37. Charakter instytucjonalny polityki.
Polityka wykonywana jest za pomocą instytucji ( partie polityczne, organy władzy wykonawczej i ustawodawczej, organizacje). Każda władza dąży do tego, żeby instytucje tej władzy były przez obywateli akceptowane, w przypadku braku akceptacji staje się do dla władzy uciążliwe. Z władzą są związane ściśle określone formy aktywności. Władza stara się poprzez swoje instytucje narzucić swoją wolę rządzącym.
38. Charakter racjonalny polityki.
Angażuje rozum do podejmowania decyzji wykonawczych, rozsądnych decyzji. Wiedza o rzeczywistości.
Racjonalność w politologii i w polityce: a) racjonalność instrumentalna - opiera się na środkach finansowych; pragmatyczna - decydent musie się liczyć z kosztami materialnymi; opierają się na tym, czy mają środki pozyskane zgodnie z literą prawa (układ ekonomiczno-prawny); środki nie mogą przewyższyć celów; porównywanie pod względem kosztów (np. budżet państwa); zysk polityczny o charakterze ekonomiczno-prawnym; b) racjonalność podmiotowa - dotyczy utrzymania lub rozszerzenia władzy i wpływów politycznych, co potem daje duże profity finansowe; jest na styku obu rodzajów racjonalności; głównym punktem odniesienia dla decydenta jest układ podmiotowy; racja preferencji jest podporządkowana układowi podmiotowemu; zysk polityczny o charakterze podmiotowym, np. obsadzenie stanowisk swoimi ludźmi; c) racjonalność aksjologiczna - myślenie polityczne do realizacji celów - ideałów. Aksjologia to ogólna teoria wartości; ma określić to, co stanowi istotę ich zhierarchizowania; użyteczność wyników następuje od strony jakościowej (realizowanie wartości ideologicznych); nie patrzy się na finanse, ale na wartości ideologiczne i polityczne.
39. Charakter konfliktowy polityki.
Konflikty polaryzują społeczeństwo. Polityka jest związana z władzą i z walką o władzę. Generowane są nowe konflikty przez konkurujące ze sobą partie polityczne, organizacje. Działalność polityczna najczęściej dotyczy dóbr deficytowych.
40. Etatystyczny charakter polityki.
Rozpatrujemy na poziomie państwa, państwo jest tutaj głównym podmiotem odniesienia. Etatyzm (fr. l'état - państwo) - rodzaj polityki społeczno-gospodarczej państwa o gospodarce mieszanej (państwowo-prywatnej) oznaczający przejmowanie przez państwo administracji nad prywatnymi przedsiębiorstwami lub tworzenie nowych przedsiębiorstw państwowych przy pomocy kapitału państwowego, a także tworzenie przedsiębiorstw o kapitale mieszanym (państwowo-prywatnym).W szerszym znaczeniu często utożsamiany z interwencjonizmem państwowym. Ten pogląd na kierunek polityki gospodarczej państwa uzyskał duże poparcie w oczach wielu ekonomistów w czasach wielkiego kryzysu gospodarczego (1929-1935). Twórcą jest John Long (1883-1946).