Wielospecjalistyczna ocena poziomu funkcjonowania ucznia – zbieranie danych do sformułowania I P E T .
Przy opracowywaniu IPET dla ucznia niepełnosprawnego lub niedostosowanego społecznie, a także zagrożonego niedostosowaniem społecznym przeprowadzana jest wielospecjalistyczna ocena poziomu funkcjonowania, która musi być wykonywana przez Zespół, w gronie którego znajdują się nauczyciele i specjaliści (wybrani stosownie do charakteru niepełnosprawności lub zaburzenia ucznia), a w placówkach także wychowawcy grup wychowawczych.
W wyniku tego postępowania rozpoznawany jest kompleks powiązanych ze sobą potrzeb dziecka, z których większość jest bezpośrednio związana z jego niepełnosprawnością, niedostosowaniem, zaburzeniem.
Realizacja tych potrzeb wymaga często dostosowania środowiska
szkolnego, spójności logistycznej działań z podmiotami pozaszkolnymi itp.
Wielospecjalistyczna ocena poziomu funkcjonowania ucznia dostarcza informacji o mocnych stronach ucznia, tzn. jego osiągnięciach rozwojowych, możliwościach psychofizycznych, zainteresowaniach, w tym o poziomie wiedzy i umiejętności, jak też o trudnościach rozwojowych i edukacyjnych tzn. jego ograniczeniach psychofizycznych, problemach edukacyjnych, wychowawczych i opiekuńczych.
Pozwala na określenie sposobu dostosowania otoczenia tak, aby uczeń mógł w nim funkcjonować, tzn. rozwijać się i uczyć.
Ocena funkcjonowania powinna być dokonywana w toku zajęć obowiązkowych, dodatkowych i nadobowiązkowych.
Przeprowadzana jest nie rzadziej niż raz w roku szkolnym, a zazwyczaj dwa
razy w roku – pierwsza po czasie wystarczającym do aklimatyzacji dziecka w przedszkolu, szkole lub placówce, następnie dla dokonania okresowej oceny efektywności pomocy psychologiczno-pedagogicznej, na przykład pod koniec roku szkolnego lub częściej.
Postępowanie diagnostyczne obejmuje zarówno procedury diagnozy nieformalnej, jak i unormowanej. Rozpoznanie przeprowadzane jest także każdorazowo w sytuacjach wymagających interwencji.
Opracowanie wielospecjalistycznej oceny poziomu funkcjonowania ucznia zależy od rodzaju i głębokości rozpoznawanych zaburzeń oraz zastosowanych narzędzi diagnostycznych.
Powinno uwzględniać podział informacji wynikający z badań poszczególnych członków Zespołu: specjalistów (logopedy, psychologa, pedagoga szkolnego i in.), nauczycieli, wychowawców grup wychowawczych.
Wybór formy dokumentowania może być zróżnicowany,
np. arkusz, karta, zeszyt – w zależności od potrzeb czy rozległości rozpoznania, jak też wypracowanego w przedszkolu, szkole lub placówce wzoru.