Umieszczenie w gruncie specjalnych wkładek metalowych lub z tworzyw sztucznych w celu wzmocnienia gruntu poprzez poprawienie własności mechanicznych tych gruntów. Konstrukcja z gruntu zbrojo nowego składają się z elementów formujących ścianę i połączonych z nimi umieszczonych w zasypce warstw zbrojenia z materiału cechującego się dużą wytrzymałości na rozciąganie. Zbrojenie nadaje masywowi zasypki zdolność przenoszenia sił ścinających i poziomych rozciągających. Powoduje zmniejszenie parcia zasypki i stanowi zakotwienie ściany. Przekazywanie sił między zbrojeniem a gruntem jest dzięki parciu. Zbrojenie gruntu przeprowadza się budując konstrukcje od dołu i w ten proces nazywa się zbrojeniem klasycznym w przeciwieństwie do zbrojenia które wykonuje się od góry.

Pierwsze zbrojenie było wykonane z płaskowników stalowych, elementem czołowym był profil stalowy. Następnie zaczęto stosować do budowy lica element stalowy żelbetowy który miał zabetonowane wkładki stalowe, celem umożliwienia połączenia ze zbrojeniem .

Konstrukcje gruntu zbrojonego stosuje się do budowy nasypów drogowych, kolejowych, wałów przeciwpowodziowych celem zmniejszenia objętości mas ziemnych układanych w tym celu lu zastąpienia żelbetowych konstrukcji oporowych.

Obecnie zamiast wkładek metalowych których trwałość jest mała stosuje się powszechnie tworzywa sztuczne geosyntetyki, w tym celu produkowane są w postaci geotkanin i geosiatek geowłóknin, geomembran. Konstrukcje oporowe z gruntu zbrojonego można tworzyć wykonując lico z elementem najczęściej żelbetowym lub tworząc twz lico miękkie poprzez odpowiedni odwinięcie materiału zbrojenia od góry. Miękkie lico najczęściej obkłada się specjalna strukturą, następnie obsypuje się nim i obsiewa trawą lub inną roślinnością gruntu zbrojonego można budować ściany oporowe ze ścianą czołową sztywną lub miękką o kącie pocylenia około 70-90stopni, skarpy nasypó o kącie pochylenia <70 stopni ze ścianą czołową miekką. Poza zbrojeniem w postaci geosyntetyków do tworzenia konstrukcji oporowych stosuje się specjalne kosze metalowe zwane gabionami. Układa się je na ścianie czołowe, wypełnionych kamieniami i montując do tych koszy zbrojenie wprowadzane w nasyp. Gabiony układane są pionowo jeden na drugim lub z przesunięciem tworząc ścianę o łagodniejszym kącie nachylenia. Do zbrojenia można stosować opory kaszyca, ścian zakotwiona oponami, konstrukcje z gruntu zbrojonego.

Zakotwienie prętowe. Są szeroko stosowane na świecie. Jest to technika zbrojenia gruntu i stosowana w warunkach In situ. Zbrojenie klasyczne narusza strukturę naturalną gruntu. Do zbrojeń prętowych zalicza się gwoździe, kotwy, mikrofale. Ich cechą wspólną jest skład konstrukcji w postacie nośnego elementu który może stanowić pojedynczy pręt wiązka prętów lub kabli, rura lub inny kształtownik ze stali otoczony zastrzykiem zaczynu cementowego. Gwoździe użyte do zabezpieczania skarp i zboczy, kotwy d kotwienia ścian oporowych, róznych obudów wykopów i innych konstrukcji oraz do zabezpieczania skarp i zboczy. Mikrofale do wzmacniania podłoży pod nowe obiekty i do fundamentów istniejących w pobliżu osuwisk. Kotwy gruntowe są konstrukcjami sprężonymi różnią się od gwoździ tym ze pracują tylko na odcinku zwanym buławą. Wiercenie otworów pod kotwy : świdrem spiralnym, końcówką na żerdzi wiertniczej w rurze osłonowej lub w osłonie cieczy toksotropwej lub zaczynu. Formowanie buławy odbywa się na zasadzie iniekcji po wprowadzeniu zbrojenia.do otworu wykonanego w rurze obsadowej wprowadzamy rrę z otworami otoczonymi opaską gumową (manszetem) w miejscu gdzie ma być wykonany zastrzyk. Następnie do otworu wprowadza się ciecz tiksotropową lub zaczyn i wyciąga się rurę obsadową. Do rury z otworami wprowadza się końcówkę iniekcyjną w postaci przewodu gumowego lub rury stalowej zaklepionej od dołu z otworami w dolnej częci i uszczenieniem pomiędzy końcówką a rurą iniekcyjną. To uszczelnienie to oringi. W miejscu gdzie chcemy zrobić zastrzyk otwory w końcówce iniekcyjnej muszą się pokryć z otworami w rurze iniekcyjnej. Zaczyn podany pod ciśnieniem podany końcówką iniekcyjną przerywa moment przebicia się przez z w otworem i wchodzi do otaczającego gruntu.