Mauro Orbini – historyk, piszący prawdę o Słowianach

Potwierdzeniem, że historia Europy została przepisana w interesie Watykanu i rządzących elit rzymsko-niemieckich, jest dzieło dalmatyńskiego historyka Mauro Orbini (1563 (?) – 1610) „Słowiańskie królestwo”.

Orbini pochodził z Dubrownika, przyjął rangę mnicha zakonu benedyktynów. Ludzie kochali go i szanowali za jego mądrość, pracowitość, dobrą wolę, koncentrację i samodyscyplinę.

W tamtym czasie dla myślących ludzi słowiańskiego Dubrownika jednym z pilnych tematów był smutny stan słowiańskiego świata. Wiele narodów straciło niepodległość, straciło tożsamość. Podążając za wskazaniami serca, Mauro Orbini postanowił poświęcić swoje życie tworzeniu encyklopedycznej pracy poświęconej historii Słowian. Przekopał on wiele źródeł, które istniały w tamtych czasach w klasztorach i świątyniach (ówczesny kościół katolicki był strażnikiem kultury w Europie, zachowując część swojej poprzedniej kultury w swoim wnętrzu).

W bibliotekach włoskich znaleziono wiele materiałów, w tym słynną bibliotekę księcia Urbino (założoną przez księcia Federigo dei Montefeltro), która była wówczas uważana za jedną z największych repozytoriów dokumentów i książek. W specjalnym budynku znajdowały się setki łacińskich, greckich i żydowskich źródeł. Po śmierci Orbiniego część tej biblioteki została utracona, niektóre zostały włączone do archiwów Watykanu.

Jego praca nie była daremna, znalazł wiele odniesień do Słowian, które obecnie nie są znane szerokiemu kręgowi Rosjan, Słowian świata. w swojej pracy zawarł bezpośrednie i pośrednie cytaty z około 330 prac – o ponad 280 wspomina on sam (na liście przed-roboczej), około 50 można znaleźć w tekście. Ciekawym momentem zagrożenia dla Watykanu, za kulisami tamtych czasów, jest fakt, że praca Orbiniego dwa lata po publikacji została włączona do Indeksu książek zakazanych.

Ale praca nie poszła w zapomnienie, sto lat od Dubrownika dyplomata w służbie u Piotra pierwszego Sawwa Raguzinski-Władysławicz (jest jeszcze znany z tego, że w 1705 roku przywiózł carowi arapczonkę Ibrahima) przedstawił egzemplarz „Słowiańskiego królestwa” Piotrowi I. W 1722 roku książka ta, w skróconej formie, w tłumaczeniu Sawwy została opublikowana w Petersburgu. Zakonnik Paisij Chilendarski napisał na jej podstawie słynną „Historię Słowiano-bułgarską”. Wykorzystał pracę Orbiniego i Wasilija Tatiszczewa. W późniejszych czasach dzieło Mauro Orbiniego zostało niezasłużenie skazane na zapomnienie. Praca Orbiniego jest dla nas ważna, ponieważ zawiera informacje na temat Słowian ze źródeł, które nie są dobrze znane lub są zgubione.

Pod wieloma względami dzieło Orbiniego potwierdza wnioski J.D. Petuchowa z fundamentalnych dzieł „Historia Rusów” i „Drogami bogów”. Uważał on, że Proto-Indoeuropejczycy, Indoeuropejczycy są to ciemnoblond, protosławianie-ariowie. Współczesny naród rosyjski jest ich bezpośrednią kontynuacją, czego dowodem są mitologia, antropologia, lingwistyka, toponimy, archeologia, genealogia DNA i inne nauki przylegające do historii.

Według źródeł średniowiecznych, które studiował Mauro Orbini (powtarzam, że niektóre z nich są bezpowrotnie utracone, podczas gdy inne są przechowywane w bibliotece Watykanu), Słowianie walczyli prawie ze wszystkimi narodami świata. Rządzili Azją, Afryką Północną, zajmowali większość współczesnej Europy.

To oni zniszczyli Imperium Rzymskie. Weszli do współczesnej redagowanej historii jako „plemiona germańskie” – Frankowie, Utowie, Anglicy, Sasi, Wandale, Longobardowie, Gotowie, Alani itd.

Założyli swoje królestwa w całej Europie: od Afryki Północnej (Wandalowie-Wenedowie-Weneci) i Hiszpanii po Wyspy Brytyjskie. Słowianie założyli prawie wszystkie królewskie i najsławniejsze rody Europy, na przykład pierwszą książęcą rodzinę współczesnej Francji – dynastię Merowingów (założyciela księcia Meroweja). Sami frankowie-wrancy – to związek plemion woronów-wranców.

Według Orbiniego, Skandynawia była również zamieszkiwana przez Słowian, a obecni Szwedzi, Duńczycy, Norwegowie, Islandczycy i inne „narody niemiecko-skandynawskie” są bezpośrednimi potomkami Słowian.

Pobierz książkę: Słowiańskie królestwo. Mavro Orbini

źródło