SZYMON KOWALCZYK

TOMASZ PIECZYKURA

Studia II stopnia stacjonarne

KBI gr i

SPRAWOZDANIE NR 1

Badanie czasu pogłosu.

Kraków, kwiecień 2017

1. Wstęp teoretyczny

Celem ćwiczenia jest zbadanie czasu pogłosu metodą impulsową. Do badania użyto cyfrowego analizatora dźwięku. Jako źródło dźwięku wykorzystano balony. W badaniu zmierzono czas spadku energii akustycznej o 20 dB- T_20­.

Pogłosem nazywamy zjawisko stopniowego zanikania dźwięku po ucichnięciu źródła, związane z występowaniem dużej liczby fal odbitych od powierzchni pomieszczenia. Pogłos jest określany ilościowo za pomocą czasu pogłosu, czyli ilości sekund potrzebnych do spadku energii akustycznej o 60 dB. Ze względu na niski poziom pobudzenia lub duży poziom szumu, pomiar spadku o 60 dB nie zawsze jest możliwy. Wówczas mierzy się czas, w którym energia akustyczna spadnie o 10, 20 lub 30 dB i dokonuje ekstrapolacji.

2. Otrzymane wyniki pomiarów

Lp	Rodzaj materiału	Powierzchnia	αi
			125	250	500	1000	2000	4000
1	Tablica	3,75	0,18	0,76	0,99	0,99	0,99	0,97
2	Szafa	4,20	0,18	0,26	0,24	0,1	0,1	0,1
3	Biurko	3,22	0,18	0,26	0,24	0,1	0,1	0,1
4	Krzesła miękkie	0,72	0,49	0,4	0,47	0,53	0,56	0,53
5	Ławki	5,67	0,49	0,66	0,8	0,88	0,82	0,7
6	Drzwi	3,03	0,1	0,07	0,05	0,04	0,04	0,04
7	Okna	3,98	0,18	0,06	0,04	0,03	0,02	0,02
8	Szafka	3,63	0,18	0,26	0,24	0,1	0,1	0,1
9	Sufit - płyty	30,69	0,38	0,7	0,8	0,7	0,8	0,84
10	rolety	0,77	0,05	0,07	0,13	0,22	0,32	0,35
11	Krzesełaka	6,48	0,1	0,09	0,08	0,08	0,08	0,08
12	Ludzie	20,00	0,25	0,35	0,42	0,46	0,5	0,5
13	Ściany	141,87	0,013	0,015	0,02	0,025	0,035	0,04
14	Podłoga	63,53	0,02	0,03	0,03	0,03	0,03	0,02
15	Sufit - tynk	17,18	0,01	0,01	0,02	0,02	0,02	0,02
		αśr	0,09	0,14	0,16	0,15	0,17	0,17

V=177,89m³

S=300,72m²

3. Wyliczenie czasu pogłosu w sposób analityczny:

3.1. Sala wypełniona studentami

1. Metoda Sabine’a

Metada Sabine'a
αi
	125	250	500	1000	2000	4000
T60	1,04	0,66	0,57	0,60	0,54	0,54

2. Metoda Eyringa

Metada Eyringa
αi
	125	250	500	1000	2000	4000
T60	0,99	0,61	0,52	0,55	0,49	0,49

3. Metoda Millington-Sette'a

Metada Millington-Sette'a
αi
	125	250	500	1000	2000	4000
T60	0,87	0,43	0,30	0,33	0,28	0,28

3.1. Sala pusta

1. Metoda Sabine’a

Metada Sabine'a
αi
	125	250	500	1000	2000	4000
T60	1,25	0,77	0,67	0,73	0,66	0,65

2. Metoda Eyringa

Metada Eyringa
αi
	125	250	500	1000	2000	4000
T60	1,19	0,71	0,62	0,67	0,60	0,59

3. Metoda Millington-Sette'a

Metada Millington-Sette'a
αi
	125	250	500	1000	2000	4000
T60	1,04	0,49	0,33	0,38	0,33	0,33

4. Wyliczenie czasu pogłosu za pomocą programu komputerowego- dokonane w sali, w której znajdowały się kolejno: 2 i 12 osób.

1. Badanie w pustej sali:

Lp	αi
	125	250	500	1000	2000	4000	8000
1	0,85	0,65	0,41	0,48	0,52	0,57	0,53
2	0,94	0,57	0,49	0,49	0,5	0,56	0,52
3	0,93	0,61	0,42	0,52	0,56	0,55	0,5
4	0,81	0,49	0,46	0,54	0,51	0,59	0,51
5	0,78	0,49	0,45	0,48	0,57	0,6	0,53
6	0,82	0,57	0,39	0,53	0,55	0,58	0,51
7	0,81	0,56	0,42	0,53	0,56	0,58	0,52
9	0,79	0,47	0,42	0,5	0,51	0,55	-
10	0,72	0,46	0,39	0,52	0,56	0,58	0,51
Tsr	0,75	0,49	0,39	0,46	0,48	0,52	0,46

2. Badanie w pełnej sali:

Lp	αi
	125	250	500	1000	2000	4000	8000
1	-	0,8	0,48	0,45	0,48	0,54	0,46
2	1,52	0,81	0,41	0,46	0,46	0,5	0,48
3	1,41	0,55	0,52	0,46	0,51	0,51	0,45
4	1,22	0,51	0,42	0,46	0,49	0,52	0,46
5	1,25	0,67	0,45	0,43	0,49	0,5	0,5
6	1,02	0,57	0,4	0,46	0,48	0,51	0,46
7	0,93	0,58	0,41	0,4	0,49	0,52	0,41
8	1,05	0,55	0,41	0,47	0,46	0,52	0,49
9	1,27	0,61	0,4	0,47	0,47	0,51	0,49
10	0,88	0,61	0,39	0,44	0,48	0,52	0,48
11	0,98	0,56	0,44	0,45	0,51	0,51	0,45
Tsr	1,15	0,62	0,43	0,45	0,48	0,51	0,47

5. Wnioski

Porównanie wyników pomiaru analizatorem cyfrowym i wyników otrzymanych z obliczeń teoretycznych ukazuje znaczące rozbieżności. Odchyłki występują również podczas porównywania wyników poszczególnych wzorów teoretycznych. Uzyskane błędy są wypadkową wielu czynników. Głównym czynnikiem jest błąd ludzki wynikający z małego doświadczenia osób biorących udział w badaniu. Na wyniki wpływa także niedokładność pomiarów powierzchni chłonnych w pomieszczeniu oraz przybliżone wartości współczynników chłonności a dla poszczególnych materiałów.