestania państwowego wsparcia dla kopalń (w Unii odchodzi się od tej praktyki), wzrostu kosztów ponoszonych przez elektrownie związanych z dostosowaniem do surowych norm ochrony środowiska, a co za tym idzie wzrostu cen energii i opłacalności inwestycji w energetyce wiatrowej.




Ceny energii dla gospodarstw domowych w wybranych państwach U.E. i kandydujących

Struktura kosztów inwestycji aeroenergetycznych

Z punktu widzenia inwestorów w projektach aeroenergetycznych istotna jest ich ocena ekonomiczna. Ze względu na bardzo duże nakłady inwestycyjne w przypadku tych przedsięwzięć konieczne jest wnikliwe opracowanie studiów wykonalności wraz z dokładnymi pomiarami zasobów energetycznych wiatru. W strukturze kosztów należy wziąć pod uwagę następujące pozycję:

1. Nakłady inwestycyjne na środki trwałe.
W strukturze nakładów inwestycyjnych, stanowiących większą część kosztów i nakładów na inwestycje aeroenergetyczne można wyróżnić następujące główne elementy:

• grunty (od 2 do 9% nakładów),

• konstrukcja dróg dojazdowych (od 2 do 3%),

• konstrukcja fundamentów (od 3 do 5%),

• zakup siłowni wiatrowych (ok. 60 do 75%),

• transport siłowni wraz z montażem (ok. 5%),

• podłączenie energetyczne wraz z linią kablową (od 10 do 20%).

Ogólnie można przyjąć, że nakłady inwestycyjne w przeliczeniu na 1 MW mocy zainstalowanej w energetyce wiatrowej charakteryzują się tendencją spadkową i poprzez ostatnie 20 lat i poziom zmniejszył się radykalnie; z 4mln USD w początkach lat 80-tych do niewiele ponad 1 mln USD dzisiaj.

Koszty inwestycyjne związane z budową elektrowni wiatrowych utrzymują od wielu lat tendencje spadkową. Związane jest to z postępem technologicznym, jaki dokonał się w branży a także wzrostem seryjnej produkcji elektrownii (ekonomika skali). W Hiszpanii w 1990 r. średnie nakłady inwestycyjne w przeliczeniu na 1 kW mocy zainstalowanej urządzeń wynosiły ok. 1 750 EUR natomiast w roku 1999 już tylko ok. 900 EUR. W ostatnich 2-3 latach zauważalne jest jednak znaczne zmniejszenie dynamiki spadku jednostkowych nakładów inwestycyjnych, charakterystyczne dla produktów o wysokiej dojrzałości. W związku z tym w najbliższych latach można spodziewać się, że koszty inwestycyjne będą zbliżone do dzisiejszych.




Zmiany kosztów inwestycyjnych elektrowni wiatrowych w latach 1990-1999 na przykładzie Hiszpanii.

2. Koszty przedprodukcyjne kapitałowe.
W strukturze kosztów przedprodukcyjnych kapitałowych, które zazwyczaj nie powinny przekroczyć 2-3% całkowitych nakładów kapitałowych występują następujące elementy:

• projekty techniczne i studium wykonalności (ok. 72%),

• badania zasobów energetycznych wiatru (ok. 12%),

• opłaty prawne i administracyjne (ok. 7%),

• badania geologiczne (ok. 9%).

3. Koszty eksploatacyjne.
Inwestycje aeroenergetyczne, w związku ze specyfiką przedmiotu działalności, charakteryzują się relatywnie niskimi kosztami operacyjnymi, definiowanymi bardzo różnie w zależności od faktu, kto je przytacza. Ogólnie można przyjąć, iż są one na poziomie ok. 50-60% ceny siłowni w skali jej faktycznej żywotności. Jednak w strukturze kosztów eksploatacyjnych dominuje przede wszystkim amortyzacja, oraz koszty finansowe wynikające z dużych nakładów na środki trwałe.

Oszacowanie produkcji energii

Warunkiem niezbędnym do rozpoczęcia wykonania studium wykonalności jest wykonanie pomiarów podstawowych parametrów wiatru w miejscu planowanej siłowni. Pomiary te powinny być zbierane przez okres nie krótszy niż rok (jest to absolutne minimum, zaleca się pomiary kilkuletnie), posługując się danymi uśrednionymi zazwyczaj w interwałach 10 -minutowych. Badania te są niezwykle istotnym elementem albowiem przy dużych nakładach inwestycyjnych nie można pozwolić sobie na ryzyko związane z błędnym oszacowaniem rocznej produkcji energii. W oparciu o te pomiary oraz o parametry techniczne zastosowanej turbiny (jej wydajność roczna, krzywa mocy itd.) można następnie oszacować roczną produkcję energii np. przy zastosowaniu specjalistycznego oprogramowania duńskiego WAsP.




Zakres zmienności kosztów produkcji energii elektrycznej w zależności od średniorocznej prędkości wiatru na wysokości środka wirnika (piasty) elektrowni wiatrowej

Określenie zasobów energii wiatru w dowolnej lokalizacji, przy spełnieniu wysokich wymagań dokładności, jest przedsięwzięciem niezwykle złożonym. Skali trudności w tym zakresie nie daje się porównać do żadnej innej technologii odnawialnych źródeł energii. Lokalne warunki wiatrowe zależą od wielu czynników, m.in. rzeźby terenu, pokrycia terenu (lasy, zabudowania, pola i łąki, itp.), oraz od złożonych uwarunkowań klimatycznych. Z tych powodów ocena zasobów energii wiatru z zachowaniem niezbędnego poziomu dokładności wymaga stosowania precyzyjnych pomiarów prędkości wiatru na masztach gradientowych o wysokości rzędu 40 - 120 m, zaawansowanych numerycznych modeli warstwy granicznej atmosfery oraz metod statystycznych. Powoduje to wydłużenie okresu planowania inwestycji oraz podnosi koszty. Instalacja każdego masztu pomiarowego jest poprzedzana dokładną analizą mapy i inspekcją w terenie. Właściwy wybór miejsca jest bardzo ważny z uwagi na zarówno przebieg prac montażowych, jak i jakość pomiarów. Niezbędne jest również uzyskanie zgody władz lotnictwa cywilnego i wojskowego oraz informacja do gminy.




Maszt pomiarowy 40 m. wyprodukowany przez amerykańską firmę NRG Systems. Jest to osadzony na odpowiedniej platformie, składany maszt rurowy z odciągami przymocowanymi do podłoża za pomocą kotwic. Maszt jest wyposażony w 3 czujniki prędkości wiatru (anemometry) zainstalowane na wysokości 40, 30 i 20m, oraz 2 czujniki kierunku wiatru na wysokości 40 i 30m. Wraz ze wzrostem wysokości nad gruntem wzrasta siła wiatru w związku z tym rejestracja na kilku poziomach jest niezbędna do dokładnego obliczania średnich prędkości wiatru, występujących np. na wysokości wirnika turbiny. Maszt posiada urządzenie rejestrujące (logger) umieszczone w zabezpieczonej, stalowej skrzynce uniemożliwiającej dostęp do danych osobom niepowołanym. Zasilanie energetyczne potrzebne do zapisywania danych przez logger to dwie 9V baterie wymieniane po 74 dniach pracy. Parametry wiatru są rejestrowane co 2 sekundy i uśredniane co 10 minut, dzięki czemu uzyskiwany jest ciągły, wierny zapis warunków wiatrowych w danym miejscu.

Ekologiczne spekty wytwarzania energii

Pod koniec lat sześćdziesiątych międzynarodowa grupa wybitnych uczonych koordynowana przez Massachusetts Institute of Technology podjęła "Studia nad wpływem człowieka na klimat". Opublikowany w 1968 roku raport podsumowujący te badania nosił przerażający tytuł "Nieodwracalne Zmiany Klimatu". Studia wykazały, że proces prowadzący do takich zmian jest aż nadto możliwy. Jednym z rodzajów ludzkiej działalności, który mógł odmienić klimat Ziemi, była emisja dwutlenku węgla związana ze spalaniem paliw kopalnych.

Elektrownie cieplne wywołują następujące uciążliwości dla środowiska naturalnego:

• Zanieczyszczenie powietrza atmosferycznego. W wyniku spalania paliw kopalnych w kotle energetycznym powstają spaliny zawierające takie substancje toksyczne jak: SO2, SO3, NOX oraz popiół (ze względu na zawartość w nim takich pierwiastków, jak kadm, ołów i arsen).

• Degradacja gleby. Najbardziej znanymi procesami degradacji gleb związanymi z obecnością zanieczyszczeń w powietrzu są: nadmierne zakwaszenie, alkalizacja i akumulacja substancji fitotoksycznych (trujących dla świata roślinnego). Dla gleby szczególnie niebezpieczne są kwaśne deszcze (tlenki siarki i azotu w wyniku przemian opadają na ziemie jako kwaśny deszcz zawierający kwas siarkowy i azotowy).

• Niszczenie lasów. Na lasy szkodliwie działają emitowane przez elektrownie spaliny, a przede wszystkim zawarty w nich dwutlenek siarki (SO2) (w powietrzu i poprzez zakwaszenie gleby). W przypadku elektrowni spalających węgiel brunatny dodatkowo ujemny wpływ na lasy ma lej depresyjny kopalni odkrywkowej. Powoduje on bowiem przesuszenie gleb leśnych.

• Zanieczyszczenie wód. Wpływ elektrowni na wody sprowadza się do następujących zjawisk: zmniejszenia zasobów wodnych regionu, zmian właściwości fizycznych i chemicznych wód powierzchniowych, zmian w życiu organizmów żywych wód powierzchniowych, zwiększenia zanieczyszczenia wód powierzchniowych w wyniku odprowadzania ścieków powstałych w procesach wytwarzania energii elektrycznej.

• Zakłócenia krajobrazu. W przypadku elektrowni akcentami krajobrazowymi są: budynek główny, chłodnie kominowe i kominy.

• Hałas oraz pole elektryczne i magnetyczne.

Elektrownie jądrowe są w przeważającej części wolne od wyżej przedstawionych zagrożeń. Odrębnym i bardzo ważnym problemem jest tu jednak składowanie odpadów promieniotwórczych. Odpady te stanowią bowiem szczególne zagrożenie dla środowiska, głównie z następujących powodów:

• zmysły człowieka nie sygnalizują obecności substancji promieniotwórczych,

• nawet w niewielkich ilościach substancje te mogą być groˇne dla organizmu,

• są one bardzo trwałe i praktycznie nie dają się zneutralizować.

Wyżej wymienione problemy nie dotyczą elektrowni wiatrowych. Ich eksploatacja nie powoduje zanieczyszczeń gleb, wód podziemnych i powierzchniowych, nie powstają żadne opady, ani szkodliwe dla człowieka promieniowanie elektromagnetyczne.

Elektrownie wiatrowe mogą powodować następujące uciążliwości dla otoczenia:

• Zakłócenia wizualne,

• Zagrożenia klimatu akustycznego,

• Zagrożenia dla przelatujących ptaków,

• Zakłócenia fal radiowych i telewizyjnych.

Zakłócenia wizualne. Elektrownie wiatrowe a szczególnie ich skupisko wywierają znaczący wpływ na krajobraz. Nowoczesne siłownie wiatrowe to olbrzymie konstrukcje, których wysokość może przekraczać 100 metrów. Obracające się śmigła mogą wywoływać intrygujące wrażenie, nie wspominają o efektach świetlnych (efekt stroboskopowy). Nie powinno się ich lokalizować w parkach narodowych i terenach atrakcyjnych krajobrazowo. Powinny być lokalizowane z dala od zamieszkałych budynków, aby nie wpływały niekorzystnie na psychikę pobliskich mieszkańców.

Zagrożenia klimatu akustycznego. Pracująca elektrownia wiatrowa wytwarza hałas. Pochodzi on głównie od obracających się łopat wirnika (opory aerodynamiczne) i w mniejszej części generatora i przekładni. Przy planowaniu budowy należy uwzględnić poziom dźwięku i dotyczące tych poziomów normy. Poniżej przedstawiony jest rozkład natężenia dźwięku dla elektrowni firmy Vestas. Dla porównania inne poziomy natężenia dˇwięków:

• falujące liście : 10 dB,

• cichy szept : 20 dB,

• dom (wewnątrz) : 50 dB,

• biuro : 60 dB,

• samochód (wewnątrz) : 70 dB,

• przemysł (średnio) : 100 dB,

• młot pneumatyczny : 120 dB,

Jak widać elektrownia nie wytwarza dźwięku o dużym natężeniu. Problemem jest bardziej monotonność dźwięku i jego długotrwałe oddziaływanie na psychikę człowieka. Strefą ochronną powinien być objęty obszar ok. 500m od masztu elektrownii, jednak wiele zależy od ukształtowania terenu w pobliżu elektrownii.




Rozkład natężenia dźwięku dla elektrowni firmy Vestas o mocy 1650 kW.

Zagrożenia dla przelatujących ptaków. Podczas pracy elektrowni wiatrowej istnieje niebezpieczeństwo, że lecący ptak mając na kursie lotu turbinę, uderzy w nią. W kilku opracowaniach podano różne statystyki, ale ogólnie wszystkie wskazują na minimalny wpływ turbin na ptactwo. American Wind Energy Association w artykule "Fakty na temat energetyki wiatrowej & ptaków" (ang. "Facts about wind energy & birds") podała, "że ptak średnio wejdzie w kolizję z turbiną raz na 8 do 15 lat. Wyższa śmiertelność jest zauważana w przypadku niektórych grup turbin umieszczonych na terenach morskich w pobliżu dużych skupisk ptactwa"




Przybliżona liczba zabitych ptaków w ciągu roku w Holandii.

Okazuje się, że dużo większym zagrożeniem dla ptactwa są energetyczne linie napowietrzne. Wyniki badań wykonanych przez U.S. Fish and Wildlife Service podają, że w wyniku kolizji ptaków z napowietrznymi liniami energetycznymi rocznie ginie aż do 174 milionów ptaków. Elektrownie wiatrowe w przeciwieństwie do elektrowni konwencjonalnych nie produkują sztucznej zasłony dymnej, która może doprowadzić do zmniejszenia widoczności i zasłonięcia przeszkody. Podczas montażu linii przyłączeniowych między parkiem wiatrowym a stacją energetyczną zalecane są zazwyczaj instalacje podziemne, a to likwiduje zagrożenie kolizji ptaków z liniami napowietrznymi.

Tak więc, przed podjęciem decyzji o lokalizacji budowy siłowni wiatrowej każdy rejon powinien być oceniony pod względem emisji hałasu, wpływu budowy i eksploatacji elektrowni na środowisko naturalne, sezonowych tras przelotowych ptaków. Właściwa lokalizacja pozwala w ogromnym stopniu zredukować powyższe uciążliwości.

---