SPOSOBY PARZENIA KAWY
Kawa espresso – drobno zmielone ziarna kawy wsypuje się do sitka, lekko ugniata. Następnie poddawane są działaniu pary w ekspresie ciśnieniowym. Dzięki temu powstaje mocny napar, który podaje się od razu w specjalnych, malutkich filiżankach, czasami z dodatkiem cukru bądź skórki z cytryny. Porcja kawy espresso wynosi 40–50 ml.
Cappuccino – tradycyjna włoska kawa z mlekiem. Drobno zmielone ziarna kawy wsypuje się do sitka i lekko ugniata. Następnie poddawane są one działaniu pary w ekspresie ciśnieniowym. Kawa ta w odróżnieniu od espresso zalewana jest mlekiem, a na jej powierzchni powinna utrzymywać się pianka ubitej śmietanki. Podaje się ją od razu po przygotowaniu w specjalnych, malutkich filiżankach. Kawę tę serwuje się w wielu wariantach smakowych, często z dodatkiem czekolady, wanilii lub cynamonu. Cappuccino sporządza się w proporcjach: 1/3 espresso, 1/3 mleka gotowanego na parze i 1/3 mleka spienionego.
Caffé au Lait (caffe latte) – do naparu z kawy o normalnej mocy dolewa się gorące mleko w proporcjach pół na pół.
Caresse – kawa bardzo popularna we Francji, przygotowywana z łagodnych gatunków arabiki zalanych mlekiem instant w proporcjach pół na pół. Przypomina nieco cappuccino.
Kawa po turecku – przygotowuje się ją, wsypując do tygielka (najlepiej miedzianego) zmieloną i zmieszaną z cukrem kawę. Następnie zalewa się ją zimną wodą i kilka razy podgrzewa, nie dopuszczając do gotowania. Przed przelaniem naparu do filiżanek, dodaje się jeszcze odrobinę zimnej wody, dzięki czemu fusy opadają na dno. Często jej smak wzbogaca się odrobiną cynamonu lub kardamonu. Co ciekawe, mistrzami w parzeniu „kawy po turecku” są… Jugosłowianie.
Kawa po arabsku – parzy się ją podobnie jak „kawę po turecku” w tygielkach. Na początku na ogniu topi się cukier puder, a kiedy on ściemnieje, zalewa się go wodą. Kiedy napój zaczyna wrzeć, dodaje się zmieloną kawę. Napój serwuje się po ponownym zagotowaniu.
Kawa po polsku – do ogrzanej wrzątkiem filiżanki wsypuje się drobno zmieloną kawę i zalewa gorącą wodą z czajnika znajdującego się co najmniej 30 cm nad filiżanką. Na wierzchu tworzy się charakterystyczna pianka.
Kawa po wiedeńsku – popularna w Europie kawa z ekspresu, która podawana jest z odrobiną bitej śmietany na wierzchu. Często posypuje się ją czekoladą lub kakao.
Kawa po kolumbijsku – zaparzana wyłącznie z najszlachetniejszych gatunków kawy (najlepiej arabika Medellin Excelso) w ekspresie, w proporcjach 4 łyżeczki kawy na 12 filiżanek.
Caffe á la Pompadur – czekoladę rozpuszcza się na parze, miesza ze śmietaną, przekłada do filiżanek i zalewa gorącą kawą. Przed podaniem można posypać ją cynamonem bądź odrobiną gałki muszkatołowej.
Kawa po cesarsku – razem zmiksowane żółtko, miód, koniak i śmietanę zalewa się mocną kawą.
Irish Coffee – skarmelizowany cukier zalewa się whisky. Po wymieszaniu składników przelewa się je do filiżanki, zalewa goracą mocną kawą i ponownie miesza. Podawana z bitą śmietaną na wierzchu.
Kawa mokka (mocha) – specjalny czajniczek wypełnia się zimną wodą, a nad nim umieszcza sitko wypełnione zmieloną kawą. Całość należy powoli podgrzewać. Pod wpływem pary powstaje mocny napar. Kawę tę często podaje się w proporcjach: 1/3 parzonej kawy, 1/3 spienionego mleka oraz 1/3 kakao.
Kawa z ekspresu przelewowego – wodę przelewa się przez filtr, w którym umieszczona jest zmielona kawa. Dzbanek z kawą stawiamy na specjalnym podgrzewaczu, który pozwala na utrzymanie stałej temperatury naparu. Niestety, zbyt długie podgrzewanie sprawia, że kawa traci aromat.
Macchiatto – porcja kawy espresso, do której wrzuca się kilka łyżeczek spienionego mleka. Podaje się bez mieszania.
Espresso ristresso – espresso zaparzane przy użyciu mniejszej ilości wody (ok. 25 ml).
Latte macchiatto – jedna porcja kawy espresso wymieszana ze szklanką mleka zagotowanego na parze.
Caffe americano – kawa z ekspresu rozcieńczona gorącą wodą w takiej ilości, aby zachować smak kawy z ekspresu.