Aloes drzewiasty (Aloe arborescens)i zwyczajny (Aloe vera ]

Aloes drzewiasty, zwany popularnie kaktusem leczniczym, jest sukulentem pochodzącym z Afryki Południowej, gdzie może osiągać nawet 4m wysokości. Liście ma grube, mięsiste a pień rośliny pokryty jest bliznami po obumarłych liściach.
Aloes zawiera olejki eteryczne, glikozydy goryczowe, kwasy organiczne, żywice oraz garbniki. Ponadto bogaty jest w karoten,witaminę C, sole mineralne i substancje białkowe.
Sok z aloesu, w postaci wysuszonej bogaty jest w glikozyd aloinę, żywice, olejki i inne związki. Ma specyficzny zapach i gorzkawy smak. W tej postaci aloes stosuje się do poprawienia trawienia, apetytu a w większej dawce jako środek przeczyszczający.
W lecznictwie wykorzystuje się także świeży sok- zaleca się do przy leczeniu trudno gojących się, ropnych ran, owrzodzeniach. Sok stosuje się też do wewnątrz, przede wszystkim na gruźlicę,w przypadku stanów zapalnych przewodu pokarmowego, przy owrzodzeniach.
Wyciąg wodny z aloesu zawiera stymulatory biogenne, uaktywniające cały organizm, wspomagając jego regenerację ( np. po chorobie) i odbudowując układ immunologiczny. Ponadto wyciąg ten działa bakteriostatycznie i bakteriobójczo. Stosuje się go w chorobach oczu- zmianach barwnikowych, zapaleniu spojówek, zwyrodnieniu rogówki itp.
Aloes zwyczajny
Aloes ten został dobrze przebadany pod względem fitochemicznym. Wyodrębniono prawie 140 związków czynnych zawartych w roślinie. Aloes zawiera jednocukry i wielocukry, witaminy (głównie B, C, A), sporo soli mineralnych magnez, żelazo, fosfor, wapń, mikroelementy- w tym bardzo rzadki german. W roślinie występują enzymy, nienasycone kwasy tłuszczowe, aminokwasy, fenole, biostymulatory i szereg innych cennych związków.
Wykorzystanie aloesu zwyczajnego jest podobne jak drzewiastego. Dzięki zawartości kwasu salicylowego działa przeciwbólowo i przeciwzapalnie, a także za sprawą między innymi kwasu cynamonowego przeciwbakteryjnie. Sok stosuje się w infekcjach przewodu pokarmowego, wspomaga leczenie owrzodzeń a także jest ceniony w leczeniu kamicy nerkowej. Ze względu na regenerująco- nawilżające właściwości aloesu, chętnie stosuje się go jako składnik kosmetyków.
UWAGA:
preparatów z aloesu nie powinno się stosować w ciąży (powoduje przekrwienie macicy mogące prowadzić do poronienia), przy krwotokach i zapaleniu pęcherza moczowego i kłębków nerkowych. 

Aloes - cudowne lekarstwo

Aloesowy sok leczy alergię i trudno gojące się rany, łagodzi podrażnienia i skutki oparzeń, nawilża skórę. Sok aloesowy obniża poziom cukru, poprawia odporność.
Roślina należy do sukulentów, czyli do rodziny magazynującej w swoich tkankach wodę. W jego mięsistych liściach jest mnóstwo aktywnych substancji, np. aloina, barbaloina, aloeemodyna. Wykorzystuje się je do produkcji leków wzmacniających i bakteriobójczych. Wykorzystywane są w leczeniu nowotworów. Aloeemodyna bardzo przydatna jest w powstrzymaniu rozwoju białaczki
Aloes składa się z 97% wody i 0,7 substancji stałych:
substancje mineralne: wapń, magnez, fosfor, sód, cynk, żelazo, mangan, potas, miedź, selen, german
witaminy: wszystkie z grupy B (również B12), wit.C, E, beta-karoten, kwas foliowy
aminokwasy
nienasycone kwasy tłuszczowe: linolowy, linolenowy, koprylowy i inne.
substancje działające przeciwbólowo: kwas salicylowy, mleczan magnezowy, izobarboloina (ma cechy silnego naturalnego antybiotyku)
substancje o działaniu przeciwbakteryjnym: kwas cynamonowy, kwas salicylowy, acemannan
pochodne antrachinonowe: aloeemodyna (właściwości przeciwbólowe, wykazuje cechy silnego naturalnego antybiotyku), kwas chryzopranowy (pełni funkcję grzybobójczą przede wszystkim w jelitach)
enzymy
saponiny: mają działanie ściągające, lekko odkażające
cukry
Aloes ma właściwości przeczyszczające i żółciopędne, w związku z czym mogą wypłukiwać elektrolity, szczególnie potas. Preparatów aloesowych nie powinny stosować kobiety w ciąży i matki karmiące. Aloes pobudza macicę do skurczów, co może wywołać poronienie. A zawarte w aloesie związki łatwo przenikają do pokarmu i u niemowląt mogą powodować biegunki.
Aloes pomaga w leczeniu oparzeń - wystarczy przeciąć liść i przyłożyć go do rany, by przyśpieszyć gojenie się rany. Maści aloesowe i wyciągi stosuje się w najtrudniejszych problemach skórnych: odleżyny, owrzodzenia, rany popromienne. Ze względu na zawartość antyprostaglandyny, która hamuje procesy zapalne i działa przeciwbólowo, zalecana jest przy nerwobólach, reumatyzmie i goścu.
Sok aloesowy łagodzi objawy łuszczycy, egzemy, alergii. Pomaga przy zespole jelita nadwrażliwego, problemach wątroby, infekcjach wirusowych, owrzodzeniach żołądka oraz dwunastnicy.
Sok z aloesu wykazuje bardzo silne działanie na układ odpornościowy człowieka, co oznacza, że organizm sam zaczyna zwalczać chorobę.
Aloes jest również wykorzystywany w przemyśle kosmetycznym. Z jego dodatkiem produkowane są kremy do twarzy, ciała, pod oczy, balsamy do ust, emulsje do i po opalaniu, żele do kąpieli. Dodatek aloesu jest także w kosmetykach do higieny codziennej np. szamponach, mydłach, dezodorantach, odżywkach do włosów i wielu innych.
Jeśli mamy swój aloes i chcemy wykorzystać go do celów leczniczych, to roślina musi mieć 3 lata. a liście ok. 20 cm. Na tydzień przed zbiorem przestajemy go podlewać. Z aloesu możemy sporządzić m.in. wzmacniające winko, syropy, mleczka.

Autor: Tamara Majer 

Aloes drzewiasty (Aloe arborescens)

Aloes jest sukulentem pochodzącym z Afryki Południowej. Grube, mięsiste liście są dość charakterystyczne dla tej rośliny. W lecznictwie aloes wykorzystywany jest od bardzo dawna.

Aloes zawiera wiele cennych związków, są to między innymi kwasy organiczne, glikozydy goryczkowe, żywice, garbniki a także olejki eteryczne. W roślinie obecny jest karoten oraz witamina C. W aloesowym soku (wysuszonym) wyodrębnia się aloinę- glikozyd, żywicę oraz inne substancje czynne. W tej formie aloes jest często wykorzystywany w lecznictwie. Działa stabilizująco na trawienie, pobudza apetyt. Świeży sok pomaga goić rany, owrzodzenia i choroby skórne. 

Aloes drzewiasty - Aloë arborescens
Aloes uzbrojony - Aloë ferox

Aloes drzewiasty w naturalnych warunkach może osiągać nawet 5 metrów wysokości - na mięsistej łodydze wyrastają grube, pokryte woskowym nalotem, lancetowate liście. Roślinę tę wykorzystywali już starożytni Egipcjanie - istnieje legenda, według której Kleopatra kąpała się w soku z aloesu, aby zachować młodość, zdrowie i urodę. Liście aloesu wieszano także nad drzwiami domów - miało to zapewnić całej rodzinie dostatek i zdrowie przez cały rok, a także ochronić przed złymi duchami. Aloes w 
nowoczesnej fitoterapii stosuje się w leczeniu chorób przewodu pokarmowego (zaparcia, brak apetytu, uszkodzenia wątroby), w chorobach krwi, płuc oraz oczu. Zewnętrznie można nim leczyć schorzenia skóry: infekcje grzybicze i bakteryjne, łuszczycę, poparzenia i rany. Aloes wykazuje także działanie immunostymulujące, biostymulujące oraz antyrakowe.

Surowiec: Sok z liści aloesu. Skład chemiczny: W miąższu liści znajdują się aminokwasy egzogenne, stymulatory biogenne, aloina, żywice, antrazwiązki, niewielkie ilości witamin z grupy A, C, B1, B2, B3 i B12 (w ilościach śladowych). Zawiera także duże ilości biopierwiastków takich jak: potas, wapń, magnez, sód, fosfor, cynk, siarka, żelazo oraz śladowo krzem, mangan, nikiel, bor, glin, lit, chrom, miedź, molibden oraz bar.

Zastosowanie: Wyciągi z aloesu działają pobudzająco na przemianę materii, przeczyszczająco, żółciotwórczo, tonizująco, regenerująco na komórki skóry. Aktywizuje układ odpornościowy i pomaga w utrzymaniu równowagi kwasowo-zasadowej, pomaga obniżyć poziom cukru i cholesterolu i pomaga zachować odpowiednie proporcje pomiędzy HDL a LDL, ma działanie blokujące wchłanianie metali ciężkich, wspomaga wchłanianie składników odżywczych z przewodu pokarmowego. Działa także bakteriobójczo, wirusobójczo i 
grzybobójczo.
Uwaga: nie należy stosować u chorych na nowotwory.

http://www.kazior5.com/zielnik.htm#ALOES 

Aloes (Aloe L.)
Jest to wiecznie zielona roślina o charakterze drzewiastego sukulenta. Należy do rodziny Liliowatych (Liliaceae) liczących 180 gatunków. Występuje w warunkach naturalnych w południowej Afryce oraz na Półwyspie Arabskim. Rośnie na ubogich w wodę glebach, piaszczystych i terenach kamienistych. Uprawiana jest we wielu krajach o klimacie gorącym, natomiast w krajach strefy umiarkowanej, hoduje się jako roślinę pokojową i szklarniową. Aloes drzewiasty (Aloe arboresens) osiąga w stanie naturalnym 
wysokość do 5 m ale hodowany w Polsce nie przekracza wysokości 1 m.
Wytwarza silnie rozgałęzione cylindryczne korzenie, z których wyrasta silna, prosta łodyga, rozgałęziająca się w części górnej a dolnej pokryta fragmentami uschniętych obumarłych liści. U podstawy liści wyrasta nieraz po kilka odrostów, służących do wegetatywnego rozmnażania się rośliny. Liście są łodygowate, mięsiste, zielone, pokryte woskowym nalotem. Ich brzegi mają ostre kolce. Kwiaty wykształca tylko w warunkach naturalnych, bardzo rzadko domowych.
Surowiec
Do celów farmaceutycznych i doraźnego użytku domowego obrywa się liście ale nie ścina się ich metalowym nożem. Otrzymuje się z nich świeży sok z aloesu. Surowiec powinien pochodzić z roślin co najmniej trzyletnich i przed dalszym użyciem należy przechowywać go w lodówce do 10 15 dni. Służy do fabrycznego przerobu na płynne lub stałe preparaty doustne, roztwory do injekcji, do użytku zewnętrznego oraz sporządzania prostych wyciągów w warunkach domowych. Do tych celów nadają się też liście 
innych pokrewnych gatunków: Aloe ferfox L, Aloe Africans Mill, Aloe vera L. Sok w postaci nieprzetworzonej służy jako silnie działający środek przeczyszczający.
Związki czynne
Świeże liście aloesu oraz wyciśnięty z niego sok zawierają wielocukry połączone z białkami o konsystencji śluzowatej a w sród nich aloektynę jako podstawowy związek leczniczy, hydroksyantrazwiązki jako główny aloina, kwasy organiczne, witaminy rozpuszczalne w wodzie, znaczne ilości soli mineralnych cynk, miedź, magnez, żelazo, mangan, bor, molibden.
Właściwości lecznicze
Sok z aloesu zawiera w swoim składzie substancje nazwane stymulatorami biogennymi. Mają one działanie przeciwzapalne, bakteriobójcze i bakteriostatyczne, przeciwbólowe w neuralgiach i bólach głowy, regenerujące błony śluzowe i skórę, żółciopędne i żółciotwórcze, przeczyszczające, hamujące rozwój niektórych nowotworów a przede wszystkim immunostymulujące czyli pobudzające i regenerujące mechanizmy obronne organizmu człowieka. Służyć może do leczenia oparzeń popromiennych. Gorzki smak aloiny 
pobudza wydzielanie soku żołądkowego. Pomocniczo jest używany w leczeniu niedokrwistości. Przeciwskazania preparatów z aloesu nie wolno używać w chorobach wątroby, zapaleniu pęcherzyka żółciowego, krwotokach, ciąży, u dzieci do 12 roku życia. 
Zastosowanie
Preparaty oparte na bazie aloesu stosuje się w nieżycie żołądka i jelit, wrzodziejącym zapaleniu jelita grubego, wrzodzie żołądka i dwunastnicy, stach kurczowych mięśni, nerwobólach, bólach stawów na tle reumatycznym, w astmie oskrzelowej, chorobach oczu ( zapaleniu rogówki, zmętnieniu, zmianach zwyrodnieniowych, stanach po jej przeszczepieniu, zapaleniu spojówek ), w leczeniu oparzeń, owrzodzeniach skóry, pęknięciach skóry, w leczeniu ukąszeń przez zwierzęta i owady, wysypkach, odleżynach, w 
chorobach przyzębia i zapaleniu błony śluzowej jamy ustnej. Może służyć jako środek przeczyszczający ale obecnie jest rzadziej stosowany ze względu na możliwość uszkodzenia komórek wątroby.

Przetwory
Obecnie najbardziej popularne na naszym rynku są roztwory wodne soku z aloesu.
Wino aloesowe Stosować je można w chorobie wrzodowej żołądka i dwunastnicy, owrzodzeniu jelita grubego. Przepis liście rodziny trzyletniej zrywa się, myje i wkłada do lodówki na 7 10 dni. Bierze się 50 dkg liści, usuwa kolce i kroi na kilkucentymetrowe kawałki. Potem należy je zmiksować i dodać 1 l wina czerwonego, 50 dkg miodu. Po starannym wymieszaniu składników pozostawić w zamkniętym i ciemnym naczyniu na 3 5 dni. Wino cedzi się, rozlewa do butelek i przechowuje w lodówce. Dawkowanie 
w pierwszym tyg. 3 x 1 łyżeczkę do herbaty, a następnych 2 - 3 miesiącach 3 x 1 łyżeczkę do herbaty. Po tym okresie przyjmowania specyfiku należy zrobić przerwę 1 2 tygodniową i powtórzyć następny cykl.
Napar aloesowy Stosuje się do płukania jamy ustnej i gardła, przemywania przewodów nosa, obmywania sromu i odbytu, tamponowania, okładów na wrzody i ropiejące rany, do wlewek dodbytniczych w zapaleniach odbytu i odbytnicy. Przepis pociąć liście na drobne kawałki i włożyć do termosu. Dodać liście szałwii i kwiatów nagietka lub liści babki lancetowatej. Zalać 1 szklanką wrzącej wody, zakręcić termos i pozostawić na 1 godz.

Miód aloesowy Zmiksować pocięte liście (zmiażdżyć). Na każde 100g miazgi dodać 200g miodu, po czym powoli ogrzewać do wrzenia. Przecedzić przez gęste sito i pozostawić w lodówce. Przyjmować po 1 łyżeczce rano na czczo oraz na 1 godz. przed obiadem. Jest środkiem ogólnie wzmacniającym, pobudzającym apetyt i przeciwnieżytowym.

lek. med. Andrzej Janus

http://www.janus.net.pl

http://www.naturalnamedycyna.pl/domowa-apteka/aloes 

Liście aloesu wieszano także nad drzwiami domów miało to zapewnić całej rodzinie dostatek i zdrowie przez cały rok, a także ochronić przed złymi duchami. Aloes w nowoczesnej fitoterapii stosuje się w leczeniu chorób przewodu pokarmowego (zaparcia, brak apetytu, uszkodzenia wątroby), w chorobach krwi, płuc oraz oczu. Zewnętrznie można nim leczyć schorzenia skóry: infekcje grzybicze i bakteryjne, łuszczycę, poparzenia i rany. Aloes wykazuje także działanie immunostymulujące, biostymulujące 
oraz antyrakowe.
Surowiec: Surowiec otrzymuje się najczęściej z gatunków A. ferox i A. africana, dostarczających alony przylądkowej Cap-Aloe lub z A . barbadensis (A. vera), dostarczającego Aloë barbadensis, inaczej Curacao Aloë, alony barbadoskiej. Trzecim gatunkiem z Afryki wschodniej, dostarczającym Socotra Aloë, jest A. perryi. Alonę otrzymuje się, ścinając liście aloesu u nasady i stawiając je razem pionowo. Sok wypływający samoistnie, zagęszcza się przez ogrzewanie lub odparowywanie na słońcu. Często 
stosuje się też suszenie rozpyłowe. Wygląd alony jest zależny od pochodzenia surowca i sposobu otrzymywania. Zwykle są to nieregularne, ostrokanciaste bryłki o barwie ciemnozielonej, brunatnej lub niemal czarnej, często pokryte pyłem i rozpadające się pod wpływem ucisku

Skład chemiczny: W miąższu liści znajdują się aminokwasy egzogenne, stymulatory biogenne, aloina, żywice, antrazwiązki, niewielkie ilości witamin z grupy A, C, B1, B2, B3 i B12 (w ilościach śladowych). Zawiera także duże ilości biopierwiastków takich jak: potas, wapń, magnez, sód, fosfor, cynk, siarka, żelazo oraz śladowo krzem, mangan, nikiel, bor, glin, lit, chrom, miedź, molibden oraz bar.

Zastosowanie: Wyciągi z aloesu działają pobudzająco na przemianę materii, przeczyszczająco, żółciotwórczo, tonizująco, regenerująco na komórki skóry. Aktywizuje układ odpornościowy i pomaga w utrzymaniu równowagi kwasowo-zasadowej, pomaga obniżyć poziom cukru i cholesterolu i pomaga zachować odpowiednie proporcje pomiędzy HDL a LDL, ma działanie blokujące wchłanianie metali ciężkich, wspomaga wchłanianie składników odżywczych z przewodu pokarmowego. Działa także bakteriobójczo, wirusobójczo i 
grzybobójczo.
Uwaga: nie należy stosować u chorych na nowotwory.

http://www.zielnik.biz/aloes/ 

Aloes uzbrojony zastosowanie

Właściwości (zastosowanie): alona (sok wytwarzany z liści aloesu) oprócz wielu innych zalet ma także silne właściwości przeczyszczające, przyspiesza gojenie ran, stymuluje produkcję żółci. Stosowany jest także jako odtrutka na jad żmii (wymaga to jednak pewnej zajomości przeprowadzenia tego zabiegu) i czasem przy oparzeniach.

Dawkowanie: Porcja aloesu jako środka przeczyszczającego powinna być dokładnie określona. Zależna jest od wagi ciała i płci. Najlepiej w tym przypadku skonsultować to z lekarzem lub farmaceutą.

W przypadku ran myjemy liść aloesu, usuwamy "kolce", następnie rozdzieramy liść wzdłuż i przykładamy środkiem (wewnętrzną stroną liścia) na ranę, na koniec zakładamy opatrunek. Po kilku godzinach (8-10 h) bandaż należy wymienić.

http://www.1000rad.pl/aloes-uzbrojony-zastosowanie-2 

Twój przyjaciel aloes

Ma wiele właściwości leczniczych, wspaniale nawilża skórę. Dlatego często używany jest w medycynie naturalnej i kosmetyce.

Gdybyś miała w domu miejsce na jedną tylko roślinę, wybierz aloes. Ma aż 200 substancji leczniczych.
Roślina na oparzenia

Nie ma drugiej takiej, która dawałaby lepsze efekty w leczeniu uszkodzeń skóry spowodowanych przez wysoką temperaturę. Jeśli oparzysz się, przetnij na pół liść aloesu i przyłóż go miąższem do ciała. Możesz też obrać go ze skórki, zmiażdżyć i z samego miąższu robić okład 23 razy dziennie. Łagodzi on ból, przyspiesza gojenie się skóry, a ślad po oparzeniu jest mniej widoczny. Aloes przyspiesza regenerację tkanek. Jednocześnie zmniejsza stan zapalny, nawilża, hamuje rozwój wirusów i bakterii.
Balsam dla śluzówek

Aloes przyspiesza gojenie się także błon śluzowych przewodu pokarmowego. Wzmacnia naturalną ich ochronę, a w przypadku żołądka neutralizuje drażniące działanie soków trawiennych. Domowe wino z aloesu zmniejsza np. nadkwasotę, zgagę, wzdęcia, działa przeciwwrzodowo. Oberwij kilka liści z 3-, 4-letniej rośliny, umyj, osusz i włóż do lodówki na 710 dni. Potem usuń z nich kolce i zmiksuj pokrojone liście. Dodaj do nich 0,5 l czerwonego wina, 50 dag miodu i pozostaw w naczyniu (ustaw je w ciemnym 
miejscu) na 35 dni. Przecedź i przelej do butelki z ciemnego szkła. Pij po łyżeczce 3 razy dziennie.

http://www.kobieta.pl/zdrowie/medycyna/zobacz/artykul/twoj-przyjaciel-aloes/ 

aloes sok 1000ml -35,50 PLN

Przeznaczony dla osób osłabionych, z niską odpornością oraz szczególnie dbających o wygląd skóry. Sok z aloesu jest uzyskany dzięki opatentowanej technologii TTS (krótki czas, kontrolowana temperatura, nadzorowane warunki higieniczne). Wykazuje wysoką aktywność biologiczną. Ponieważ nie zawiera żadnych substancji zagęszczających, jest błyskawicznie wchłaniany przez organizm. Sok z aloesu wspiera odporność organizmu. Regularne zażywanie przyczynia się do naturalnej odporności przeciw- 
infekcyjnej organizmu, do utrzymania zdrowia fizycznego oraz wspomaga trawienie i pracę jelit. Szczególne właściwości soku z aloesu sprawiają iż pomaga w utrzymaniu pięknej i zadbanej skóry. Pamiętaj, że zdrowy tryb życia i zrównoważony sposób odżywiania zapewniają prawidłowe funkcjonowanie organizmu i zachowanie dobrej kondycji.

http://fragaria.pl/index.php?page=shop.product_details&flypage=flypage.tpl&product_id=1003&category_id=220&option=com_virtuemart&Itemid=28 

Nalewka z aloesu - lecznicze właściwości

O leczniczych właściwościach aloesu mówi się wiele,. Wiadomo, że sama roślina ma działanie zmniejszające stany zapalne, wzmacniające organizm i przyspieszające regenerację tkanek. Dodatkowo działa przeciwbakteryjnie, przeciwwirusowo i przeciwgrzybiczo oraz obniża poziom "złego" cholesterolu i cukru we krwi.

Nalewka z aloesu ponadto łagodzi problemy żołądkowe. Można ją stosować przy zaparciach, jako środek przeczyszczający oraz w przypadku niestrawności. Poznaj sprawdzony przepis na nalewkę z aloesu i ciesz się dobrym zdrowiem przez długie lata.


Nalewka z aloesu ze spirytusem

Nalewka z aloesu ze spirytusem - składniki:
- 1/2 l soku aloesowego
- 1/2 l miodu pszczelego
- 1/2 l spirytusu
- 1/2 l soku z cytryn

Nalewka z aloesu ze spirytusem - sposób przygotowania:
Sok z aloesu można kupić w aptece. Można go także przygotować z aloesu rosnącego w domu. Roślina nie może być starsza niż pięć lat. Należy 3 dni przed robieniem nalewki, zdjąć ją z okna i nie podlewać. Następnie oderwać najniższe listki, umyć i przełożyć do lodówki. Po kilku dniach obrać ze skórki. Miąższ pokroić na kawałki a następnie zmielić. Aby otrzymać1/2 l soku z aloesu należy zużyć dość duży krzaczek. Następnie do soku z aloesu dodajemy płynny miód pszczeli (jeśli miód się 
skrystalizował należy ogrzać go w kąpieli wodnej), spirytus i sok z cytryn. Całość dokładnie mieszamy. Gotową nalewką przelewamy do ciemnych butelek, odstawiamy w chłodne i ciemne miejsce na tydzień, co jakiś czas wstrząsamy butelkami. Po tygodniu nalewka z aloesu jest gotowa.

Nalewka z aloesu z czerwonym winem
Nalewka z aloesu z czerwonym winem - składniki:
- kilka liści z co najmniej 3 letniego aloesu
- 1/2 l czerwonego wina wytrawnego
- 50 dag miodu pszczelego

Nalewka z aloesu zz czerwonym winem - sposób przygotowania:
Z aloesu oberwać kilka dużych liści, umyć, osuszyć, włożyć do lodówki na tydzień. Po tym czasie odważyć 50 dag aloesu. Poobcinać kolce, zdjąć skórkę, miąższ dokładnie zmielić. Do miazgi dodać 1/2 l czerwonego wina, dokładnie wymieszać, dodać 50 dag miodu, ponownie wymieszać. Naczynie szczelnie zamknąć, wino odstawić w ciemne chłodne miejsce na pięć dni. Po tym czasie przecedzić wino przez sitko i porozlewać do ciemnych butelek. Nalewka z aloesu z winem powinna być trzymana w lodówce.

http://www.ofeminin.pl/zdrowe-odzywianie/nalewka-z-aloesu-przepis-na-nalewka-z-aloesu-f77829.html 

SOK Z ALOESU

Suplement diety
Objętość netto: 0,5 l / 1 l
Sok z aloesu otrzymywany jest z miąższu liści aloesu najnowszą technologią zapewniającą mu łagodny, neutralny smak. Sok z aloesu wspomaga odporność oraz pozytywnie wpływa na przemianę materii i procesy trawienne. Może być składnikiem diet oczyszczających organizm.
Zastosowanie: sok z aloesu polecany jest ze względu na korzystny wpływ na układ odpornościowy i pokarmowy. Polecany jest osobom chcącym utrzymać dobrą kondycję organizmu, narażonym na stres, a także osobom w podeszłym wieku.
Zalecane spożycie: należy przyjmować 50 ml (5 łyżek) soku z aloesu dziennie, jednorazowo lub podzielone na 2 lub 3 porcje. Pić najlepiej na 1 godzinę przed posiłkiem. Sok z aloesu można pić nierozcieńczony lub z dodatkiem soku owocowego. Nie należy przekraczać zalecanej porcji do spożycia w ciągu dnia.
Suplement diety nie może być stosowany jako substytut zróżnicowanej diety.
Utrzymanie prawidłowego stanu zdrowia wymaga zrównoważonego odżywiania i prowadzenia zdrowego stylu życia.
Uwaga! Może wytrącić się naturalny osad. Przed użyciem wstrząsnąć.
Skład: sok z aloesu 99,8%, benzoesan sodu (substancja konserwująca), kwas cytrynowy (regulator kwasowości), sorbinian potasu (substancja konserwująca).
Przechowywanie: przechowywać w temp. pokojowej, po otwarciu w lodówce. Przechowywać w sposób niedostępny dla małych dzieci.