Tematem naszej prezentacji jest Giełda Papierów Wartościowych, która ma swoją siedzibę w Warszawie. Z racji tego, że Giełda to bardzo obszerny temat i zapewne cały dzień nie wystarczyłby żeby wyczerpująco omówić wszelkie zagadnienia z nią związane to chcielibyśmy Wam krótko przedstawić zagadnienia Giełdy zarówno ze strony zwykłego szarego człowieka, który chciałby zacząć inwestować na giełdzie jak i ze strony spółki akcyjnej, która chciałaby wejść na rynek giełdowy. Oprócz tego przedstawimy Wam historię giełdy, władze giełdy, umiejscowimy giełdę na rynku finansowym i przedstawimy działanie giełdy.

Na początku chciałabym się od Was dowiedzieć, czym jest giełda, z czym Wam się kojarzy giełda i czy ktoś z Was próbował już swoich sił na giełdzie?

Andrzej Dorosz i Mieczysław Puławski sformułowali następującą definicję giełdy.

Ten sam Mieczysław Puławski przeprowadził badania nad początkami polskiej giełdy. Według niego pierwszą giełdę powołano w 1757 roku w Warszawie i była to giełda wekslowa. 11 lat później zaczęto notować na niej inne papiery wartościowe. Następczynią tej giełdy była Warszawska Giełda Kupiecka powstała w 1817, która początkowo była giełdą towarową. W trakcie I wojny Światowej giełda przestała działać, ale już w dwudziestoleciu międzywojennym ponownie pojawiły się, tym razem nie jedna giełda, a giełdy w Warszawie, Poznaniu, we Lwowie, w Łodzi, Krakowie i w Wilnie. II Wojna Światowa przerwała działanie tych giełd, a po odrodzeniu Polski władza komunistyczna nie chciała utworzyć giełdy. Dopiero 22 marca 1991 roku, po ponad 50 latach przerwy w działaniu giełdy Sejm uchwalił ustawę – Prawo o publicznym obrocie papierami wartościowymi i funduszach powierniczych. Art. stanowi, ze….

Dzięki tej ustawie już 12 kwietnia 1991 roku powołano Giełdę Papierów Wartościowych w Warszawie. Początkowo bardzo mała giełda, zaczęła się rozwijać w przyspieszonym tempie, co doprowadziło do tego, ze dzisiaj Giełda Papierów Wartościowych w Warszawie jest jedną z największych giełd środkowoeuropejskich.

Obecnie giełda jest regulowana następującymi aktami prawnymi.

Jeśli chodzi o władze Giełdy i jej kompetencje to odpowiedzi znajdziemy w Statucie Giełdy. I tak paragraf 7 stanowi, ze organami Giełdy są Walne Zgromadzenie Akcjonariuszy, Rada Giełdy i Zarząd Giełdy.

Walne Zgromadzenie akcjonariuszy to organ nadzorczy. Podczas Walnego Zgromadzenia Akcjonariuszy podejmowane są uchwały w sprawie….

Decyzje walnego zgromadzenia są podejmowane większością głosów. W spółkach akcyjnych najczęściej jedna akcja daje prawo do jednego głosu. W przypadku Giełdy jest inaczej. W statucie zapisano, ze inni niż Skarb Państwa akcjonariusze mający ponad 10% głosów mają prawo jedynie do 10% głosów. Z kolei akcje posiadane przez Skarb Państwa dają prawo do dwu głosów. Taka regulacja pozwala zachowanie kontroli nad giełdą. W rezultacie wszelkie strategiczne decyzje podejmuje Skarb Państwa, który jest reprezentowany przez Ministerstwo Skarbu Państwa.

Kolejnym organem Giełdy jest Rada Gieldy. Na jej czele stoi Prezes. Obecnie jest nim Pan Wojciech Nagel. tj… Rada Giełdy sprawuje nadzór nad działalnością Giełdy, m. in ocenia sprawozdania Zarządu z działalności Spółki, ocenia wnioski Zarządu w kwestii podziału zysku lub pokrycia straty i przedstawia swoje oceny Walnemu Zgromadzeniu. Ponadto Rada na wniosek Zarządu zatwierdza regulamin Zarządu Giełdy i uchwala Regulamin Rady Giełdy.

Ostatnim organem Giełdy jest Zarząd Giełdy. Obecnie Zarząd liczy 4 członków.

Paragraf 20 Statutu Gieldy stanowi, ze….

O funkcjach giełdy opowie już Wojtek.

Wielu z nas, wybierając studia na uczelni ekonomicznej, planowało, ze w przyszłości stanie się bogatymi biznesmenami, ale jak tego dokonać przy pomocy giełdy? oczywiście można otworzyć konto w jakimś funduszu inwestycyjnymi i zdać się na specjalistów, ale można też samemu stać się specjalistą w tej dziedzinie. Jak? Na to pytanie odpowiem Wam w krótkim poradniku o tym, jak zacząć inwestować.

Jak sądzicie, jaki jest pierwszy krok do inwestowania na giełdzie?

Po pierwsze trzeba wybrać i otworzyć odpowiedni rachunek inwestycyjny. Dzięki niemu będzie można samodzielnie tworzyć zlecenia, określając spółkę, ilość akcji i cenę kupna bądź sprzedaży. rachunki inwestycyjne można utworzyc m.in. w biurze maklerskim albo w banku. Wiele instytucji oferuje założenie takiego rachunku przez Internet.

Ale na co zwrócić uwagę podczas wyboru rachunku inwestycyjnego? Przede wszystkim trzeba uważnie przeczytać umowę takiego rachunku i sprawdzić wszystkie opłaty. Należy sprawdzić jaka jest roczna opłata za prowadzenie takiego rachunku, czy prowizja od transakcji polega na potrąceniu jakiegoś procenta od zlecenia czy jest to opłata stała niezależna od ilości kupionych akcji czy obligacji, a także jaki jest koszt przelewu z rachunku inwestycyjnego na inne konto. Znalazłam przykładową umowę rachunku inwestycyjnego, akurat z Deutsche Banku. Jak widać prowadzenie rachunku przez Internet jest o wiele bardziej opłacalne.

Kolejnym ważnym krokiem do inwestowania na giełdzie jest wybór strategii inwestowania. Specjaliści wyróżniają trzy główne strategie: analizę techniczną, analizę fundamentalną i analizę portfelową. Pamiętam, że prof. Janc na wykładzie omawiał krotko każdą ze strategii, więc jedynie przypomnę.

Analiza techniczna opiera się na badaniu wykresów i opiera się na trzech przesłankach, a mianowicie rynek dyskontuje wszystko, ceny podlegają trendom oraz historia się powtarza. Zwolennicy analizy technicznej (AT) twierdzą, że wszelkie czynniki, które mają wpływ na cenę są już w niej uwzględnione. Wynika to z przekonania, że zachowania cen odzwierciedlają zmiany w relacjach popytu i podaży. Mówiąc inaczej, analityk techniczny wychodzi z założenia, że nie trzeba badać czynników wpływających na cenę instrumentu lub dociekać przyczyn spadków lub wzrostów. Rynek wie wszystko i to on kształtuje cenę, dlatego też należy badać wykresy i wskażniki AT, aby skutecznie prognozować, w którą stronę rynek podąży. Rysując wykresy cen, analityk techniczny stara się odnaleźć w nich trend, czyli kierunek, w którym podążają ceny. Rozpoznanie trendu w jego wczesnej fazie pozwala dokonać transakcji, która powinna przynieść zyski (kupić, gdy tworzy się trend rosnący, sprzedać, gdy malejący). Analitycy zakładają bowiem, że istnieje większe prawdopodobieństwo tego, że trend będzie kontynuowany, niż że nastąpi jego odwrócenie.

Z kolei Celem analizy fundamentalnej jest monitorowanie i klasyfikowanie aktywów finansowych pod względem ich jakości inwestycyjnej (jako szacunkowej oceny ryzyka) oraz oczekiwanej stopy zwrotu. W przeciwieństwie do analizy technicznej analiza fundamentalna zakłada długoletnie inwestycje w jakąś spółkę i zarabianie na dywidendzie a nie na różnicy cen akcji. Tak jak napisałam na slajdzie, analiza fundamentalna zajmuje się badaniem przyczyn a nie skutków. Analizę fundamentalną przeprowadza się w kilku etapach.

Po pierwsze przeprowadza się analizę makroekonomiczną. Należy sprawdzić w jakim etapie cyklu koniunkturalnego jest rynek, czy jesteśmy w fazie recesji czy ożywienia. Do takiego badania bardzo przydają się tzw. wskaźniki wyprzedzające. Jednym z nich jest wskaźnik PMI (Purchasing Manager’s Index). Indeks ten tworzy się w oparciu o ankietę 400 menadżerów z całego kraju. Odpowiadają oni na pytania dotyczące sytuacji w swojej branży oceniając ją pod kątem nowych zamówień, poziomu zatrudnienia, poziomu produkcji i dostaw. Wskaźnik PMI jest publikowany co miesiąc przez firmę Markit.

Jeśli chodzi o analizę sektorową to inwestor musi przeanalizować spółki danej branży w którą chce zainwestować i sprawdzić, czy rozwija się cała branża czy wyłącznie pojedyncze przedsiębiorstwa, a także w jakiej fazie cyklu życia znajduje się sektor. Trzeba odpowiedzieć sobie na pytanie, czy za kilka, kilkadziesiąt lat nadal będzie popyt na produkty z danej branży.

Analiza sytuacyjna polega na analizie sytuacji w danej firmie, a w szczególności, jakie produkty wytwarza dana firma (czy asortyment jest zróżnicowany), jaką technologię stosuje dane przedsiębiorstwo a także jakie jest otoczenie zagraniczne spółki.

Według Adama Zaremby najważniejsza przy analizie fundamentalnej jest analiza finansowa spółek. Każda spółka notowana na giełdzie ma obowiązek regularnego publikowania sprawozdań finansowych. Na rynku głównym GPW prezentacja osiągnieć firmy jest Konieczna co kwartał, a na rynku New Connect co roku. Sprawozdania finansowe obejmują takie zestawienia jak rachunek zysków i strat, rachunek przepływów pieniężnych a także bilans.

Na samym końcu inwestor stara się sprawdzić, czy opłaca mu się kupić akcję czy obligację poprzez jej wycenę, ale nie będę podawać wzorów na wycenę akcji i obligacji, bo wiem, że pojawiły się one na poprzednich prezentacjach.

Kolejną metodą inwestowania jest analiza portfelowa,która zajmuje się budowaniem portfeli inwestycyjnych. Z racji tego, że wiąże się z nią dużo skomplikowanych teorii, raczej nie jest używana przez inwestorów indywidualnych. W dużym skrócie: celem analizy portfelowej jest wyeliminowanie ryzyka specyficznego tj. związanego funkcjonowaniem pojedynczej spółki. Dlatego też inwestorzy dążą do tego aby w swoim koszyku mieć akcje przedsiębiorstw, które charakteryzują się ujemnymi zależnościami, np. akcje przedsiębiorstw, które produkują broń i akcje przedsiębiorstw , które zajmuje się wycieczkami wakacyjnymi. Wiadomo bowiem, że w momencie wybuchu wojny czy zamieszek ludzie będą bardziej zainteresowani kupnem broni niż wycieczki, dlatego też ceny akcji pierwszej firmy wzrosną a drugiej zmaleją.

Oczywiście na giełdzie nie każdy odnosi sukces. Specjaliści przedstawili kilka błędów, które cechują początkowych inwestorów. Przede wszystkim sporo osób uważa, że na giełda daje szybki zysk, ze inwestując dzisiaj, można jutro zdobyć fortunę. Według specjalistów takie rozumowanie jest błędne, należy inwestować długoterminowo, w krótkim czasie inwestor, co najwyżej może osiągnąć straty.

Po drugie sporo osób podąża za tłumem i kupuje akcje spółki, które już zostały masowo wykupione. Takie postępowanie nie jest racjonalne, bowiem po wielkiej hossie jest duże prawdopodobieństwo ogromnego spadku, wiec w efekcie kupujemy już dosć drogie akcje, które za chwilę stracą na wartości a my nie będziemy w stanie ich sprzedać.

Kolejnym błędem podczas inwestowania jest granie pieniędzmi, których nie możemy stracić. Według specjalistów do gry na giełdzie powinniśmy używać wyłącznie pieniędzy, które są naszą nadwyżką w bilansie domowym. W przeciwnym wypadku może być sytuacja, ze będziemy musieli wycofać się z giełdy mimo pomyślnych notować naszych akcji, bo np. bank upomina się o ratę kredytu za mieszkanie.

Każdy inwestor powinien określić sobie poziom strat, które jest w stanie zaakceptować. W momencie gdy strata zaczyna się powiększać inwestor jak najszybciej powinien sprzedać akcje. Błędem jest wiec trzymanie akcji, których cena jest coraz niższa, bowiem istnieje większe prawdopodobieństwo, że cena dalej będzie maleć niż to, ze trend się odwróci i cena akcji nagle poszybuje w górę.

I ostatnim błędem jest brak uczenia się na tych błędach. Gdy raz stracimy pieniądze np. przez zbyt długie trzymanie akcji, której cena maleje to następnym razem powinniśmy o tym pamiętać i np. ustawić sobie zlecenia STOP LOSS w których określimy cenę akcji po której będziemy chcieli sprzedać te akcje uwzględniając poziom strat, które jesteśmy w stanie zaakceptować.

Grając na giełdzie trzeba jeszcze pamiętać o mało przyjemnej rzeczy a mianowicie o zapłaceniu podatku od osiągniętych zysków z akcji. Na szczęście nie trzeba samemu obliczać tego podatku. Robi to za nas biuro maklerskie lub bank i wysyła nam tzw. PIT-8C, który musimy przepisać potem do PITU-38 lub PITu 36 jeśli prowadzimy działalność gospodarczą, który później należy złożyć w Urzędzie Skarbowym. Wie ktoś może jak nazywa się ten podatek i ile wynosi? Na szczęście podatek ten nie jest płacony od każdego zysku ze sprzedazy akcji, ale od całego zysku. tzn. jeśli sprzedaliśmy akcje spółki X i uzyskaliśmy zysk 40 zł, ale później sprzedaliśmy akcje spółki Y i straciliśmy na tej transakcji 50 zł, to nie płacimy podatku, bo w ostatecznym rozrachunku nie zyskaliśmy, a stracilismy.

Ostatnim zagadnieniem, które zostanie poruszone w prezentacji jest sytuacja z punktu widzenia spółki. Jakie są wady i zalety wejścia na giełdę i w jaki sposób można wejść na giełdę. Czy ktoś wie, albo podejrzewa jakie mogą być wady i zalety?

Po pierwsze spółka ma łatwiejszy dostęp do kapitału bowiem w porównaniu z emisją prywatną, emisja publiczna jest bardziej efektywna. Dzięki temu spółka może szybko zrealizować długoterminowe cele spólki.

Po drugie spółce notowanej na giełdzie wzrasta wiarygodność kredytowa. Spółkom notowanym na giełdzie banki przyznają wyższe kredyty na korzystniejszych warunkach, często np. nie trzeba ubezpieczać takich kredytów.

Kolejną zaletą wejścia na giełdę jest poprawa płynności akcji. Akcje spółki notowanej na giełdzie można o wiele łatwiej sprzedać a ich cenę określa nieograniczony krąg inwestorów.

Zaletą wejścia na giełdę jest również poprawa wizerunku firmy. Wzmianki w prasie, prezentacje spółki podczas przedstawiania oferty podnoszą jej wiarygodność i wzmacniają zaufanie klientów spółki i dostawców.

Niestety wejście na giełdę ma również wady. Przede wszystkim problemem dla mniejszych spółek mogą być koszty wejścia na giełdę. Należy bowiem przygotować prospekt emisyjny, zapłacić doradcom prawnym i podatkowym, przeprowadzić i ubezpieczyć emisję.

Ponadto zmniejsza się udział dotychczasowych właścicieli w zyskach firmy. Po wejściu na giełdę współwłaścicielami firmy stanie się spory krąg inwestorów i część zysku trafi do nich w postaci dywidendy.

Innym dość istotnym problemem dla spółek jest obowiązek publikowania sprawozdań finansowych z których może korzystać nie tylko potencjalny inwestor, ale również konkurencja i dostawcy. Ujawnienie np. przejściowych kłopotów finansowych może się zakończyć utratą zaufania kontrahentów.

I na koniec droga spółki na giełdę. Jak widać na załaczonym rysunku, najpierw właściciele muszą zdecydować o tym, że spółka powinna trafić na giełdę. Jak wiadomo na giełdzie notowane są wyłącznie spółki akcyjne, jednakże właściciele spółki, która posiada inną formą prawną (np. spólkę zoo) mogą dośc prosty sposób przekształcić te spółkę na spółkę akcyjną poprzez podwyższenie kapitału zakładowego do odpowiedniego minimum, przygotowanie planu przekształcenia, podjęcia uchwały o przekształceniu i wpisaniu przekształconej spółki do KRS.

Kolejnym krokiem jest uchwała Walnego Zgromadzenia o  o ofercie publicznej akcji, ich dematerializacji oraz ubieganiu się o dopuszczenie akcji spółki do obrotu na rynku regulowanym. 
Konsekwencją decyzji ubiegania się spółki o dopuszczenie do obrotu na rynku regulowanym, jest konieczność sporządzenia prospektu emisyjnego, co wymaga nawiązania przez spółkę współpracy z następującymi podmiotami:

* biegłym rewidentem, który będzie odpowiedzialny za zbadanie sprawozdań finansowych zamieszczonych w prospekcie emisyjnym

* biurem maklerskim, które będzie pełnić funkcję oferującego akcje spółki w ofercie publicznej.

Następnie prospekt emisyjny musi zostać zatwierdzony przez KNF.

Emitent powinien złożyć do Krajowego Depozytu (KDPW) stosowne dokumenty wraz z wnioskiem o rejestrację w celu rejestracji papierów wartościowych, o których dopuszczenie do obrotu giełdowego zamierza się ubiegać. Po zakończeniu oferty, spółka składa wniosek do GPW o dopuszczenie do obrotu giełdowego akcji (oraz ewentualnie praw do akcji nowej emisji - PDA) - na rynek podstawowy lub równoległy. Do wniosku należy dołączyć m.in. prospekt emisyjny zatwierdzony przez KNF. Decyzja o dopuszczeniu podejmowana jest przez Zarząd Giełdy. Również Zarząd decyduje o dacie sesji giełdowej na której nastąpi pierwsze notowanie.