Księgi Pierwsze Machabejskie
1:1 - I stało się potem, gdy Aleksander Filippów Macedończyk, który pierwszy królował w Greciej, wyszedszy z ziemie Cethym, poraził Daryusza króla Persów i Medów:
1:2 - Zwiódł wiele bitew, i odzierżał wszystkich zamki, i pozabijał króle ziemskie:
1:3 - I przeszedł aż do granic ziemie, i zabrał łupy mnóstwa narodów, i umilkła ziemia przed oczyma jego.
1:4 - I zebrał siłę, i wojsko barzo mocne: i wywyższyło się, i podniosło serce jego:
1:5 - I odzierżał krainy narodów, i króle: i stali mu się hołdownikami.
1:6 - A potem upadł na łoże, i poznał, że umrzeć miał.
1:7 - I wezwał zacnych służebników swych, którzy od młodości z nim wychowani byli: i rozdzielił im królestwo swe, jeszcze za żywota.
1:8 - A królował Aleksander przez dwanaście lat, i umarł.
1:9 - I odzierżeli słudzy jego królestwo, każdy na swem miejscu.
1:10 - I włożyli na się korony wszyscy po śmierci jego, i synowie ich po nich przez wiele lat, i namnożyło się złego na ziemi.
1:11 - I wyszedł z nich korzeń grzeszny, Antioch, oświecony, syn Antiocha króla, który był w zakładzie w Rzymie: i królował roku setnego trzydziestego i siódmego, królestwa Greckiego.
1:12 - W one dni wyszli z Izraela synowie niezbożni, i namówili wielu, mówiąc: Pódźmy, a uczyńmy przymierze z narody, które około nas są, bo od tego czasu jakośmy od nich odstąpili, wiele złego nas nalazło.
1:13 - I zdała się dobra mowa w oczach ich.
1:14 - I postanowili niektórzy z ludu, i jachali do króla: i dał im moc, aby czynili sprawiedliwość poganów.
1:15 - I zbudowali w Jeruzalem szkołę według praw pogańskich.
1:16 - I uczynili sobie odrzezki, i odstąpili od przymierza świętego, i sprzęgli się z pogany, i zaprzedani są, aby złe czynili.
1:17 - I zgotowane jest królestwo przed oczyma Antiocha: i począł królować w ziemi Egiptskiej, aby królował nad dwiema królestwy.
1:18 - I wyciągnął do Egiptu z wielkim mnóstwem, z wozmi, z słoniami, z jezdnemi, i z wielkiem mnóstwem okrętów:
1:19 - I podniósł wojnę przeciw Ptolemeusowi królowi Egiptskiemu: i zląkł się Ptolomeus od oblicza jego, i uciekł, i poległo zranionych wiele.
1:20 - I wziął miasta obronne w ziemi Egiptskiej: i pobrał łupy ziemie Egiptskiej.
1:21 - I wrócił się Antioch jako poraził Egipt, roku setnego czterdziestego i trzeciego: i ciągnął do Izraela.
1:22 - I przyciągnął do Jeruzalem z mnóstwem wielkiem.
1:23 - I wszedł do świątynie z pychą, i wziął ołtarz złoty, i lichtarz światła, i wszystkie naczynia jego, i stół pokładny, i naczynia ofiar mokrych, i czasze, i moździerzyki złote, i zasłonę, i korony, i ochędostwo złote, które było na czele kościoła: i połamał wszystko.
1:24 - I pobrał srebro i złoto, i naczynia pożądane: i zabrał skarby skryte, które nalazł: a wszystko zabrawszy, poszedł do ziemie swojej.
1:25 - I uczynił mord wielki w ludziech, i mówił z pychą wielką.
1:26 - I stało się narzekanie wielkie w Izraelu, i po wszystkich miejscach ich.
1:27 - I wzdychali książęta i starszy: panny i młodzieńcy rozniemogli się, i piękność niewiast odmieniła się.
1:28 - Każdy małżonek wziął lament: a które siedziały w małżeńskiej łożnicy, płakały:
1:29 - I wzruszyła się ziemia, nad temi, którzy w niej mieszkali, a wszystek dom Jakób okrył się zelżywością.
1:30 - A po dwu lat dni, posłał król do miast Judzkich przełożonego nad pobory, i przyciągnął do Jeruzalem z orszakiem wielkiem.
1:31 - I mówił do nich słowa spokojne na zdradzie: i uwierzyli mu.
1:32 - I uderzył z trzaskiem na miasto, i poraził je porażką wielką, i wytracił wiele z Izraela.
1:33 - I pobrał łupy miasta: i spalił je ogniem, i popsował domy jego, i mury jego w około.
1:34 - I zawiedli w pojmanie niewiasty, a dziatki i bydła posiedli.
1:35 - I zbudowali miasto Dawidowe murem wielkim i mocnym, i wieżami mocnemi, i było im miasto zamku:
1:36 - I osadzili tam naród grzeszny, męże niepobożne, i zmocnili się w nim. I nakładli zbroje i żywności, i zgromadzili łupy Jeruzalem,
1:37 - I schowali tam: i stali się sidłem wielkiem.
1:38 - I stało się to na zasadzkę świątyni, i na przeciwnika złego w Izrael:
1:39 - I wylali krew niewinną około świątynie, i splugawili świątynię.
1:40 - I uciekli obywatele Jeruzalem dla nich, i stało się mieszkaniem cudzoziemców, i stało się obcym nasieniu swemu, i synowie jego opuścili ji.
1:41 - Świątynia jego spustoszona jest, jako pustki, święta jego obróciły się w płacz, szabbaty jego na hańbę, czci jego w niwecz.
1:42 - Według sławy jego rozmnożyła się zelżywość jego: a wywyższenie jego obróciło się w płacz.
1:43 - I pisał król Antioch do wszystkiego królestwa swego, aby był wszystek lud jeden, a każdy zakon swój opuścił.
1:44 - I zezwolili wszyscy narodowie według słowa króla Antiocha:
1:45 - I wiele z Izraela przystało na nabożeństwo jego: i ofiarowali bałwanom, i splugawili szabbath.
1:46 - I posłał król listy przez ręce posłów do Jeruzalem, i do wszech miast Judzkich, aby szli za prawy pogańskimi,
1:47 - A iżby zakazali całopalenia, i ofiar, i ubłagania czynić w kościele Bożym:
1:48 - I żeby bronili święcić szabbathu, i dni uroczystych.
1:49 - I rozkazał splugawić świątynią, i lud święty Izraelski.
1:50 - I kazał nabudować ołtarzów, i zborów, i bałwanów, i ofiarować świnie mięso i bydło pospolite:
1:51 - I zostawić syny swe nie obrzezane, a dusze swe plugawić wszelakimi plugastwy i obrzydłościami: tak, iżby zapomnieli zakonu, i odmienili wszystkie usprawiedliwienia Boże.
1:52 - A którzybykolwiek nie czynili według słowa króla Antiocha, żeby gardło dali.
1:53 - Według tych wszystkich słów pisał wszystkiemu królestwu swemu: i postanowił przełożone nad ludem, którzyby to czynić przymuszali.
1:54 - I rozkazali miastom Judzkim ofiary sprawować.
1:55 - I zebrało się wiele z ludu do tych, którzy byli opuścili zakon pański: i czynili złość na ziemi.
1:56 - I wypędzili lud Izraelski do jaskiń, i do skrytych miejsc zbiegów.
1:57 - Dnia piętnastego miesiąca Kasleu, piątego,i czeterdziestego, i setnego roku, zbudował król Antiochus obrzydłego bałwana spustoszenia na ołtarzu Bożym, i po wszystkich miastach Judzkich w około nabudowali ołtarzów.
1:58 - A przede drzwiami domów, i po ulicach palili kadzidło, i ofiarowali:
1:59 - I księgi zakonu Bożego podrapawszy je, spalili ogniem:
1:60 - A u kogokolwiek naleziono księgi przymierza Pańskiego, i ktokolwiek zachowywał zakon Pański, według wyroku królewskiego zabijali go.
1:61 - Mocą swoją czynili to ludowi Izraelskiemu, który się znajdował na każdy miesiąc i miesiąc w mieściech.
1:62 - A dwudziestego i piątego dnia miesiąca ofiarowali na ołtarzu, który był przeciw ołtarzowi.
1:63 - A niewiasty zasię, które obrzezowały syny swe, zabijano według rozkazania króla Antiocha,
1:64 - I wieszali dziatki za szyje, po wszystkich domiech ich: a te którzy je obrzezowali, zabijali.
1:65 - I wiele z ludu Izraelskiego postanowili u siebie, aby nie jadali rzeczy nieczystych: i woleli raczej umrzeć, niż się plugawić pokarmy nieczystemi.
1:66 - I nie chcieli łamać świętego zakonu Bożego, i pomordowani są.
1:67 - I stał się barzo wielki gniew nad ludem.