III suszenie – służy usunięciu resztek rozpuszczalnika odbywa się w suszarkach pod normalnym ciśnieniem w suszarkach próżniowych lub w eksykatorach, suszarki to zamykane szafki z pólkami ogrzewane elektrycznością lub parą wodną płynącą wężownicą. Nowoczesne suszarki mają ogrzewanie elektryczne z termoregulacją. Substancje przeznaczone do suszenia umieszczą się cienką warstwą na szkiełku zegarkowym lub w płaskich parownicach. Wstawia się do zimnej suszarki i zwiększa temperaturę do żądanej wysokości. Po wysuszeniu substancję przenosi się do eksykatora lub jeszcze ciepła wsypuje się do szczelnie zamkniętych słoików. Eksykatory to grubościenne naczynia szklane szczelnie zamknięte na dnie bądź góry, w których znajdują się substancje pochłaniające wilgoć (CaCl2 lub CaO).
Liofizacja – to suszenie sublimacyjne. W procesie tym usuwanie wody odbywa się na skutek zamrażania jej, uzyskanie bardzo wysokiego podciśnienia w specjalnym aparacie. W tych warunkach lód sublimuje (przechodzi w stan pary i zbiera się w konsendatorze [chłodnicy]). Jest to więc suszenie ze stanu zamrożenia.
Roztwór- jest to płynna forma o barwie i zapachu właściwym dla składu roztworu. Otrzymywane przez rozpuszczanie jednego lub kilku składników w rozpuszczalniku lub ich mieszanie. Roztwory zawierać mogą substancje pomocnicze takie jak środki konserwujące, przeciwutleniacze, substancje poprawiające zapach.
Zasady sporządzania roztworów:
Podstawowym naczyniem do sporządzania roztworów jest zlewka.
Roztwory 1-składnikowe sporządza się rozpuszczając substancje w całej ilości rozpuszczalnika.
Roztwory wielo-składnikowe wykonuje się rozpuszczając substancje od ilości najmniejszej do największej i od najsilniej do najsłabiej działającej, w niektórych przypadkach rozpuszczalnik dzieli się na porcje, rozpuszcza się w nich substancje i na koniec łączy roztwory.
W celu ułatwienia rozpuszczania niektórych substancji wprowadza się dodatkowo rozpuszczalnik zwany współrozpuszczlnikiem a cały proces nazywa się współrozpuszczalnością.
Substancje grubokrystaliczne trudno rozpuszczalne należy rozdrobnić w możdżeniu przed rozpuszczeniem.
Rozpuszczanie przeprowadza się na zimno, wyjątkowo podgrzewa się rozpuszczalnik lub substancje z rozpuszczalnikiem.
Roztwory sączymy głównie przez sączek gładki bądź karbowany z bibuły, którego góry brzeg powinien znajdować się ok. 0,5 cm poniżej krawędzi lejka.
Warstwa filtracyjną jest też wata, gaza; w praktyce często używana jest warstwa waty utrwalona wodą na lejku.
Nie sączy się roztworów barwnych spirytusowych oraz rozcięczeń , chyba, że są widoczne zanieczyszczenia mechaniczne.
Roztwory gęste, olejowe łączy się na ciepło.
Substancje pieniące się w roztworach dodaje się na końcu.
Substancje maziste, olejowe, glicerol odważa się w parownicy.
Na szybkość rozpuszczania wpływają
Wielkość powierzchni substancji rozdrobnionej
Rodzaj rozpuszczalnika
Intensywność mieszania
Temperatury
Roztwory przeważnie wykonuje się w ilości od 50-250 g.
Rozpuszczalniki dzielą się na:
Wodne –woda oczyszczona jest bezbarwne, przeźroczyste bez zapachu i smaku, otrzymywane z odpowiedniej jakości wody do picia przez destylacje, demineralizacji, odwróconą osmozą, przechowuje się ją w naczyniach, szczelnie zamkniętych. Wody bada się na obecność wolnego chloru, chlorków, azotanów, siarczanów, soli amonowych, związki wapnia, magnezu na zawartość metali ciężkich, bada się zasadowość i kwasowość wody 100 g H2O po odparowaniu na łaźni wodnej i wysuszenie w temperaturze 105 oC nie może dodać więcej niż 0,001 g pozostałości.
Niewodne -
a. etanol