CIAŁO I DUSZA

Wybierz swój j

zyk

Home

Kabbalah TV

Archiwum

Bnei Baruch

Kontakt

Biblioteka

Isaac Luria (ARI)

Yehuda Aszlag

Baruch Aszlag

Raw Michael Laitman

Newsletter

Wpisz swój e-mail i kliknij wyślij
aby otrzymywać darmowy newsletter
w języku angielskim!

lij

Nawigacja

Home / Biblioteka / Raw Michael Laitman / Artykuły

Ciało i dusza

TRZY TEORIE O CIELE I DUSZY

Wszystkie rozpowszechnione na świecie teorie o ciele i duszy można przyporządkować

do trzech następujących teorii:

1. Teoria wiary

Teoria wiary głosi, że nie ma nic poza duchem lub ciałem. Zwolennicy tej teorii

twierdzą, że istnieją istoty duchowe, które różnią się pod względem jakości, są to tak zwane
"dusze ludzi", które posiadają niezależną rzeczywistość do opuszczania się i wcielania się
w ciało człowieka.

mierć ciała fizycznego nie wpływa na te istoty, ponieważ są one duchowe, czyli

stanowią one istoty proste. Zdaniem zwolenników tej teorii śmierć jest niczym innym, jak
tylko rozdzieleniem się członów, z których składa się istota. I dlatego odnosi się ona do
ciała materialnego, które przedstawia sobą konstrukcję z pewnych członów, które za
każdym razem są rozdzielane podczas śmierci.

Lecz dusza jako konstrukcja duchowa, przedstawia sobą prostą istotę, w której nie ma

składników i dlatego nie może ona się podzielić w taki sposób, żeby to miało wpływ na jej
budowę. Zgodnie z tym dusza jest nieśmiertelna i istnieje wiecznie.

A ciało zgodnie z pojmowaniem zwolenników tej teorii stanowi pewną szatę dla duszy -

dla tej duchowej istoty. Dusza wchodzi do ciała i przez ciało wykazuje swoje siły,
właściwości i różne przyzwyczajenia.

W taki sposób dusza daje życie ciału, uruchamia je i strzeże od różnych uszkodzeń.

Samo ciało, nie zawiera życia, nie ma w nim nic poza martwą materią, którą widzimy, gdy
dusza opuszcza ciało. A wszystkie oznaki życia, które są w ciele człowieka, stanowią tylko
przejaw sił, które posiada dusza..

2. Teoria dualizmu

Jest to teoria apologetów dwoistości. Ich zdaniem ciało jest tworem doskonałym. Ono

yje, odżywia się, w miarę potrzeby troszczy się o kontynuację swego istnienia i nie

potrzebuje żadnej pomocy od istoty duchowej.

Jednak owe ciało nie jest uważane za istotę człowieka. Podstawę istoty człowieka

stanowi rozumna dusza, która jest duchową istotą, podobnie jak w pierwszej teorii.

Obie te teorie różnią się tylko tym, że różnie określają ciało. Rozwój nauki pokazał, że

wszystkie niezbędne potrzeby życiowe przyroda zawarła w ciele, a to nie pozostawia
miejsca dla aktywności duszy wewnątrz ciała, ograniczając jej funkcję tylko do
przyzwyczajeń i dobrych cech, oraz ich postaci duchowych.

W taki sposób zwolennicy dualizmu wierzą w obie teorie jednocześnie, lecz przy tym

twierdzą, że dusza stanowi praprzyczynę ciała, czyli ciało jest tworem i kontynuacją duszy.

3. Teoria negacji

Zwolennicy tej teorii zaprzeczają istnieniu w ciele jakiejkolwiek rzeczywistości

duchowej i uznają tylko jego materialność. Twierdzą oni, że rozum człowieka również jest
wytworem ciała. Postrzegają oni ciało jako dobrze działającą maszynę elektryczną z
przewodami, które się ciągną od ciała do mózgu. Cały mechanizm uruchamiany jest na
skutek kontaktu organizmu z zewnętrznymi bodźcami i jest kierowany przez odczucia
"bólu" lub "rozkoszy" do mózgu. Mózg natomiast rozkazuje określonym narządom, w jaki
sposób mają działać. Wszystko jest sterowane poprzez nerwy, przewody i żyły, które łączą
się według programu oddalenia narządu od źródła bólu i zbliżenia go do źródła rozkoszy.
Właśnie w taki sposób, jak twierdzą zwolennicy teorii negacji, następuje w człowieku
uświadomienie i tworzy się reakcja na wszystkie sytuacje życiowe.

A nasze odczuwanie rozumu i logiki wewnątrz mózgu podobne jest do zdjęcia lub do

odbitki z tego, co się dzieje w organizmie. To odczuwanie stanowi zaletę człowieka i jest
możliwe dzięki jego poziomowi rozwoju w porównaniu z przedstawicielami świata
zwierzęcego. W taki sposób rozum i jego aktywność to nic innego jak skutek procesów,
które się odbywają w organizmie.

Są tacy, którzy się zgadzają z tą teorią również wśród zwolenników teorii dualizmu.

Jednak oni dodają do niej pewną duchową wieczną istotę, którą nazywają "duszą".
Twierdzą, że dusza stanowi istotę człowieka i wchodzi do ciała - powłoki.

Uogólniając takie są teorie, w których opisuje nauka humanistyczna pojęcia "ciała" i

"duszy".

Zawartość

Kim jestem?

Szósty zmysł

Ciało i dusza

Narkotyki jako pobudzenie nie
do unikni

cia

Wygnanie i Odkupienie

Wyj

cie - z fizycznego do

duchowego

Poznam Stwórc

poprzez swoje

trze

Wolna Wola

Jedno prawo

wiat niesko

czono

ci - Olam

Ein Sof

Wychowanie

Analiza porównawcza Kabały i
filozofii

Ró

nica pomi

dzy Nauk

Kabały

a Religi

Osi

gni

cie jedno

wszech

wiata

Postrzeganie pragnie

Narodziny duszy

Przyszło

ść

nauki

Socjalny model Deutscha

Teoria altruistycznego rozwoju

Powstanie i rozwój stworzenia

Prawidłowa interpretacja

ródeł

kabalistycznych

Bezwarunkowa miło

ść

Porównanie teorii Darwina i
kreacjonizmu

Klipy video

Percepcja rzeczywisto

Postrzeganie
rzeczywistości
Wstęp do
Kabały

Czas

08:50s

Wolna Wola

Mamy wolną
wolę, czy
wszystko jest z
góry ustalone?

Czas

05:15s

Ostatnio dodane

Ksi

ąż

ka (w formacie PDF)

Na zawsze razem

Page 1 of 3

Ciało i dusza | www.kabbala.com.pl

2010-01-24

http://www.kabbalah.info/polakab/artykuly/cialo_i_dusza.php

CIAŁO I DUSZA JAKO POJĘCIA NAUKOWE W NAUCE KABAŁY

Misja kabały polega na odkryciu, dla studiujących ją, wyższego świata w takim stopniu

prawdziwości, jak nauki przyrodnicze odkrywają człowiekowi świat w którym żyjemy.
Wszystko, co wiemy o wyższym świecie, otrzymali naukowcy kabaliści w skutek
bezpośrednich doświadczeń i dociekań własnych. Dlatego w kabale nie ma ani jednego
słowa, które miałoby podstawę teoretyczną - wszystko podawane jest na podstawie
praktycznego pojmowania.

Jest oczywiste, że człowiek z natury wątpi i dowolny wniosek, który umysł człowieka

określa jako oczywisty, po pewnym czasie poddaje wątpliwości. To wiedzie ku
teoretyzowaniu. Zupełnie inaczej ocenia się fakty z przeszłości i ta ocena przez pewien czas
wydaje się oczywista.

I jeżeli człowiek rzeczywiście posiada zdolność abstrakcyjnego myślenia, chodzi on po

tym kole całe swoje życie: to, co wczoraj było oczywiste, dziś już w to wątpimy, a to, co
dzisiaj jest oczywiste, zwątpimy w to jutro. Więc w obrębie absolutnej oczywistości nie
można osiągnąć pewnego wniosku na dłużej, niż na "dziś".

JAWNE I UKRYTE

Współczesna nauka już osiągnęła poziom zrozumienia, że w otaczającej nas

rzeczywistości nie ma nic absolutnie oczywistego. Kabała natomiast zawsze zakazywała
teoretyzowania i wykorzystywania wniosków teoretycznych nawet na poziomie
przypuszczeń.

Kabaliści dzielą naukę na dwie części: otwartą i ukrytą.

Otwarta część nauki zawiera wszystko, co rozumiemy za pomocą zwykłego

uświadomienia, gdy studia opierają się na praktycznej podstawie bez żadnego
teoretyzowania, a dane otrzymujemy tylko poprzez doświadczenia, z których wyciągamy
także wnioski.

Ukryta część nauki zawiera wiedzę, którą pojmujemy sami lub otrzymujemy z

prawdziwych źródeł, lecz w takim stopniu, że nie wystarcza ona do analizowania z pozycji
zdrowego rozsądku i zwykłego uświadomienia. Ta część wiedzy na początku jest odbierana
"na wiarę" i w żadnym wypadku nie jest poddawana badaniom, ponieważ w takim
wypadku badanie będzie się opierało nie na praktycznej podstawie, lecz na teoretyzowaniu.

Jednak pojęcia "otwarta" i "ukryta" części nauki wskazują nie, na określone rodzaje

wiedzy, lecz na uświadomienie człowieka. Ta wiedza, którą człowiek odkrył praktycznie w
rzeczywistości, nazywa się "otwarta". Natomiast wiedzę, której nie pojmujemy, określamy
jako "ukrytą".

Z tego wynika, że nigdy w żadnym pokoleniu nie istniał człowiek, który by nie posiadał

dwóch części wiedzy - otwartej i ukrytej. Otwarta część była studiowana i badana,
ponieważ istniała do tego realna podstawa. A w stosunku do ukrytej dla człowieka części
wiedzy, zawsze zakazane były nawet próby jej badania, ponieważ człowiek nie ma w niej
ż

adnej realnej podstawy do prawdziwego badania.

ZAKAZ KORZYSTANIA ZE ZWYKŁEJ NAUKI

Zgodnie z tym w kabale istnieje zakaz korzystania z danych zwykłych nauk - takich,

których dane nie mają praktycznych dowodów.

Z tego powodu są nie do przyjęcia wnioski dotyczące takich pojęć jak "dusza i ciało",

które są formułowane na podstawie trzech wyżej wymienionych teorii, ponieważ opierają
się one na religijnych rozważaniach. Prawdziwa wiedza o duszy i ciele może pochodzić
tylko z doświadczeń pochodzących z metodyki, którą posiada nauka kabały, ponieważ
wiedza ta jest otrzymywana drogą dociekań i potwierdzana jest przez praktykę. Takiej
wiedzy nie da się uzyskać w żaden inny "duchowy" sposób.

Uwzględniając to, o czym była mowa powyżej, można w pewnym stopniu korzystać z

trzeciej teorii, która zajmuje się kwestiami ciała i to tylko z tych danych, które są
udowodnione w praktyce i nie są dwuznaczne. Natomiast ogólne logiczne tłumaczenia
dowolnych teorii są w kabale również zakazane.

KRYTYKA TRZECIEJ TEORII

Trzecia teoria jest obca wykształconemu człowiekowi, ponieważ niweluje osobowość i

przedstawia go w postaci maszyny, którą uruchamiają siły zewnętrzne. Wynika z niej, że
człowiek nie posiada żadnej wolnej woli i jest całkowicie kontrolowany przez siły
przyrody, wszystkie swoje czynności wykonuje z przymusu i nie otrzymuje ani nagrody,
ani kary za swoje zachowania, ponieważ prawo nagrody i kary działa tylko na tego, kto
posiada wolną wolę.

Ta teoria jest nie do przyjęcia, dla zwolenników religii, którzy wierzą w nagrodę i karę

Stwórcy ale również dla osób niereligijnych. Przecież zgodnie z tą teorią my, będąc
osobami rozumnymi, jesteśmy igraszkami w rękach ślepej przyrody, która prowadzi nas
niewiadomo dokąd!

Dlatego ta teoria nie została szeroko przyjęta. Przyjęto, że ciało, które jest zgodnie z

trzecią teorią maszyną, nie jest prawdziwym człowiekiem, a istota człowieka, jego "ja",
stanowi niewidzialną i nieodczuwalną wieczną istotę duchową, która znajduje się w ukrytej
formie wewnątrz ciała.

Lecz w jaki sposób ta duchowa istota może sprawiać ruch ciała? Przecież, jak twierdzi

filozofia, duchowe nie posiada kontaktu z materialnym i nie ma na niego żadnego wpływu.

Page 2 of 3

Ciało i dusza | www.kabbala.com.pl

2010-01-24

http://www.kabbalah.info/polakab/artykuly/cialo_i_dusza.php

W taki sposób ani filozofia, ani metafizyka nie podają rozwiązania kwestii duszy.

WNIOSKI

1. Wszystko, co odczuwa człowiek, odczuwa przy pomocy swoich narządów zmysłu.

Obraz sumaryczny tego, co odbieramy za pomocą narządów zmysłu, układa się w mózgu,
jest analizowany, porównywany z tym, co jest już znane i podaje się do świadomości jako
obraz siebie i obraz otaczającego świata. W taki sposób zarówno swoje ciało, jak i to, co go
otacza, człowiek odbiera jako konsekwencję odczuć własnych narządów zmysłu. Ani ciało,
ani otaczający świat nie istnieją - są to tylko konsekwencje naszych doznań. Odczuwam
siebie twardym i posiadającym wymiary dlatego, że moje odczucia tak mnie informują.

2. I gdyby człowiek nie posiadał narządów zmysłu, to by siebie nie odczuwał. A gdyby

narządy zmysłu były inne pod względem ilości i jakości postrzegania, to człowiek
pojmowałby siebie zupełnie inaczej, inaczej by czuł swoje ciało i otaczający świat -
odczuwałby to tak, jak podawały by mu to jego narządy zmysłu.

3. Wszystko, co odczuwamy za pomocą pięciu narządów zmysłu, nazywa się "otwarte".

Oczywiście, że każde indywiduum posiada własną miarę otwartego, które zależy od
rozwoju jego uczuć i umysłu.

Otwarte może być:

indywidualne;

wspólne - w ogóle otwarte dla całej ludzkości na każdym konkretnym etapie jego
rozwoju.

4. Jeszcze nieujawnione, lecz potencjalnie możliwe do odkrycia w przyszłości i jest

nazywane "ukryte". Dzielimy je na:

ukryte, lecz będziemy je w stanie kiedyś odkryć za pomocą naszych pięciu
narządów zmysłu;

ukryte, którego nigdy nie odkryjemy za pomocą naszych pięciu narządów zmysłu.

5. To, czego nie odkryjemy nigdy za pomocą pięciu narządów zmysłu, może zostać

odkryte za pomocą szóstego narządu zmysłu. Każdy człowiek posiada w sobie zalążek
szóstego narządu zmysłu, który może rozwinąć. Metodyka rozwoju szóstego narządu
zmysłu nazywa się "kabałą". Podobnie jak odczuwanie ciała i otaczającego świata za
pomocą pięciu narządów zmysłu, odczucia za pomocą szóstego narządu zmysłu również
składają się z dwóch części:

"ciała"

"to, co je otacza" - tak zwanego świata wyższego.

Odczuwanie świata wyższego jest odbierane jak odczuwanie wieczności, doskonałości i

wiedzy absolutnej.

do góry

Partner Sites

International Site

| kabbalah TV| kabbalah films| kabbalah books| kabbalah site in hebrew

| kabbalah movies archive

This website is maintained by

the group of kabbalist

"Bnei Baruch"

Page 3 of 3

Ciało i dusza | www.kabbala.com.pl

2010-01-24

http://www.kabbalah.info/polakab/artykuly/cialo_i_dusza.php