Ogólne przepisy ruchu lotniczego
Ogólne przepisy wykonywania lotów zgodne z przepisami ICAO zawarte są w Załączniku nr 2 do Konwencji o międzynarodowym lotnictwie cywilnym. W dokumencie tym znajdują się również przepisy wykonywania lotów z widzialnością i według przyrządów (VFR i IFR).
Fot. Marian Kluczyński
Na
dowódcy statku powietrznego ciąży obowiązek zaplanowania i
wykonania lotu zgodnie z zasadami obowiązującymi w ruchu lotniczym.
Jest on odpowiedzialny za prawidłowe zaplanowanie trasy, zapoznanie
się z aktualnymi warunkami atmosferycznymi oraz znajomość
przepisów zapewniających bezpieczeństwo wszystkim użytkownikom
przestrzeni powietrznej.
Odpowiedzialność
dowódcy
Dowódca
statku powietrznego (SP), niezależnie od tego, czy osobiście
pilotuje statek powietrzny czy nie, jest
odpowiedzialny za jego użytkowanie zgodnie z przepisami
obowiązującymi w ruchu lotniczym,
od których wolno mu odstąpić w okolicznościach czyniących takie
odstępstwo bezwzględnie koniecznym ze względów bezpieczeństwa.
Dowódca SP może według
własnego uznania wykonywać lot zgodnie z przepisami wykonywania
lotu według wskazań przyrządów
w warunkach meteorologicznych dla lotów z widocznością lub też
może być zobowiązany do tego przez państwowy organ zarządzania
ruchem lotniczym. Przed rozpoczęciem lotu powinien
zapoznać się ze wszystkimi dostępnymi informacjami
dotyczącymi zamierzonego lotu. Czynności przed lotami poza
sąsiedztwo lotniska i przed wszystkimi lotami IFR powinny obejmować
dokładne zapoznanie się z dostępnymi aktualnymi komunikatami
pogody i prognozami, uwzględniając wymagania dotyczące paliwa oraz
sposób postępowania w przypadku, gdyby lot nie mógł się odbyć
zgodnie z planem. Ostateczną decyzję w sprawach dotyczących SP
podejmuje, w ramach wykonywania powierzonych mu zadań, dowódca
SP.
Zapobieganie
kolizjom
SP
nie powinien zbliżać się do innego statku powietrznego na taką
odległość, w której mogłoby grozić niebezpieczeństwo kolizji.
Dowódca mający pierwszeństwo drogi powinien utrzymywać kurs i
prędkość lotu, lecz żaden z niniejszych przepisów nie zwalnia go
od odpowiedzialności za podjęcie działań, które najskuteczniej
zapobiegną ewentualnej kolizji, włącznie z manewrami wynikającymi
z informacji uzyskiwanych z urządzenia TCAS (traffic alert and
collision avoiding system). Dowódca, jest obowiązany do
utrzymywania się z dala od drogi innego statku powietrznego,
powinien
unikać przelatywania nad nim, pod nim lub przed nim,
chyba że jest całkowicie pewny, iż minie go bezpiecznie i
uwzględni skutki turbulencji w śladzie aerodynamicznym. Gdy dwa SP
zbliżają się do siebie na kierunkach przeciwnych lub prawie
przeciwnych i grozi to niebezpieczeństwem zderzenia, dowódca
każdego z nich powinien
zmienić swój kurs w prawo.
Gdy dwa SP lecą na kierunkach zbieżnych i w przybliżeniu na tym
samym poziomie, dowódca statku powietrznego, który
ma inny statek powietrzny po swojej prawej stronie, powinien mu dać
pierwszeństwo drogi,
jednakże:
SP z napędem silnikowym cięższe od powietrza powinny dać pierwszeństwo drogi sterowcom, szybowcom i balonom;
sterowce powinny dać pierwszeństwo drogi szybowcom i balonom;
szybowce powinny dać pierwszeństwo drogi balonom;
SP
z napędem powinny dać pierwszeństwo drogi statkom powietrznym
holującym inne statki powietrzne lub przedmioty.
Dowódca
SP w locie lub poruszającego się na ziemi albo na wodzie powinien
dać pierwszeństwo drogi innym SP lądującym lub będącym w
końcowej fazie podejścia do lądowania.
Gdy dwa SP lub więcej cięższych od powietrza zbliżają się do
lotniska z zamiarem lądowania, dowódca
SP znajdujący się na wyższym poziomie powinien dać pierwszeństwo
drogi statkowi powietrznemu na niższym poziomie,
lecz przepis ten nie powinien być wykorzystywany w celu uzyskania
pierwszeństwa drogi w odniesieniu do statku powietrznego
wykonującego końcowe podejście do lądowania lub jego
wyprzedzenia. Niemniej jednak SP
cięższe od powietrza i z napędem silnikowym powinny dać
pierwszeństwo drogi szybowcom.
Dowódca SP wiedząc, że inny SP jest zmuszony do lądowania,
powinien dać temu statkowi pierwszeństwo drogi. Dowódca SP
kołujący na polu manewrowym lotniska powinien dać pierwszeństwo
drogi statkom powietrznym startującym lub przygotowującym się do
startu.
Dowódca SP poruszającego się na lotnisku lub
wykonującego lot nad lotniskiem lub w jego pobliżu powinien:
obserwować inny ruch lotniskowy w celu uniknięcia kolizji;
dostosować się do ruchu innych SP lub trzymać się od nich z dala;
w czasie podejścia do lądowania i po starcie wykonywać wszystkie zakręty w lewo, chyba że otrzyma inne instrukcje;
startować i lądować pod wiatr, chyba że bezpieczeństwo, konfiguracja drogi startowej lub względy ruchu lotniczego uzasadniają przyjęcie korzystniejszego kierunku;
rozpoczynać
rozbieg oraz przyziemienie z uwzględnieniem rozporządzalnej
długości drogi startowej.
Plany
lotów (FPL)
Informacje
dotyczące zamierzonego lotu lub części lotu, które powinny być
dostarczone organom służb ruchu lotniczego, należy przedstawiać w
postaci planu lotu. Plan lotu musi być złożony przed rozpoczęciem
każdego lotu:
jeżeli w całości lub w części ma być zapewniona służba kontroli ruchu lotniczego;
lotu według przepisów IFR w przestrzeni powietrznej niekontrolowanej;
lotu według przepisów VFR w przestrzeni powietrznej niekontrolowanej, jeżeli ma być zapewniona służba informacji powietrznej i służba alarmowa;
dla lotu, którego trasa lub jej część przebiega w opublikowanej strefie identyfikacji obrony powietrznej w celu ułatwienia koordynacji z właściwymi organami wojskowymi oraz uniknięcia ewentualnej potrzeby przechwytywania i dokonania identyfikacji lub w innej części przestrzeni, dla której taki wymóg opublikowano;
lotu
z przekraczaniem granicy państwowej.
Wymagania czasowe
składania planu lotu:
3h przed odlotem dla lotu, któremu ma być zapewniona służba kontroli ruchu lotniczego;
1h przed odlotem dla lotu niepodlegającego procedurze wstępnego przetwarzania planów lotu Centralnego Organu Zarządzania Przepływem Ruchu Lotniczego (CFMU);
30 min przed startem dla lotu VFR w przestrzeni niekontrolowanej;
10
min
w przypadku planu składanego z powietrza przed przewidywanym
przybyciem SP do zamierzonego punktu wejścia do obszaru
kontrolowanego lub punktu przecięcia drogi lotniczej.
Jeżeli
dowódca SP wykonując lot kontrolowany, odstąpi nieumyślnie od
bieżącego planu lotu powinien:
w przypadku odchylenia od linii drogi natychmiast zmienić kurs, aby możliwie jak najprędzej wejść ponownie na linię drogi zgodną z planem lotu;
w przypadku odchylenia od rzeczywistej prędkości powietrznej, jeżeli przeciętna rzeczywista prędkość powietrzna na poziomie przelotu między punktami meldowania różni się lub przewiduje się, że będzie różnić się w granicach plus minus 5 proc. od rzeczywistej prędkości powietrznej podanej w planie lotu – zawiadomić o tym właściwy organ służb ruchu lotniczego;
w
przypadku zmiany przewidywanego czasu,
jeżeli przewiduje się, że czas przelotu nad następnym
obowiązkowym punktem meldowania lub nad granicą rejonu informacji
powietrznej albo nad lotniskiem docelowym, w zależności od tego,
który z powyższych punktów będzie pierwszy, różni
się więcej niż trzy minuty
od czasu, który został podany służbom ruchu lotniczego lub różni
się o odstęp czasu ustalony przez państwowy organ zarządzania
ruchem lotniczym – podać niezwłocznie zainteresowanemu organowi
służb ruchu lotniczego poprawiony przewidywany czas.
Utrata
łączności
Dowódca
SP ma obowiązek stosować się do zasad łączności ustalonych w
przepisach telekomunikacji lotniczej. Ponadto dowódca biorący
udział w ruchu lotniskowym na lotnisku kontrolowanym ma
obowiązek zwracać uwagę na informacje i polecenia, jakie mogą być
wydawane za pomocą sygnałów wzrokowych.
Podczas lotu w warunkach VMC (z widocznością) dowódca
SP powinien:
ustawić transponder na kod 7600;
kontynuować lot w warunkach meteorologicznych dla lotów z widocznością (VMC);
lądować na najbliższym dogodnym lotnisku;
zawiadomić
o swoim przylocie właściwy organ kontroli ruchu lotniczego za
pomocą środków umożliwiających niezwłoczne przekazanie
informacji.
Podczas lotu w warunkach IMC (według wskazań
przyrządów) dowódca SP powinien:
jeżeli lot po utracie łączności nadal odbywa się w warunkach meteorologicznych dla lotów według wskazań przyrządów (IMC) lub gdy warunki są takie, że nie wydaje się prawdopodobne, aby lot mógł być zakończony (np. poprzez lądowanie w terenie przygodnym) dowódca SP powinien stosować się do procedur ustalonych w dokumencie PL-7030;
ustawić transponder na kod 7600;
utrzymywać
przez 7 minut ostatnio przydzieloną prędkość i poziom lub
minimalną wysokość lotu, jeśli jest wyższa od ostatnio
przydzielonego poziomu.
Przy czym okres siedmiu minut rozpoczyna
się od:
– podczas wykonywania lotu w drodze bez obowiązkowych
punktów meldowania lub po otrzymaniu polecenia odstąpienia od
meldowania pozycji w momencie osiągnięcia ostatnio przydzielonego
poziomu minimalnej wysokości lotu lub w momencie ustawienia
transpondera na 7600 licząc od zdarzenia późniejszego;
–
podczas wykonywania lotu w drodze z obowiązkowymi punktami
meldowania gdy nie otrzymano polecenia rezygnacji od meldowania
pozycji w momencie osiągnięcia ostatnio przydzielonego poziomu
minimalnej wysokości lotu, bądź w momencie poprzednio zgłoszonego
przez pilota przewidywanego czasu przelotu nad obowiązkowym punktem
meldowania albo w momencie nieudanego meldowania pozycji na
obowiązkowym punktem meldowania licząc od zdarzenia późniejszego;
dostosować poziom i prędkość do podanych w złożonym planie lotu;
podczas wektorowania radarowego lub lotu poza AWY bez narzuconych ograniczeń – zmierzać możliwie prosto do drogi podanej w bieżącym planie lotu, by znaleźć się w niej nie dalej niż w najbliższym punkcie znaczącym, uwzględniając możliwości lotu na minimalnej wysokości;
kontynuować lot zgodnie z bieżącym planem lotu do wyznaczonej pomocy nawigacyjnej obsługującej lotnisko przeznaczenia i oczekiwać nad nią do rozpoczęcia zniżania;
rozpocząć zniżanie od określonej pomocy nawigacyjnej o czasie EAT lub jeśli nie otrzymano tego czasu, o czasie najbardziej zbliżonym do ETA;
wykonać określoną dla danej pomocy procedurę do lądowania wg wskazań przyrządów;
wylądować
w miarę możliwości w ciągu 30 min. po EAT/ETA.
Z
ogólnych przepisów ruchu lotniczego wynika, że wydane zezwolenie
kontroli ruchu lotniczego nie zwalnia dowódcy SP z zachowania
bezpieczeństwa, to znaczy, że wydane zezwolenie na start lub
lądowanie nie oznacza konieczności czy wręcz instrukcji lub
przymusu wykonania takiej czynności lotniczej. W tym wypadku wydanie
zezwolenia na start oznacza, iż nie ma przeszkód do wykonania
startu, droga startowa jest wolna, sektor startu i początkowego
wznoszenia wolny od innego ruchu a warunki atmosferyczne na lotnisku
nie są poniżej minimum tego lotniska określone przez
zarządzającego lotniskiem. Odpowiednio wydane zezwolenie na
lądowanie oznacza iż droga startowa jest wolna od ruchu i nie ma
przeszkód do wykonania bezpiecznego lądowania. W obydwu przypadkach
ostateczną decyzję podejmuje dowódca załogi.
IMC
(instrument meteorological conditions) – warunki meteorologiczne
wykonywania lotów wg przyrządów
VMC
(visual meteorological conditions) – warunki meteorologiczne
wykonywania lotów z widocznością)
IFR
(instrument flight rules) – przepisy wykonywania lotów wg
przyrządów
VFR
(visual flight rules) – przepisy wykonywania lotów z
widocznością
TCAS
(traffic alert and collision avoiding system) – system instalowany
na pokładach większości obecnie latających samolotów (powyżej
19 osób albo powyżej 5700 kg maksymalnej masy startowej). TCAS jest
jedynym dostępnym urządzeniem spełniającym wymogi ICAO dla ACAS
(Airborne Collision Avoidance System)
ETA
(estimated time of arrival) – przewidywany czas przylotu (do
lotniska, podawany przez pilota)
EAT
(estimated approach time) – przewidywany czas rozpoczęcia
procedury IFR podejścia do lądowania (podawany przez kontrolera)