Każdemu pracownikowi zatrudnionemu w oparciu umowy o pracę przysługuje coroczny, nieprzerwany, płatny urlop wypoczynkowy, którego nie może się w żaden sposób zrzec. W zależności od czasu przepracowanego danego pracownika, może on przyjmować długość 20 lub 26 dni wliczając w to 4 dni urlopu na żądanie. Pracownikowi wlicza się także okres zatrudnienia obejmujący czas przepracowany w innej firmie.

Pracownik, który zaczyna swoją karierę zawodową, podejmując swoją pierwszą pracę z upływem każdego miesiąca pracy uzyskuje prawo do uzyskania urlopu proporcjonalnie do czasu jego zatrudnienia (każdy przepracowany miesiąc uprawnia go do uzyskania 1/12 jego urlopu rocznego).

Okres pracy pracownika zależy od dwóch czynników, tj.: ilości czasu przepracowanego oraz, jeśli pracownik posiada odpowiednie wykształcenie wymienione poniżej, od rodzaju ukończonej przez niego szkoły. Drugi z wymienionych czynników wydłuża ukończenie:

• Zasadniczej Szkoły Zawodowej – wliczają się odpowiednio wszystkie lata, które zostały przewidziane na edukację, nie więcej niż 3

• Liceum Ogólnokształcącego – o 4 lata

• Szkoły Średniej Zawodowej – o 5 lat

• Szkoły Policealnej – o 6 lat

• Szkoły Wyższej – o 8 lat

W przypadku gdy suma tych dwóch wielkości wynosi co najmniej 10 lat, pracownikowi przysługuje urlop w wymiarze 26 dni.

Okres pracy wynikający z długości trwania edukacji pracownika bez względu na ukończone przez niego szkoły nie sumuje się, jest on wartością dodaną do ilości lat przepracowanych przez pracownika.

W przypadku gdy mamy do czynienia z pracownikiem zatrudnionym w oparciu o umowę niepełnego etatu długość urlopu jest odpowiednio proporcjonalna – w przypadku niepełnych dni urlopu zaokrągla się je w górę do liczby całkowitej.

Kodeks Pracy dopuszcza udzielenie pracownikowi urlop, który może być