Ciało , dusza i duch

Bądźmy spokojni i postarajmy się o ciszę ducha głęboko wewnątrz nas ….i obyśmy tam uzyskali pełną komunię z aniołami , które wysławiają i wychwalają swego Stwórcę .

Boże , nasz Ojcze , modlimy się w głębokiej pokorze , aby Twój duch mógł przemówić do naszych oczekujących dusz , oby płomień Twego życia umacniał się i jaśniał w naszych sercach .

Amen

Poprzez otwarcie dusz na boską miłość uwalniacie się od wszelkiego zmęczenia , a napięcie zostanie zwolnione . Przychodzimy w wielkiej braterskiej miłości aby się z wami połączyć przynosząc za sobą wielu towarzyszy waszego ducha ; modlimy się by ci towarzysze stali się dla was bardzo realni - i to nie tylko bezcieleśni ludzcy bracia , lecz także aniołowie , którzy są wszędzie wokół was . Obyście byli świadomi ich opieki i światła , które spływa z nich : światła , jak nigdy dotąd świecącego w waszych niebiosach .

Zwróćmy się teraz ku trzem światom ludzkiego bytu . Używa się wielu terminów dla określenia niewidzialnych planów i ciał subtelnych człowieka . Istnieje też sporo zamieszania w odniesieniu do słów „dusza’’ i „duch’’ . Człowiek będąc na ziemi jest bytem potrójnym , składającym się z ciała , duszy i ducha . Każdy z trzech światów czy aspektów ma związek z boskim trójkątem mocy , mądrości i miłości . W ciele człowieka można odnaleźć wyraz głębokiej tajemnicy wszechświata . Człowiek , podczas swych inkarnacji , zwykle przykłada największą wagę do swego ciała i ciężko mu się od ciała odwiązać . W końcu , to poprzez ciało przychodzą wszelkie życiowe doświadczenia i dlatego ciało jest dla człowieka reprezentantem smutku lub szczęścia , bólu czy radości , wszelkich emocji i uczuć doświadczanych podczas pobytu na ziemi.

W dawnych wielkich szkołach wiedzy tajemnej ciało ludzie było pierwszym obiektem studiów neofity . W wewnętrznych świątyniach wystawiano na pokaz rysunki i modele ciała ludzkiego , a każda jego część czy funkcja była powiązana z jakimś znakiem zodiaku . Astronomia i astrologiczna wiedza nauczycieli i kapłanów pomagała uczniowi zrozumieć i odpowiedzieć na siły kosmiczne kierowane ku niemu . Dzięki przyswajaniu takiej wiedzy człowiek zaczynał rozumieć prawdziwe uzdrawianie i rozpoznawać gwiezdne wpływy oddziałujące na niego podczas pobytu na ziemi . Ukazywano mu , że poprzez doświadczenia ziemskiego życia stawał się mistrzem materii i ciała fizycznego . Rozwijał tę część swojej natury , która jest mocą .

Poprzez wiele , wiele inkarnacji stwórcza moc Boga rozwija się w bożym dziecku . Początkowo człowiek używa tej mocy dla celów egoistycznych lecz w końcu używa jej dla Chwały bożej . Najpierw uzyskuje samoświadomość , następnie świadomość Boga .

Poznając wpływy Zodiaku na ludzką duszę , kandydat uczył się jednocześnie o siedmiu świętych ośrodkach ciała eterycznego (będącą ścisłą repliką ciała fizycznego) ukrytych pod gruczołami wydzielania wewnętrznego oraz o tym , że każdy z tych ośrodków jest związany lub pozostaje w relacji z jedną z siedmiu planet . Tak więc w ciągu fizycznego życia odpowiada zarówno na planetarne jak i zodiakalne wpływy ; obydwa są związane z jego ewolucją i rozwojem ku perfekcji . Wolna wola człowieka jest drogocennym darem Boga ; używając wolnej woli człowiek w końcu uczy się rozróżniania pomiędzy tym co dobre czy pozytywne , a tym co złe i negatywne .

Tak oto doszliśmy do drugiego aspektu ludzkiego bytu , do duszy , gdyż w fizycznym życiu i dzięki użyciu tego drogocennego daru woli , wolnej woli , człowiek uczy się rozróżniać i selekcjonować materiał budujący życie duszy , ciało duszy . Nie myślcie o duszy jako o czymś oddzielnym i odległym od życia fizycznego albo , że życie duszy jest stanem do którego przejdziemy wraz ze śmiercią ciała fizycznego , gdyż żyjecie w świecie duszy teraz i teraz wybieracie , poprzez swe własne wolne wybory , tworzywo , które jest wbudowywane w dom waszej duszy w świecie ducha .

Mówicie o ludziach duchowych , żyjących w świecie ducha , lecz , doprawdy , lepiej jest ich określać jako „ludzi duszy’’ . W świecie będącym powyżej odnajdujemy formy , które się ujawniają i aktualizują , a które były stworzone wcześniej i są nieustająco stwarzane przez myśli , pragnienia i emocje człowieka podczas jego życia fizycznego . Ten świat duszy i ci , którzy w nim żyją nie znajdują się gdzieś daleko , „ tam w górze’’ , lecz otaczają was teraz .

Wiele razy mówiliśmy , że jakim człowiek jest dziś , takim będzie po śmierci . Tak więc , jeśli w codziennym życiu wbudowujesz w ciało duszy substancję piękną i czystą , to , gdy czas nadejdzie , zostaniesz przeniesiony do świata piękna i światła , ubrany w ciało ze światła . Jest wiele domów „tam w górze’’ , lecz one nie zawsze czekają i są gotowe natychmiast po uwolnieniu duszy . Jeśli ktoś żyje skrępowany przez pesymizm , ciężkość ciemność i urazę do życia , warunków i ludzi , to obudzi się w górze w podobnych warunkach - jednak zawsze podtrzymywany przez kochającą obecność swego ducha i przez przewodnictwo swej woli , boskiego duch wewnątrz , zawsze ponaglającego go ku przodowi i ku górze . Właściwosci duszy człowieczej rodzą się z doświadczeń zgromadzonych przez wiele żyć na ziemi ; tak więc , reinkarnując , dusza przynosi do fizycznego życia właściwości nabyte w poprzednich fizycznych egzystencjach .

Dobroć i miłość są tymi dwoma wielkimi atrybutami , które przyciągają do duszy więcej pięknej substancji , dlatego ciało duszy które staje się wrażliwe , piękne wysubtelnione będzie z konieczności wibrować odpowiadać na piękno w następnym świecie , na które bardziej pospolita substancja duszy nie będzie w stanie reagować .

Gdy człowiek postanawia żyć w miłości zamiast w nienawiści , w dobroci zamiast w okrucieństwie , w subtelności zamiast w szorstkości substancja jego duszy także zostaje wysubtelniona poprzez oczyszczone emocje i pragnienia .

Ciało duszy jest tą świątynią , którą mieli na myśli starożytni jasnowidzowie , mędrcy i prorocy , świątynią „nie rękoma wybudowaną’’ , lecz myślą , aspiracją i wysiłkiem mistrza kamieniarza , boskiego Ducha , pracującego nad chropowatym kamieniem fizycznego życia i doświadczenia .

Zajmowalismy się ciałem i duszą , cóż więc mamy na myśli mówiąc o duchu ?

Żaden człowiek nie widział Boga ani też ducha . Człowiek może wyobrazić sobie duszę i nawet to oczyszczone ciało , które może stać się świątynią ducha , lecz ducha zobaczyć nie może . Duch jest boskim impulsem , Bogiem w człowieku . Mówi do niego poprzez serce . Starożytna mądrość stwierdza , że domem i siedzibą boskiego Ducha jest ludzkie serce . Rzeczywiscie w sercu znajduje się siedem siedzisk - „siedem aniołów wokół tronu’’ , o których mówi Święty Jan ; gdyż wewnątrz fizycznego życia , wewnątrz fizycznego ciała człowieka zawarty jest cały wszechświat i byty anielskie , panowie stworzenie , aniołowie planetarni - wszystko to ma swoją reprezentację w fizycznym ciele człowieka . Cały mechanizm ludzkiego życia na ziemi i w świecie duszy jest zapalany - to jedyne słowo , jakim możemy to określić - przez boskiego Ducha , który pracuje całe życie człowieka , od najniższego do najwyższego , by w końcu stworzyć czy dopełnić mistrza , człowieka doskonałego . Boski Duch przenika , pracuje w pełnej harmonii z ludzkim ciałem i duszą . Człowiek mistrz nie obchodzi się źle ze swym fizycznym ciałem lecz wzmaga jego piękno dzięki harmonijnemu życiu . Nie plugawi go złymi myślami czy nierozsądnym odżywianiem , lecz szanuje zarówno ciało jak i duszę i tym samym wychwala boskiego Ducha , Boga , który jest w nim i poza nim . Z boskiego przychodzi człowiek , jako czysty duch ; z boskiego jesteśmy narodzeni . Bóg , od którego pochodzimy jest naszym prawdziwym domem . I także nam dana była moc by tworzyć i stać się doskonałym Synem-Córką , których Bóg , nasz Ojciec , wiecznie ma w swym sercu jako cel wszelkiego stworzenia .

Głęboki pokój otwartej prerii i omiecionego wiatrem nieba , płynące rzeki , ciche doliny i szlachetne drzewa stojące dzielnie i w prawdzie na zboczu góry , trwające niezmiennie pomimo wszelkich , porywistych wichrów życia … głęboki spokój Boga jest w nas , dając nam siłę byśmy mogli wrócić do Ciebie , nasz Ojcze .

Amen