31. KRAWĘŻNIKI ULICZNE – ZASADY PROJEKTOWANIA I BUDOWY
Nienaruszalność linii krawężników w planie i profilu wymaga posadowienia ich na ławie fundamentowej, którą w zależności od wytrzymałości gruntu podłoża, znaczenia danej ulicy oraz okresu użytkowania ulicy (stała czy prowizorka) może być warstwa piasku, żwiru, tłucznia, lub warstwa betonu klasy minimum B15. W ulicach użytkowanych na stałe stosuje się zazwyczaj ławy betonowe.
Tylna ściana oporowa wzmacnia konstrukcję i zapobiega przechylaniu lub przesuwaniu się krawężnika na bok.
Ściek z dwóch rzędów kostki kamiennej lub klinkierowej dokładnie wyznacza brzeg nawierzchni i dzięki stałości swojego profilu zapewnia sprawny odpływ wody opadowej. Ma to szczególnie duże znaczenia przy niewielkim pochyleniu podłużnym ulic.
ZASADY USTAWIANIA KRAWĘŻNIKÓW
Światło (odległość górnej powierzchni krawężnika od jezdni) powinno wynosić od 10 – 12 cm, a w szczególnych przypadkach (np. przy wyrobieniu ścieku) można zmniejszyć do 6cm lub zwiększyć do 16cm.
Zewnętrzna ściana krawężnika po ustawaniu krawężnika powinna być obsypana piaskiem, żwirem, tłuczniem lub miejscowym gruntem przepuszczalnym i dokładnie ubita.
USTAWIENIE KRAWĘŻNIKA NA ŁWIE
W przypadku ławy żwirowej lub tłuczniowej, krawężnik należy ustawić na podsypce piaskowej o grubości warstwy 0d 3 do 5cm po zagęszczeniu.
W przypadku ławy betonowej, krawężnik należy posadowić na podsypce piaskowej lub piaskowo-cementowej o grubości warstwy 0d 3 do 5cm po zagęszczeniu.
WYKONANIE WYKOPU POD ŁAWĘ
Wymiar wykopu powinien odpowiadać wymiarowi ławy w planie z uwzględnieniem w szerokości dna wykopu ewentualnie konstrukcji szalunku.
Ławę betonową zwykłą w gruncie spoistym wykonuje się bez szalunku, a w gruntach sypkich z szalunkiem. Ławę betonową z oporem wykonuje się z szalunkiem. Beton wylewa się warstwami tzn, najpierw wylewa się ławę a następnie opór.
Krawężniki betonowe, można podzielić wg:
typu
rodzaju
odmiany
gatunku
Ze względu na przeznaczenie, wyróżnia się 2 typy krawężników betonowych:
krawężnik uliczny – oznaczony symbolem U
krawężnik drogowy – oznaczony symbolem D
Ze względu na kształt przekroju poprzecznego, wyróżnia się następujące typy krawężników betonowych:
krawężnik betonowy prostokątny ścięty – rodzaj a
krawężnik betonowy prostokątny – rodzaj b
Ze względu na technologie i produkcje krawężników wyróżnia się następujące odmiany krawężników:
jednowarstwowy – odmiana 1
dwuwarstwowy – odmiana 2
Ze względu na dopuszczalne wady i uszkodzenia wyróżnią się następujące gatunki:
gatunek pierwszy G1
gatunek drugi G2
Wymiary krawężników betonowych:
|
Typ krawężnika |
Rodzaj |
Wymiar cm |
|||||
|
L |
B |
H |
C |
D |
R |
||
|
U |
a |
100 |
20 15 |
30 30 |
Min.3, max.7 |
min.12,max.15 |
1 |
|
D |
b |
100 |
15 12 10 |
20 25 25 |
|
|
1 |
Krawężniki kamienny stosuje się w miejscach reprezentacyjnych oraz w miejscach gdzie krawężniki narażony jest na oddziaływanie kół pojazdów np. na wyłukowaniach skrzyżowań, na przejazdach, w celu obramowani pierścienia i wyspy środkowej na rondzie lub wyspy centralnej na skrzyżowaniu z wyspą centralną.
Krawężniki kamienne klasyfikuj się wg:
typu
rodzaju
wymiaru
klasy
Ze względu na przeznaczenie, wyróżnia się następujące typy krawężników kamiennych:
uliczne U
mostowe M
drogowe D
Ze względu na kształt przekroju poprzecznego, wyróżnia się następujące rodzaje krawężników kamiennych:
prostokątne ścięte A
prostokątne B
Ze względu na wysokość krawężnika, wyróżnia się następujące wymiary krawężników kamiennych:
krawężniki uliczne o wymiarze 35 i 25cm
krawężniki mostowe o wymiarze 23 i 18cm
krawężniki drogowe o wymiarze 22cm
Ze względu na cechy wytrzymałościowe materiału kamiennego użytego do produkcji krawężników wyróżnia się następujące klasy:
klasa I
klasa II
klasa III