Księgi Mądrości

8:1 - Dosięga tedy od końca aż do końca mocnie, i rozrządza wszystko wdzięcznie.

8:2 - Tęm umiłował, i szukałem jej od młodości mojej, i starałem się wziąć ją sobie za oblubienicę, i stałem się miłośnikiem cudności jej.

8:3 - Objaśnia szlachetność swoję, mając wespół życie z Bogiem: ale i Pan wszech rzeczy umiłował ją.

8:4 - Nauczycielką bowiem jest umiejętności Bożej, i obierzycielką spraw jego.

8:5 - A jeśli bogactwa bywają pożądane w żywocie, cóż nad mądrość bogatszego, która sprawuje wszystko?

8:6 - A jeśliż roztropność robi: któż tych wszystkich rzeczy, które są, jest lepszy rzemieślnik nad nie?

8:7 - I jeśli sprawiedliwość miłuje kto: prace tej mają wielkie cnoty: bo marności i roztropności uczy, i sprawiedliwości, i mocy, nad które nic nie jest ludziom w żywocie pożyteczniejszego.

8:8 - A jeśli kto pożąda wielkiej umiejętności, wie przeszłe rzeczy, i przyszłych zdanie wydawa, wie chytrości mów i rozwiązanie gadek, znaki i cuda wie pierwej niźli będą, i przypadki czasów i wieków.

8:9 - Przetoż umyśliłem ją sobie przywieźć na życie wespół: wiedząc, że się zemną porozumiewać będzie w dobrych rzeczach, i będzie rozmowa myśli i tęsknice mojej.

8:10 - Dla tej będę miał sławę w pospólstwie, i cześć u starszych młodzieniec,

8:11 - I będę znalezion dowcipnym u sądu, i przed oczyma mocarzów będę w podziwieniu, i osoby książęce będą mi się dziwować.

8:12 - Mnie milczącego czekać będą, i na mnie mówiącego patrzeć będą, a gdy będę dłużej rozmawiał, usta swe ręką zatulą.

8:13 - Nadto, przez nie otrzymam nieśmiertelność, i wieczną pamiątkę zostawię tym, którzy po mnie będą.

8:14 - Będę rządził ludzie, a narody będą mi poddane.

8:15 - Będą się mnie bać słuchając mię królowie straszni: między wielkością ludu pokażę się dobrym, a na wojnie mocnym.

8:16 - Wszedszy do domu mego, odpocznę z nią: nie ma bowiem przykrości towarzystwo jej, ani tęskności spoinę życie z nią, ale radość i wesele.

8:17 - To u siebie rozmyślając i wspominając w sercu mojem, gdyż nieśmiertelność jest w spowinowaceniu z mądrością,

8:18 - A w przyjacielstwie jej kochanie dobre, a w pracach ręku jej poczciwość bez ustania, a w ćwiczeniu siew rozmowie z nią roztropność, i zacność w spółkowaniu mów jej: obchodziłem szukając, abych ją sobie wziął.

8:19 - A byłem dziecięciem dowcipnem, i dostała mi się dusza dobra.

8:20 - A gdym był jeszcze lepszym, przyszedłem do ciała niepokalanego.

8:21 - A zrozumiawszy, żem inaczej nie mógł być powściągliwy, aż by Bóg dał, i to samo było mądrości, wiedzieć czyj to jest dar: szedłem do Pana i prosiłem go, i rzekłem ze wszystkich wnętrzności moich.