Księgi Ekklesiastika

40:1 - Wielka zabawa jest stworzona wszystkim ludziom, a jarzmo ciężkie na syny Adamowe, odednia wyszcia z żywota matki ich, aż do dnia pogrzebienia w matkę wszystkich.

40:2 - Myśli ich i bojaźni serdeczne, wynalazki oczekawania, a dzień skończenia:

40:3 - Od siedzącego na stolicy chwalebnej, aż do poniżonego na ziemi i w popiele.

40:4 - Od tego, który używa hiacyntu, i nosi koronę, aż do tego, który się okrywa surowem płótnem: Zapalczywość, zawiść, rozruch, wątpliwość i bojaźń śmierci, gniew trwały, i swar.

40:5 - I czasu odpoczynienia na łożu nocny sen: odmieniają wiadomość jego.

40:6 - Mało co jakoby nic w odpoczynieniu, a potem we śnie, jako w dzień straży.

40:7 - Zatrwożon jest w widzeniu serca swego, jako który wybiegał się w dzień bitwy. Czasu wybawienia swego powstał i dziwując się że strachu żadnego niemasz.

40:8 - Ze wszelkiem ciałem od człowieka aż do bydlęcia: a nad grzesznikami siedm kroć.

40:9 - Nadto śmierć, krew, i zwada i miecz, gwałty, głód, skruszenie i plagi:

40:10 - Wszystko to na niesprawiedliwe stworzono: i dla nich stał się potop.

40:11 - Wszystko co jest z ziemie, w ziemię się obróci: a wszystkie wody do morza się wrócą.

40:12 - Wszelkie podarowanie i niesprawiedliwość będzie wygładzona, a wiara na wieki trwać będzie:

40:13 - Majętności niesprawiedliwych jako rzeka wyschną, a jako wielki grom we dżdżu zagrzmią.

40:14 - Gdy ręce swe otwiera, weselić się będzie: takżeć przestępnicy do szczętu uschną.

40:15 - Wnukowie niezbożnych nie rozmnożą gałęzi, i korzenie nieczyste na wierzchu skały trzeszczą.

40:16 - Nad każdą wodą zieloność i nad brzegiem rzeki, przed wszelką trawą wyrwana będzie.

40:17 - Łaska jako Raj w błogosławieństwach, a miłosierdzie trwa na wieki.

40:18 - Żywot robotnika przestawającego na swem, osłodnieje, a w nim skarb najdziesz.

40:19 - Synowie i budowanie miasta potwierdzi sławę: a nadto niewiasta niepokalana będzie przełożona.

40:20 - Wino i muzyka rozweselają serce: a nad oboje miłość mądrości.

40:21 - Piszczałki i arfa wdzięczną melodyą. czynią, a nad oboje język wdzięczny.

40:22 - Przyjemności i piękności będzie żądało oko twoje, a nadto zielonego siewu.

40:23 - Przyjaciel i towarzysz czasu swego się schodzący: a nad obudwu niewiasta z mężem.

40:24 - Bracia na poratowanie czasu utrapienia a nad nie miłosierdzie wybawi.

40:25 - Złoto i srebro jest stanowienie nóg: a nad oboje podoba się rada.

40:26 - Bogactwa i siły wywyższają serce: a nad nie bojaźń Pańska,

40:27 - W bojaźni Pańskiej niemasz niedostatku, i niepotrzeba w niej szukać wspomożenia.

40:28 - Bojaźń Pańska jako Raj błogosławieńswa, i nad wszystkę chwałę ozdobiono ją.

40:29 - Synu czasu żywota twego nie żebrzy, bo lepiej jest umrzeć niźli żebrać,

40:30 - Człowiek, który na cudzy stół patrzą, nie jest żywot jego w obmyślaniu żywności, bo karmi duszę swoję pokarmy cudzemi.

40:31 - Ale mąż uczony i ćwiczony strzedz się będzie.

40:32 - W uściech nieopatrznego osłodnieje żebranina: ale w brzuchu jego ogień gorać będzie.