PRACA RÓWNOLEGŁA TRANSFORMATORÓW.
W warunkach eksploatacyjnych transformatory bradzo często są łączone rownolegle. Jest to dopuszczalne tylko wtedy gdy:
-napięcia wtórne w stanie jałowym są jednakowe
-napięcia zwarcia są jednakowe
-stosunek mocy znamionowych jest nie większy jak 1:3
-grupy połączeń transformatorów (dla transformatorów wielofazowych) są jednakowe.
A UTOTRANSFORMATORY
Szczególnym rozwiązaniem
transformatora dwuuzwojeniowego jest autotransformator, w którym istnieje tylko jedno uzwojenie podzielone na dwie części. Jeżeli pominiemy prąd jałowy, straty mocy i strumienie rozproszone to zarówno napięcia U1 i U2, jak i prądy I1 i I2 będą ze sobą w fazie. Przy tych założeniach tzw. moc przechodnia autotransformatora wyraża się zależnością
S= U1I1=U2I2 oraz przepływowy I1z1 = I2z2. Przekładnia autotransformatora nazywamy stosunek napięć w stanie jałowym lub stosunek liczby zwojów V = z1/z2. Prąd we wspólnej części uzwojenia jest niewielkim jeżeli przekładnia jest bliska jedności. W związku z tym przekrój uzwojenia części wspólnej jest dużo mniejszy, w rezultacie tego uzyskuje się poważne oszczędności miedzi. Autotransformatory stosowane w elektroenergetyce mają przekładnie na ogół nie przekraczające 2, służą one do sprzegania układów sieciowych o mało różniących się napieciach.
PRZEKŁADNIKIEM nazywamy transformator służący do rozszerzenia zakresu pomiarowego przyrządów pomiarowych i przekaźników. Przekażniki zapewniają odizolowanie obwodu pomiarowego od kontrolowanego i umożliwiają zdalne wykonywanie pomiarów. Rozróżniamy przekładniki prądowe i napięciowe.
PRZEKŁADNIK PRĄDOWY. Do zasilania amperomierzy i obwodów prądowych watomierzy, liczników przekaźników itp. służą przekładniki prądowe.
D o zacisków wtórnych przekładnika przyłącza się np. amperomierz (lub cewkę prądową innego przyrządu) o bardzo małej rezystancji zatem przekładnik prądowy pracuje normalnie w stanie bliskim zwarcia. Między siła magnetomotoryczną strony pierwotnej i wtórnej zachodzi przybliżona zależność I1z1 = I2z2 . Przekładnią przekładnika prądowego Ki nazywamy stosunek Ki = I1/I2. Ze względu na bezpieczeństwo pracy przepisy wymagają aby przy pomiarach jeden zacisk wtórny oraz obudowa przekładnika byly uziemione. Przy pracy przekładnika nie należy zastosować otwartego uzwojenia wtórnego, gdyż grozi to nadmiernym nagrzaniem rdzenia, na skutek zwiększonych strat w stali prz osiągnięciu stanu nasycenia. Ponadto na zaciskach wtórnych pojawia się przy rozwarciu dość duże napięcie (kilkaset woltów w niektórych typach przekładników) niebezpieczne dla obsługi. Przykładowe przekładnie prądowe wynoszą 5/5 A
P RZEKŁADNIKI NAPIĘCIOWE Przy wysokich napięciach do rozszerzenia zakresu napięciowego używa się przekładników napięciowych.
Po stronie wtórnej przekładnik napięciowy jest obciążony woltomierzem ( o dużej rezystancji) pracuje więc w stanie zbliżonym do stanu jałowego. Między napięciami i liczbami zwojów jest spełniona zależności (U1/U2)=(z1/z2). Stosunek napięcia pierwotnego do wtórnego nazywamy przekładnią przekładnika napięciowego Ku=U1/U2. Napięcie wtórne przekładników napięciowych jest znormalizowane i wynosi 100V (lub 100 pierwiastek z 3 [V] dla układów trojfazowych przy połączeniu w gwiazdę). Przykładowe przekładnie wynoszą 3000/100 V.