Księgi Pierwsze Machabejskie

8:1 - I usłyszał Judas sławę Rzymian, że są możni siłą, a iż zezwalają na wszystko o co ich żądają: i którzykolwiek do nich się przyłączyli, postanowili z nimi przyjaźń, a że są możni silą.

8:2 - I usłyszeli ich walki, i mężne w sprawach, które czynili w Galacjej: że ich dostali, i pod hołd podbili.

8:3 - I jak wielkie rzeczy uczynili, w ziemi Hiszpańskiej, a iż pod moc podbili kruszce srebra i złota, które tam są: i opanowali wszystkie miejsca rada swą i cierpliwością.

8:4 - Miejsca też, które daleko barzo od nich były, i kró­le, którzy byli na nie przyciągnęli od kończyn ziemie, zstarli i porazili je porażką wielką, a inni dają im dań na każdy rok.

8:5 - A Philippa, i Persę króla Cethejskiego, i inne, któ­rzy przeciwko im walczyli, zstarli na wojnie, i otrzymali je.

8:6 - A Antiocha wielkiego króla Aż jej, który był na nie wojnę podniósł, mając sto i dwadzieścia Elephantów, i jezdne, i wozy, i wojsko barzo wielkie, na głowę porazili.

8:7 - A iż go pojmali żywego, i ustawili mu, aby dawał sam, i którzy by po nim królowali, wielki podatek, ażeby dał ludziom zakład i umowę.

8:8 - A krainę Indyjską, i Medy, i Lydyany, co nalepsze krainy ich, i wziąwszy je od nich dali Eumenowi królowi.

8:9 - A że ci, którzy byli w Grecjej chcieli iść i wygła­dzić je: i przyszła co wiadomości ich mowa.

8:10 - I wyprawili do nich hetmana jednego, i zwiedli bi­twę z nimi, i legło wiele z nich, i pojmali żony ich, i dzieci, i złupili je, a ziemie ich posiedli, i mury ich rozwalili, i uczynili je niewolnikami aż do dnia tego:

8:11 - I inne królestwa i wyspy, które się im kiedy sprze­ciwiły, wygładzili, i pod moc swoję podbili.

8:12 - A z przyjacioły swemi, i którzy na nich polegali, przyjaźń zachowali, i dostali królestw, które były blizko, i które daleko: bo którzykolwiek słyszeli imię ich, bali się ich.

8:13 - A którym pomódz chcieli na królestwo, królowali: a które chcieli, z królestwa zrzucali: i wywyższyli się barzo.

8:14 - A między nimi wszystkimi, żaden nie nosił korony, ani się obtoczył w szarłat, aby się wielmożył w nim.

8:15 - A że sobie uczynili dom radny, i co dzień radzili się trzech set i dwudziestu radzących zawsze o pospólstwie, aby to czynili co przystoi.

8:16 - I poruczają zwierzchność swą jednemu człowiekowi na każdy rok, aby panował nad wszystką ich ziemią: a wszyscy jednemu są posłuszni, i niemasz zazdrości ani nienawiści między nimi.

8:17 - I obrał Judas Eupolema syna Jana, syna Jakóbowego, i Jasona syna Eleazarowego, i posłał je do Rzymu, aby postanowili z nimi przyjacielstwo i towarzystwo:

8:18 - Ażeby z jęli z nich jarzmo Greków: bo widzieli, że pod niewolą cisnęli królestwo Izraelskie.

8:19 - I pojachali do Rzymu drogą barzo wielką, i weszli do rady, i rzekli:

8:20 - Judas Machabeusz i bracia jego, i lud Żydowski, po­słali nas do was, abyśmy z wami postanowili towarzystwo i pokój, ażebyśmy byli policzeni między towarzysze i przyjacioły wasze.

8:21 - I podobała się mowa przed oczyma ich.

8:22 - A ten jest odpis, który odpisali na tablicach miedzianych, i posłali do Jeruzalem, aby tam u nich była pa­miątka pokoju i towarzystwa.

8:23 - NIECH SIĘ DOBRZE DZIEJE Rzymianom, i narodowi Judzkiemu, na morzu i na ziemi na wieki: a miecz i nieprzyjaciel, niech będzie od nich daleko.

8:24 - A jeśliby pierwej ruszono wojnę przeciw Rzymia­nom, abo przeciw którym ich towarzyszom we wszystkiem ich państwie,

8:25 - Naród Żydowski da pomoc sercem zupełnem, jako czas nauczy:

8:26 - A walczącym nie postąpią, ani dodawać będą pszenice, zbroje, pieniędzy, okrętów: jako się podobało Rzymianom: i rozkazania ich strzedz będą, nic od nich nie biorąc.

8:27 - Także też, jeśliby przeciw narodowi Judzkiemu pierwej podniesiono wojnę, Rzymianie dadzą im pomoc z serca, jako im czas dopuści.

8:28 - A pomagającym, nie dadzą pszenice, zbroje, pienię­dzy, okrętów, jako się Rzymianom podobało: i będą prze­strzegać rozkazania ich bez zdrady.

8:29 - Wedle tych słów postanowili Rzymianie z ludem Żydowskim.

8:30 - A jeśliby po tych słowiech ci abo owi przydać do tego, abo ująć co chcieli, uczynią wedle woli swej: a co­kolwiek przydadzą abo umiejszą, ważno będzie.

8:31 - Ale i o złości, które król Demetrius wyrządził, i napisaliśmy do niego mówiąc: Przecześ obciążył jarzmo twe nad Żydy przyjacioły i towarzyszami naszemi?

8:32 - Jeśli tedy drugi raz ucieka się do nas na cię, uczy­nimy im sad, a będziem walczyć z tobą morzem i ziemią.