Księgi Mądrości

7:1 - Jestemci ja też śmiertelny człowiek, podobny wszystkim iż rodzaju ziemskiego, onego, który był pierwszy stworzon, i w żywocie matki byłem ukształtowan ciałem,

7:2 - Przez dziesięć miesięcy zsiadłem się we krwi, z nasienia człowieczego, i z lubości ze spaniem się schodzącej.

7:3 - I ja narodziwszy się wziąłem oddech pospolity, i wypadłem na ziemię także uczynioną, i pierwszy głos podobny wszystkim wypuściłem płacząc:

7:4 - Wychowanym jest w powiciu i w pracach wielkich:

7:5 - Żaden bowiem z królów nie miał inszego początku rodzenia.

7:6 - Jedno tedy jest wszystkich weszcie do żywota, i jednakie zeszcie.

7:7 - I dla tegom żądał, a dana mi jest roztropność: i wzywałem, i przyszedł na mię duch mądrości:

7:8 - I przełożyłem ją nad królestwa i nad stolicę, i bogactwa za nicem nie miał względem jej:

7:9 - Anim jej przyrównał drogiego kamienia: gdyż wszystko złoto jej przyrównane jest trocha piasku, a jako błoto będzie poczytane srebro przeciwko niej.

7:10 - Nad zdrowie i piękność umiłowałem ją, i umyśliłem mieć ją miasto światłości, gdyż światło jej nigdy nie zgaśnie.

7:11 - A przyszły mi pospołu z nią wszystkie dobra i niezliczona poczciwość przez ręce jej.

7:12 - I rozradowałem się we wszystkich: bo przedemną szła ta mądrość, a nie wiedziałem, iż ona jest matką tych wszystkich.

7:13 - Którejem się bez obłudności nauczył, i użyczam bez zazdrości, a nie kryję poczciwości jej.

7:14 - Nieprzebrany bowiem skarb jest ludziom, którego, którzy używali, stali się uczestnikami boskiego przyjacielstwa, dla darów umiejętności zaleceni.

7:15 - A mnie dał Bóg mówić wedle myśli, i myślić rzeczy godne tych które mi dają, gdyż on jest wodzem mądrości i poprawcą mądrych:

7:16 - W ręce bowiem jego i my, i mowy nasze, i wszelka mądrość, i rzemiosł umiejętność i ćwiczenie.

7:17 - On bowiem dał mi tych rzeczy, które są, prawdziwą wiadomość: abych wiedział rozrządzenie okręgu ziemie, i mocy żywiołów.

7:18 - Początek i dokończenie i środek czasów, przemian odmienności, i odmiany czasów.

7:19 - Roczne biegi i rozrządzenie gwiazd,

7:20 - Przyrodzenie zwierząt, i gniewy bestyj, moc wiatrów i myśli ludzkie, różności drzewek i mocy korzenia.

7:21 - I którekolwiek są skryte i niewiadome nauczyłem się, wszystkich bowiem rzeczy robotnica nauczyła mię mądrość.

7:22 - Jest bowiem w niej duch rozumienia, święty, jedyny, rozmaity, subtelny, wymowny, żartki, niepokalany, pewny, słodki, miłujący dobre, ostry, którego nic nie hamuje, dobrze czyniący,

7:23 - Ludzki, łaskawy, stateczny, nie omylny, przespieczny, mający wszelaką moc, wszystko przepatrujący, i który wszystkie duchy przenika, rozumny, czysty, subtelny.

7:24 - Nad wszystkie bowiem rzeczy, które się ruszają, prędsza jest mądrość: a dosięga wszędy dla swojej czystości.

7:25 - Para bowiem jest mocy Bożej, i wypłynienie jakieś jasności Boga wszechmogącego szczere: i prze toż nic plugawego na nię nie przypada.

7:26 - Jasnością jest bowiem wiecznej światłości i zwierciadłem bez zmazy Boskiego Majestatu, i wyobrażeniem dobroci jego.

7:27 - A będąc jedyna, wszystko może: i w sobie trwając wszystko odnawia, i przez narody, w dusze święte się przenosi, przyjacioły Boże i proroki postanawia.

7:28 - Żadnego Bowiem Bóg nie miłuje, jedno tego, który mądrością przebywa.

7:29 - Jest bowiem ona śliczniejsza niż słońce, i nad wszystek porządek gwiazd światłości przyrównana najduje się być pierwszą.

7:30 - Po onej bowiem nastawa noc: ale mądrości nie zwycięża złość.