Antonio Gaudi

Świątynia Pokutna Świętej Rodziny –Sagrada Familia

Planowane zakończenie budowy przewidziane jest na 2026r., w setną rocznicę śmierci Gaudiego.

Świątynia, której budowa trwa od 1882r. została poświęcona przez Benedykta XVI w dniu 7.11.2010r. jako bazylika mniejsza.

Budowę rozpoczął architekt Paul Villard, powstała wówczas podziemna krypta.

Ze względu na konflikty z Joan Martellem, prezesem Stowarzyszenia Wiernych, którego to pomysłem była budowa świątyni, Villard zrezygnował z pracy.

Joan Martell polecił kontynuowanie dzieła 31letniemu Antoniemu Gaudi.

Gaudi zmienił całkowicie pierwotne plany, zastępując je bardzo odważnym i oryginalnym własnym pomysłem.

Fasada Narodzenia Bożego jest pierwszą częścią , którą Gaudi pragnął zostawić wykończoną( i zostawił)- jako dowód i przykład dla swoich następców; zdawał on sobie sprawę, iż niemożliwym byłoby zrealizowanie tak wielkiego dzieła jakie zaprojektował w czasie jednego ludzkiego życia.

Zaprojektowanych zostało 18 wież- 12 najniższych poświęconych apostołom,

4 wyższych –Ewangelistom; kolejna wieża powyżej absydy poświęcona Najświętszej Marii Pannie, a najwyższa, wieńcząca całą budowę, Chrystusowi.

Jeśli już teraz świątynia, będąca wciąż w budowie, gromadzi miliony odwiedzających z całego świata budząc ich zachwyt, to po zakończeniu będzie to jedno z największych dzieł stworzonych przez człowieka.

Prawie wszystkie elementy budowy są charakterystyczne dla Gaudiego, tylko niektóre formy mogą przypominać styl neogotycki, w jakim to świątynia miała być zbudowana. Wszystkie pilastry i kolumny są ustawione nader precyzyjnie, aby uniknąć nawet najmniejszych odchyleń.

Charakterystycznym dla fasady Narodzenia Bożego jest przeogromne bogactwo figur i elementów dekoracyjnych, natomiast wewnątrz świątyni ilość tych dekoracji jest znacznie mniejsza.

Obydwie fasady Narodzenia Bożego i Męki Pańskiej mogłyby stanowić osobne budynki, niezależnie od reszty kościoła.

Architektura katedry w Kolonii podziwiana przez Gaudiego , służyła mu jako źródło inspiracji przy projektowaniu niektórych szczegółów, jednakże były one przekształcane wg. własnej koncepcji.

Rzeźby, które wykonał Joseph M.Subiras, są przynależnymi do sztuki współczesnej i zdaniem niektórych krytyków nie mogłyby być ani akceptowane ani umieszczone w fasadzie Narodzenia, gdyby żył Gaudi.

Największą i główną fasadą prowadzącą do nawy środkowej ma być fasada Chwały Bożej (zaprojektowana w przeważającej części przez Gaudiego) pokazująca drogę Chrystusa poprzez śmierć aż do Wniebowstąpienia.

Z tą fasadą połączony będzie zewnętrznymi schodami taras, gdzie powstaną pomniki Ognia i Wody. Woda spadająca z wysokości 20 m. metrów dzielić się będzie na cztery kaskady symbolizujące rzeki raju ziemskiego i źródła Apokalipsy.

Portyk podtrzymywany będzie przez siedem kolumn poświęconych darom Ducha Świętego jak miłość, wytrwałość, inteligencja, mądrość, wyrozumiałość, wiedza, bojaźń boża.

U podstawy tych kolumn pojawi się siedem grzechów głównych-skąpstwo, lenistwo, gniew, zazdrość, obżarstwo, pycha, rozpusta, zaś powyżej wymienione będą cnoty -szlachetność, pracowitość, cierpliwość, miłosierdzie, wstrzemięźliwość, czystość obyczajów.

W 1926r., kiedy zmarł Gaudi, zakończoną była budowa tylko jednej wieży.

Podczas wojny domowej część dokumentów zaginęła, pozostały tylko plany i gipsowy model świątyni.

UNESCO uznało dzieło Gaudiego, czyli fasadę Narodzenia Bożego, a także kryptę podziemną za dziedzictwo kulturalne ludzkości.

Istniał nawet projekt, aby bazylikę zaliczyć do siedmiu cudów świata.

Na dwóch tablicach z brązu(każda ważąca 2 tony)umieszczonych przed przyszłym wejściem głównym z fasady Chwały Bożej wyrzeźbionych jest w 54 językach Imię Pańskie.

Lampa z rysunkiem orła symbolizuje Jana Chrzciciela.

Na ścianie fasady Męki Pańskiej znajduje się kryptogram – kwadrat z 16 cyframi, przy wszystkich 310 możliwych kombinacjach suma tych cyfr wynosi zawsze 33- przypuszczalny wiek Chrystusa w chwili Jego śmierci.