Spis treści

Wstęp 3

Rozdział 1 – Zjawisko prostytucji 5

1.1. Definicja prostytucji 5

1.2. Historia prostytucji 8

1.3. Formy prostytucji 15

1.3.1. Prostytucja kobieca 15

1.3.2. Prostytucja męska 20

1.3.3. Prostytucja nieletnich 22

1.4. Motywacje kobiet świadczących usługi seksualne 23

1. 5. Klienci prostytutek 27

Rozdział 2 – Zasady pastoralnego przeciwdziałania patologiom społecznym 31

2. 1. Zagadnienia terminologiczne dotyczące psychoprofilaktyki 31

2.1.1. Profilaktyka i przeciwdziałanie 31

2.1.2. Terapia, socjo- i psychoterapia 33

2.1.3. Resocjalizacja 36

2.2. Ogólne zasady pomocy pastoralnej 38

2.3. Formy pomocy pastoralnej w prostytucji 43

Rozdział 3 – Profilaktyka i terapia pastoralna w prostytucji 46

3.1. Istniejące programy duszpasterskie 46

3.2. Aktualne wskazania dla duszpasterzy 53

3.2.1. Rys historyczny 53

3.2.2. Aktualne wytyczne 54

3.2.3. Zakony, które zajmują się problemem prostytucji 56

3.3. Możliwość wykorzystania nowoczesnych metod docierania do grup wysokiego ryzyka prostytucji 63

Zakończenie 65

Bibliografia 66

OŚWIADCZENIE

WSTAWIĆ OSWIADCZENIE O SAMODZIELNYM NAPISANIU PRACY (PODOBNO MACIE JAKIŚ WZÓR)

Wstęp

W ostatnich latach obserwuje się rozwój patologii społecznych, takich jak prostytucja, niewolnictwo, handel kobietami i dziećmi. Jeśli spojrzymy na każdy z tych problemów oddzielnie, okaże się, że wszystkie sprowadzić można tak naprawdę do prostytucji – dobrowolnej lub przymusowej. Według statystyk około 200 mln osób na świecie jest zmuszanych do różnych prac bądź to bez wynagrodzenia lub za głodowe pensje¹. W statystykach tych ujęto ludzi sprzedawanych wbrew ich woli do pracy przymusowej, skazanych pracujących przymusowo w więzieniach i obozach koncentracyjnych (np. w komunistycznych Chinach) oraz nędzarzy zmuszanych do pracy w fabrykach i latyfundiach Trzeciego Świata. Do tej liczby trzeba dodać kobiety zmuszane na całym świecie do nierządu – liczba ta jest trudna do określenia ze względu na ukrywanie procederu.

Jednak w samej Polsce prawda o prostytucji jest przytłaczająca: w naszym kraju trudni się nią kilkanaście tysięcy kobiet, w tym kilka tysięcy cudzoziemek². Według statystyk Komendy Głównej Policji liczba prostytutek spadła z 13 tys. w roku 1994 roku do 6 tys. w roku 2000, jednak według szacunków stowarzyszenia TADA ich liczba jest znacznie większa. Około 10 tys. Kobiet wyjeżdża co roku do domów publicznych na Zachodzie. Z drugiej strony do Polski w tym samym celu przyjeżdża rocznie około pół miliona kobiet z krajów byłego ZSRR. W samych Niemczech każdego dnia z usług prostytutek korzysta około 1,2 mln mężczyzn. W grupie tej wg KGP jest około 350 dziewcząt i chłopców w wieku od 12 do 14 lat. Specjaliści twierdzą jednak, że liczba ta jest zdecydowanie wyższa i rośnie, a średnia wieku obniża się co roku³.

Patologie społeczne nie są jedynie osobistym dramatem jednostek. Dotyczy to całego społeczeństwa, które z jednej strony wydaje się ignorować zjawisko prostytucji, a z drugiej piętnuje je. Przytoczyć tu można sztukę Gabrieli Zapolskiej, w której przysłowiowa już pani Dulska wynajmuje pokój pani lekki obyczajów, ale się jej nie kłania. Czynsz od niej bierze nie dla siebie, ale na podatki. Dziwaczna moralność pani Dulskiej łączy w sobie poczucie winy i bezradność. Czuje, że relacji społecznych nie można unieważnić, nie zauważyć, więc próbuje się bronić przed nimi stosując pogardę i wyrachowanie⁴.

Przedmiotem niniejszej pracy jest refleksja nad zjawiskiem prostytucji we współczesnym świecie. Zagadnienie to wciąż wymaga badań i opracowań, ukazujących prostytucję na tle różnych uwarunkowań i przemian. Autor próbuje znaleźć odpowiedź na pytanie, jakie są przyczyny i skutki zjawiska prostytucji. W Polsce, która jest państwem wyznaniowym i około 90% wyznaje katolicyzm prostytucja jest nie tylko problemem moralnym, ale także właśnie społecznym.

Praca składa się z trzech rozdziałów. W pierwszym z nich omówiono zjawisko prostytucji – genezę i formy zjawiska, motywację kobiet świadczących usługi seksualne oraz scharakteryzowano klientów prostytutek. W rozdziale drugim przedstawiono zasady pastoralnego przeciwdziałania patologiom społecznym – zagadnienia terminologiczne, ogólne zasady pomocy pastoralnej oraz jej formy. W rozdziale trzecim opisano profilaktykę i terapię pastoralną w prostytucji – przedstawiono tu istniejące programy duszpasterskie niesienia pomocy ofiarom prostytucji, aktualne wskazania dla duszpasterzy oraz możliwości wykorzystania nowoczesnych metod docierania do grup wysokiego ryzyka prostytucji.

1^ Por. Krzysztof Mądel SJ, „Biblijne i etyczne motywy pomocy prostytutkom”, Przegląd Powszechny 2002 n. 5 (969)

2^ tamże

3^ Por. Anna Wojtas „One do Kościoła nie przyjdą”, Wiadomości KAI 2001 nr 16

4^ Zob. Krzysztof Mądel SJ, „Biblijne i etyczne motywy…”